Άλλη μία κακοποίηση από το Netflix
''Απο-ιστορικοποίηση'' του ψευδοαφηγήματος
Η όλη παρουσίαση του ''ντοκιμαντέρ'' είναι αποκομμένη από το ιστορικό γίγνεσθαι της εποχής και σκοπίμως υποβαθμίζεται σε μια περίπου προσωπική αναμέτρηση δύο ηγετών
Tο νέο ντοκιμαντέρ της γνωστής πλατφόρμας Netflix, αυτήν τη φορά για τον Μέγα Αλέξανδρο, προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, αντιδράσεις.
Δεν τον παρουσίαζε μαύρο, όπως την Κλεοπάτρα, ούτε Σκοπιανό, όπως πολλοί ανησυχούσαν. Οι αντιδράσεις προκλήθηκαν επειδή τον εμφανίζει ομοφυλόφιλο, να έχει σχέση με τον επιστήθιο φίλο του και συμπολεμιστή του Ηφαιστίωνα. Προσωπικά δεν με εκπλήσσει, διότι στο πλαίσιο του ευρύτερου παροξυσμού της λεγόμενης woke ατζέντας σιγά μην τους ξέφευγε ο Αλέξανδρος. Φυσικά, από καμία ιστορική πηγή δεν προκύπτει κάτι σχετικό.
Αυτό που όμως είναι πιο πονηρό είναι η «απο-ιστορικοποίηση» του ψευδοαφηγήματος που παρουσιάζεται. Η όλη υπόθεση περιορίζεται σε μία σύγκρουση Αλεξάνδρου και Δαρείου, λες και ήταν προσωπικό καπρίτσιο των πρωταγωνιστών. Πουθενά δεν εξηγείται το ιστορικό πλαίσιο από το οποίο προέκυψε η σύγκρουση. Η προϊστορία των ελληνοπερσικών πολέμων επί 170 χρόνια λόγω των αλλεπάλληλων προσπαθειών των Περσών να καταλάβουν τον ελληνικό κόσμο, που αποτέλεσε και τον βασικό λόγο για τον οποίο ο πατέρας του Αλεξάνδρου, ο βασιλιάς Φίλιππος, προετοίμαζε την πανελλήνια εκστρατεία κατά των Περσών, την οποία τελικά υλοποίησε ο Αλέξανδρος, λείπει.
Η όλη παρουσίαση του «ντοκιμαντέρ» είναι αποκομμένη από το ιστορικό γίγνεσθαι της εποχής και σκοπίμως υποβαθμίζεται σε μια περίπου προσωπική αναμέτρηση δύο ηγετών. Το στρατηγικό βάθος της σκέψης του Αλεξάνδρου, το εύρος του πολιτισμικού σχεδίου του, η πολυπλοκότητα της τεράστιας οργάνωσης της επιμελητείας της εκστρατείας, οι κοσμογονικές συνέπειες του εγχειρήματος, καθώς δημιουργήθηκε ένας καινούργιος κόσμος, ήταν η πρώτη πραγματική παγκοσμιοποίηση, όλα απουσιάζουν. Όπως αποσιωπάται η ακραιφνής ελληνικότητα της εξόρμησης.
Εξάλλου ο Αλέξανδρος μετά τη μάχη στον Γρανικό έστειλε 300 περσικές πανοπλίες, λάφυρα της μάχης, ανάθημα στην Ακρόπολη με το επίγραμμα «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων». Δεν τις έστειλε στη Μακεδονία, στις Αιγές, αλλά στην πιο ένδοξη ελληνική πόλη, την Αθήνα, που είχε καταγάγει την πρώτη κοσμοϊστορική νίκη κατά των Περσών στον Μαραθώνα, ακριβώς για να τονίσει τον πανελλήνιο χαρακτήρα του αγώνα.
