Μετά το χθεσινό εκκωφαντικό αποτέλεσμα ξεκίνησαν, όπως είναι φυσικό, οι αναλύσεις για τα αίτια του πολιτικού εκτροχιασμού του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν πολλά επιμέρους αίτια και λάθη του, τα οποία αθροιστικά εξηγούν τη συντριβή.

Η έλλειψη σοβαρού και πειστικού προγράμματος (αντ’ αυτού ένα ακοστολόγητο γονατογράφημα), η αρνητική και τοξική καμπάνια που έκανε, ο Κατρούγκαλος και άλλοι που αποκάλυψαν ψηφίδες της φοροκαταιγίδας που ετοίμαζαν, η εν γένει στάση τους ως αντιπολίτευσης, που καταψήφισαν από επιδόματα μέχρι στρατηγικές συμφωνίες και εξοπλισμούς.Υπάρχει όμως ένα βασικός, ευρύτερος, θεμελιώδης λόγος που καθιστά όλα τα παραπάνω αναμενόμενα συμπτώματα. Η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ από το περιθώριο και τα καφενεία στην εξουσία ήταν αποτέλεσμα μίας ιδιαίτερης συγκυρίας: της περιόδου των μνημονίων, που διέλυσαν το πολιτικό σκηνικό και άνοιξαν το παράθυρο σε κάθε λογής ευκαιριακά σχήματα και μορφώματα τα οποία σε κανονικές συνθήκες δεν θα έβλεπαν πορεία προς τη Βουλή.

Εξού και ήταν θνησιγενή. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε πιο αποτελεσματικός στην αξιοποίηση της συγκυρίας καθώς είχε προηγούμενη κοινοβουλευτική θητεία και επίσης ήταν αδίστακτος στο να υποσχεθεί απίθανα πράγματα και να κάνει τα τελείως αντίθετα. Καβάλησε το αντιμνημονιακό κύμα, το οποίο τον οδήγησε στις αμμουδιές της εξουσίας, κάτι που η χώρα πλήρωσε ακριβά. Τώρα που η συγκυρία παρήλθε, αποκαλύφθηκε η πραγματική φύση του, ότι δηλαδή ήταν ένα κόμμα μονοθεματικό, που βασίστηκε σε μια ανώμαλη περίοδο και σε ένα πολωτικό, δηλητηριώδες κλίμα, το οποίο φρόντιζε να οξύνει με κάθε τρόπο για να αποκρύπτει το εσωτερικό πολιτικό κενό και τον αυτοσκοπό νομής της εξουσίας. Αφ’ ης στιγμής οι ιστορικές συνθήκες που τον έφεραν στην εξουσία εξέλιπαν, δεν μπορεί να σταθεί ούτε ως αντιπολίτευση. Ο λόγος είναι ότι δεν μπόρεσε να μετασχηματίσει την ιστορική καραμπόλα, που τον ανέδειξε κεντρικά, σε κανονική πολιτική παρουσία.

Συνέχισε να πολιτεύεται και να αντιπολιτεύεται με όρους αντιμνημονίου, τοξικότητας, διχασμού, κατηγοριών και ξεπερασμένης συνθηματολογίας. Η σύγκριση με την κανονικότητα μίας διακυβέρνησης, και μάλιστα κατά γενική παραδοχή επιτυχημένης στη διαχείριση δύσκολων κρίσεων, όπως αυτή της ΝΔ, ήταν καταλυτική και τον συνέθλιψε. Αυτός είναι ο ουσιαστικός λόγος της εκλογικής πανωλεθρίας. Η αδυναμία λειτουργίας σε συνθήκες που απαιτούν πραγματικές κυβερνητικές και προγραμματικές δυνατότητες, κάτι που θα τον οδηγήσει σε στρατηγικό αδιέξοδο και έκλειψη.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 23/5