Στις Βρυξέλλες ο Μπελέρης με τη Νέα Δημοκρατία
Άρθρο
Η ιδέα να ανακοινωθεί ο Φρέντης Μπελέρης υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία είναι διπλωματικό game changer.
Η υπόθεση του Φρέντη Μπελέρη έχει εξελιχθεί με ακόμα μεγαλύτερη ένταση σε αυτό που εξαρχής ήταν. Θέμα τιμής για την Ελλάδα αλλά και ζήτημα επιβίωσης για την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας. Στο πρόσωπο του Μπελέρη διώκεται και δοκιμάζεται ολόκληρος ο βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός.
Το καθεστώς Ράμα το γνωρίζει αυτό και για αυτό πηγαίνει τη σύγκρουση μέχρι τέλους, προκαλώντας ευθέως την Αθήνα. Ποντάρει στο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πιεστεί από Αμερικανούς και Ευρωπαίους με το γνωστό επιχείρημα για την «ενότητα του ΝΑΤΟ, η οποία δεν πρέπει να διαταραχθεί εν μέσω γεωπολιτικών αναταράξεων και ενόψει ακόμα μεγαλύτερων εντάσεων» κ.λπ. Το έχουμε πει και το έχουμε γράψει ότι αυτό το ψευδοεπιχείρημα θα πρέπει να αντιστραφεί από την ελληνική πλευρά και να ειπωθεί στους συνομιλητές μας ότι «αν δεν θέλετε διατάραξη στη Συμμαχία, απευθυνθείτε στην Αλβανία για να συμμορφωθεί με αυτά που ισχύουν σε όλη την υπόλοιπη ΕΕ, της οποίας φιλοδοξεί να γίνει μέλος, και όχι σε εμάς για να υποχωρήσουμε στην παρανομία και στην παραβίαση του ευρωπαϊκού κεκτημένου». Τώρα υπάρχει μία ακόμα δυνατότητα στην ελληνική πλευρά για να φέρει όλους ενώπιον των ευθυνών τους.
Η ιδέα να ανακοινωθεί ο Φρέντης Μπελέρης υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία είναι διπλωματικό game changer. Ο Φρέντης θα εκλεγεί και ο Ράμα θα βρεθεί να έχει στη φυλακή έναν εκλεγμένο ευρωβουλευτή, από τον οποίο έχει στερήσει το δικαίωμα παρανόμως και με στημένη υπόθεση να ασκήσει τα καθήκοντά του όντας εκλεγμένος δήμαρχος Χειμάρρας. Ως ευρωβουλευτής ο Φρέντης θα μπορεί να αναδεικνύει το θέμα της ελληνικής εθνικής μειονότητας σε ευρωπαϊκό πεδίο, διαρκώς και με πίεση. Διότι δεν είναι μόνο η υπόθεση του Φρέντη που συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων και ατομικών δικαιωμάτων.
Το ίδιο συμβαίνει με όλη την ελληνική μειονότητα. Και αυτό πρέπει να τελειώσει. Η Ελλάδα οφείλει να αφήσει τα μισόλογα, να απορρίψει τις πιέσεις και να λειτουργήσει ως ευρωπαϊκό κράτος που απαιτεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο να ισχύει απολύτως σε ένα ζήτημα που για την ίδια είναι εθνικό, πολύ περισσότερο που αφορά ένα υποτιθέμενα υπό ένταξη κράτος. Αν η Ελλάδα υποχωρήσει στην υπεράσπιση της ελληνικής μειονότητας στη Βόρειο Ήπειρο, θα το βρει μπροστά της στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Το καθεστώς Ράμα το γνωρίζει αυτό και για αυτό πηγαίνει τη σύγκρουση μέχρι τέλους, προκαλώντας ευθέως την Αθήνα. Ποντάρει στο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πιεστεί από Αμερικανούς και Ευρωπαίους με το γνωστό επιχείρημα για την «ενότητα του ΝΑΤΟ, η οποία δεν πρέπει να διαταραχθεί εν μέσω γεωπολιτικών αναταράξεων και ενόψει ακόμα μεγαλύτερων εντάσεων» κ.λπ. Το έχουμε πει και το έχουμε γράψει ότι αυτό το ψευδοεπιχείρημα θα πρέπει να αντιστραφεί από την ελληνική πλευρά και να ειπωθεί στους συνομιλητές μας ότι «αν δεν θέλετε διατάραξη στη Συμμαχία, απευθυνθείτε στην Αλβανία για να συμμορφωθεί με αυτά που ισχύουν σε όλη την υπόλοιπη ΕΕ, της οποίας φιλοδοξεί να γίνει μέλος, και όχι σε εμάς για να υποχωρήσουμε στην παρανομία και στην παραβίαση του ευρωπαϊκού κεκτημένου». Τώρα υπάρχει μία ακόμα δυνατότητα στην ελληνική πλευρά για να φέρει όλους ενώπιον των ευθυνών τους.
Η ιδέα να ανακοινωθεί ο Φρέντης Μπελέρης υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία είναι διπλωματικό game changer. Ο Φρέντης θα εκλεγεί και ο Ράμα θα βρεθεί να έχει στη φυλακή έναν εκλεγμένο ευρωβουλευτή, από τον οποίο έχει στερήσει το δικαίωμα παρανόμως και με στημένη υπόθεση να ασκήσει τα καθήκοντά του όντας εκλεγμένος δήμαρχος Χειμάρρας. Ως ευρωβουλευτής ο Φρέντης θα μπορεί να αναδεικνύει το θέμα της ελληνικής εθνικής μειονότητας σε ευρωπαϊκό πεδίο, διαρκώς και με πίεση. Διότι δεν είναι μόνο η υπόθεση του Φρέντη που συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων και ατομικών δικαιωμάτων.
Το ίδιο συμβαίνει με όλη την ελληνική μειονότητα. Και αυτό πρέπει να τελειώσει. Η Ελλάδα οφείλει να αφήσει τα μισόλογα, να απορρίψει τις πιέσεις και να λειτουργήσει ως ευρωπαϊκό κράτος που απαιτεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο να ισχύει απολύτως σε ένα ζήτημα που για την ίδια είναι εθνικό, πολύ περισσότερο που αφορά ένα υποτιθέμενα υπό ένταξη κράτος. Αν η Ελλάδα υποχωρήσει στην υπεράσπιση της ελληνικής μειονότητας στη Βόρειο Ήπειρο, θα το βρει μπροστά της στο Αιγαίο και στην Κύπρο.