Τα πρόσφατα επεισόδια στη Βρετανία λόγω του Μεταναστευτικού έφεραν στην επιφάνεια µε εµφατικό τρόπο ένα πρόβληµα το οποίο δεν περιορίζεται στη Γηραιά Αλβιώνα. Είναι πανευρωπαϊκό, επιδεινώνεται, αλλά στη Βρετανία συνοψίστηκε µε εκκωφαντικό τρόπο. Οι µετανάστες ισλαµικού υποβάθρου έχουν αλλοιώσει τη δηµογραφία και τον χαρακτήρα της, σε βαθµό που στα µεγάλα αστικά κέντρα η πλειονότητα είναι ή κοντεύει να γίνει µουσουλµανική, µε τους αυτόχθονες Βρετανούς να καθίστανται µειονότητα στην ίδια τους τη χώρα.

∆ιεθνή ΜΜΕ εστίασαν στην ψευδή ή λανθασµένη πληροφορία για την ταυτότητα του δολοφόνου τριών µικρών κοριτσιών, που προκάλεσε έκρηξη οργής. Οτι ήταν Σύρος µετανάστης αιτών άσυλο, ενώ ήταν Βρετανός υπήκοος, µε καταγωγή από τη Ρουάντα... Η πληροφορία για την καταγωγή του δολοφόνου ήταν όντως ψευδής, σκόπιµα ή όχι, αλλά η εστίαση µόνο σε αυτό έγινε για να υποβαθµιστεί το συνολικό πρόβληµα. Στην προσπάθεια των ΜΜΕ να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις έφτασαν στα όρια εξωραϊσµού του δολοφόνου, δηµοσιεύοντας φωτογραφία του από µικρή σχολική ηλικία, η οποία δεν έχει καµία σχέση µε τη σηµερινή φυσιογνωµία του. Ακόµα και το αποτρόπαιο έγκληµα υποβαθµίστηκε.

Την ίδια στιγµή αποσιωπούν τις επιθέσεις οµάδων µουσουλµάνων µεταναστών, οπλισµένων µε ρόπαλα και µατσέτες. Οπως αποκρύπτουν και τα περιστατικά δολοφονιών και βιασµών από µετανάστες, που έχουν σωρεύσει την κοινωνική δυσφορία, η οποία ξεχείλισε µε το περιστατικό. Η χειραγώγηση συνεχίστηκε µε τον χαρακτηρισµό συλλήβδην όλων όσοι συµµετέχουν στις αντιµεταναστευτικές διαδηλώσεις ως ακροδεξιών, ρατσιστών κ.λπ. Κλισέ που επιστρατεύονται από απολογητές της τεράστιας µπίζνας του δουλεµπορίου και της εξίσου µεγάλης γεωπολιτικής ατζέντας εποικισµού της Ευρώπης.

Οποιοσδήποτε µε στοιχειώδη κρίση αντιλαµβάνεται ότι εξελίσσεται µία µαζική επιχείρηση εποικισµού, που οδηγεί στη µετατροπή εκτεταµένων περιοχών της ηπείρου, ακόµα και χωρών, σε ισλαµικές οντότητες. Η διολίσθηση της Σουηδίας από χώρας-προτύπου σε ζώνη βιασµών, δολοφονιών και εγκληµατικότητας λόγω του Μεταναστευτικού, σε βαθµό που ανάγκασε την κυβέρνηση να βγάλει τον στρατό στους δρόµους, δεν προβάλλεται. Η βία και οι τροµοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία και η µετατροπή της φυσιογνωµίας της από την πληµµυρίδα µεταναστών υποβαθµίζονται. Η εκλογική οµηρία της Γερµανίας από τους «Γκρίζους Λύκους», λόγω της µεγάλης τουρκικής κοινότητας, και η µετατροπή των τζαµιών σε κέντρα στρατολόγησης ισλαµικής τροµοκρατίας αποσιωπούνται. Υπάρχει πλέον πανευρωπαϊκή συσσωρευµένη εµπειρία η οποία αποτυπώνει την ωµή πραγµατικότητα Το Ισλάµ αρνείται όχι µόνο να αφοµοιωθεί, αλλά και να συµβιώσει µε το δυτικό ευρωπαϊκό πολιτισµικό πλαίσιο. Μόλις συγκεντρώσει ικανούς αριθµούς αρχίζει την προσπάθεια επιβολής του ισλαµικού σκοταδισµού στις χώρες υποδοχής. Οι ογκώδεις διαδηλώσεις από µουσουλµάνους µετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς σε ευρωπαϊκές πόλεις για την επιβολή της σαρίας κονιορτοποιεί την ψευδοεπιχειρηµατολογία περί «συµπερίληψης». Είναι ένας παραπλανητικός όρος για να προωθηθεί η δηµογραφική, πολιτισµική και πολιτική άλωση της ∆ύσης και η υποταγή της σε ένα από τα πιο σκοτεινά πολιτικοθρησκευτικά συστήµατα που έχουν εµφανιστεί στην ανθρώπινη ιστορία.