Η ελληνική πολιτεία, η οποία επί χρόνια δέχεται αδιαμαρτύρητα τις επίμονες κακοποιήσεις της ελληνικής ιστορίας, δεν αποφάσισε ποτέ να χρηματοδοτήσει είτε ντοκιμαντέρ είτε ταινίες με όρους Χόλιγουντ για να προβάλει το ανεξάντλητο απόθεμα της ελληνικής ιστορίας. Ακούμε δηλώσεις αρμοδίων περί «ήπιας ισχύος» (βασικά δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει), αλλά το κατεξοχήν εργαλείο ήπιας ισχύος, την ελληνική ιστορία, το έχουν αναξιοποίητο. Οπότε το κάθε Netflix μπορεί να παρουσιάζει την ελληνική ιστορία όπως βολεύει την εκάστοτε σκοπιμότητα.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 6/2
Δεν τον παρουσίαζε μαύρο, όπως την Κλεοπάτρα, ούτε Σκοπιανό, όπως πολλοί ανησυχούσαν. Οι αντιδράσεις προκλήθηκαν επειδή τον εμφανίζει ομοφυλόφιλο, να έχει σχέση με τον επιστήθιο φίλο του και συμπολεμιστή του Ηφαιστίωνα. Προσωπικά δεν με εκπλήσσει, διότι στο πλαίσιο του ευρύτερου παροξυσμού της λεγόμενης woke ατζέντας σιγά μην τους ξέφευγε ο Αλέξανδρος. Φυσικά, από καμία ιστορική πηγή δεν προκύπτει κάτι σχετικό.
Αυτό που όμως είναι πιο πονηρό είναι η «απο-ιστορικοποίηση» του ψευδοαφηγήματος που παρουσιάζεται. Η όλη υπόθεση περιορίζεται σε μία σύγκρουση Αλεξάνδρου και Δαρείου, λες και ήταν προσωπικό καπρίτσιο των πρωταγωνιστών. Πουθενά δεν εξηγείται το ιστορικό πλαίσιο από το οποίο προέκυψε η σύγκρουση. Η προϊστορία των ελληνοπερσικών πολέμων επί 170 χρόνια λόγω των αλλεπάλληλων προσπαθειών των Περσών να καταλάβουν τον ελληνικό κόσμο, που αποτέλεσε και τον βασικό λόγο για τον οποίο ο πατέρας του Αλεξάνδρου, ο βασιλιάς Φίλιππος, προετοίμαζε την πανελλήνια εκστρατεία κατά των Περσών, την οποία τελικά υλοποίησε ο Αλέξανδρος, λείπει.
Η όλη παρουσίαση του «ντοκιμαντέρ» είναι αποκομμένη από το ιστορικό γίγνεσθαι της εποχής και σκοπίμως υποβαθμίζεται σε μια περίπου προσωπική αναμέτρηση δύο ηγετών. Το στρατηγικό βάθος της σκέψης του Αλεξάνδρου, το εύρος του πολιτισμικού σχεδίου του, η πολυπλοκότητα της τεράστιας οργάνωσης της επιμελητείας της εκστρατείας, οι κοσμογονικές συνέπειες του εγχειρήματος, καθώς δημιουργήθηκε ένας καινούργιος κόσμος, ήταν η πρώτη πραγματική παγκοσμιοποίηση, όλα απουσιάζουν. Όπως αποσιωπάται η ακραιφνής ελληνικότητα της εξόρμησης.
Εξάλλου ο Αλέξανδρος μετά τη μάχη στον Γρανικό έστειλε 300 περσικές πανοπλίες, λάφυρα της μάχης, ανάθημα στην Ακρόπολη με το επίγραμμα «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων». Δεν τις έστειλε στη Μακεδονία, στις Αιγές, αλλά στην πιο ένδοξη ελληνική πόλη, την Αθήνα, που είχε καταγάγει την πρώτη κοσμοϊστορική νίκη κατά των Περσών στον Μαραθώνα, ακριβώς για να τονίσει τον πανελλήνιο χαρακτήρα του αγώνα.
Η ελληνική πολιτεία, η οποία επί χρόνια δέχεται αδιαμαρτύρητα τις επίμονες κακοποιήσεις της ελληνικής ιστορίας, δεν αποφάσισε ποτέ να χρηματοδοτήσει είτε ντοκιμαντέρ είτε ταινίες με όρους Χόλιγουντ για να προβάλει το ανεξάντλητο απόθεμα της ελληνικής ιστορίας. Ακούμε δηλώσεις αρμοδίων περί «ήπιας ισχύος» (βασικά δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει), αλλά το κατεξοχήν εργαλείο ήπιας ισχύος, την ελληνική ιστορία, το έχουν αναξιοποίητο. Οπότε το κάθε Netflix μπορεί να παρουσιάζει την ελληνική ιστορία όπως βολεύει την εκάστοτε σκοπιμότητα.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 6/2