Η κακόβουλη στόχευση του αφηγήµατος της «συµπερίληψης» εκτίθεται και από το γεγονός ότι το Ισλάµ όπου επιβάλλεται δεν έχει καµία πρόθεση συµπερίληψης, παρά µόνο εξόντωσης του διαφορετικού. Οι προπαγανδιστές ζητούν από τους Ευρωπαίους να είναι συµπεριληπτικοί σε κάτι το οποίο αρνείται να συµπεριληφθεί όπου υστερεί αριθµητικά και προσπαθεί να συµπεριλάβει όπου έχει το πάνω χέρι. Η Ευρώπη µετατρέπεται σε πεδίο εσωτερικού πολέµου χαµηλής έντασης, υπονοµεύοντας την ασφάλεια των πληθυσµών. Καθηµερινά ανακοινώνονται επιχειρήσεις ευρωπαϊκών υπηρεσιών που απέτρεψαν τροµοκρατικά χτυπήµατα. Οι ισλαµικές τροµοκρατικές επιθέσεις µε εκατοντάδες θύµατα αγνοούνται, ως µη γενόµενες.

Συγκαλύπτεται η εκτεταµένη διείσδυση ισλαµικών κεφαλαίων σε πολιτικά πρόσωπα, οργανώσεις, Πανεπιστήµια και ΜΜΕ που καταλήγουν να προπαγανδίζουν τον αυτοχειριασµό της ∆ύσης, η οποία εγκλωβίζεται σε µία θανάσιµη λαβίδα. Από τη µία, η επιθετική προσπάθεια κατάλυσης της δυτικής ταυτότητας µε τη woke υποκουλτούρα που στοχοποιεί κάθε έκφανση του δυτικού πολιτισµού και απαιτεί την αντικατάστασή του από παρακµιακά και σηπτικά παραδείγµατα, ώστε να καταρρεύσουν οι άµυνες. Από την άλλη, ο εισοδισµός ενός σκοτεινού και αδιάλλακτου πολιτισµικού µεγέθους χωρίς καµία αντίληψη ανοχής στο διαφορετικό. Το παράδοξο είναι ότι οι πρώτοι είναι απολογητές του δεύτερου στο όνοµα της «συµπερίληψης».

Πώς συµβιβάζονται αυτά τα φαινοµενικά αντίθετα µεταξύ τους; Γιατί όπου προωθείται η woke αποδόµηση της ∆ύσης προπαγανδίζεται και η συνθηµατολογία περί «ισλαµοφοβίας»; Επειδή τα ίδια κέντρα χειρίζονται τα δύο σκέλη της λαβίδας. Είναι υποχρέωση όλων των Ευρωπαίων να αντισταθούν και να οδηγήσουν σε τιµωρία τους συνεργάτες της µεγαλύτερης ίσως προδοσίας του δυτικού πολιτισµού που έχει διαπραχθεί ποτέ.