Το αποτέλεσμα της πρώτης εσωκομματικής κάλπης του ΠΑΣΟΚ έβγαλε αυτό που περίπου έδειξαν οι δημοσκοπήσεις. Και λέμε περίπου, διότι ναι μεν το δίδυμο Ανδρουλάκης - Δούκας, που πέρασε στον δεύτερο γύρο, ήταν αυτό το οποίο προβαλλόταν ως το πλέον πιθανό, αλλά η παρ’ ολίγον δεύτερη θέση για τον Γερουλάνο δεν υπήρχε στα ραντάρ των δημοσκόπων.

Οι περισσότερες έρευνες τον έδειχναν τριτοτέταρτο και με μεγάλη διαφορά. Και επειδή οι δημοσκοπήσεις δημιουργούν δυναμική, μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι, αν οι δημοσκόποι ήταν πιο ακριβείς, ενδεχομένως και το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό, αν σκεφθεί κάποιος ότι η δεύτερη θέση κρίθηκε κυριολεκτικά στο νήμα.

Και αν ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα στη δεύτερη θέση, κατά πάσα πιθανότητα την επόμενη Κυριακή ο Γερουλάνος θα ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Όμως η κάλπη έβγαλε αυτό που έβγαλε. Ας δούμε τι μπορεί να σημαίνει. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει δείξει μέχρι στιγμής ότι έχει πιάσει οροφή στη δυναμική που μπορεί να προσδώσει στο ΠΑΣΟΚ. Η στάγδην άνοδος του κόμματος οφείλεται κυρίως στην κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ αφενός, αφετέρου και δευτερευόντως στις απώλειες που έχει η Νέα Δημοκρατία στο Κέντρο. Δυναμική άλματος στο ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έδωσε. Άρα, γιατί να δώσει την επόμενη, αν επανεκλεγεί; Μπορεί να συνεχίσει να εισπράττει, εν μέρει αναλόγως της περαιτέρω διάλυσης του αριστερού χώρου και των όποιων επιπλέον απωλειών μπορεί να έχει η Νέα Δημοκρατία στο Κέντρο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ ωφελείται αναλογικά από το δεύτερο.

Δυναµική άλµατος ο Νίκος δεν έδωσε και ο Χάρης το πιθανότερο θα δηµιουργήσει αναταράξεις

Αν εκλεγεί ο Χάρης Δούκας, το κόμμα θα μπει μάλλον σε αχαρτογράφητα ύδατα. Ο σαφής προσανατολισμός του προς τα αριστερά και η προοπτική να προσπαθήσει να φέρει στο ΠΑΣΟΚ εκτός από ψηφοφόρους και στελέχη, σε μία προσπάθεια επανάληψης του μοντέλου της Αθήνας, το πιθανότερο είναι ότι θα δημιουργήσει αναταράξεις αντί να αθροίσει. Χωρίς να γίνεται δίκη προθέσεων, αλλά επειδή δείγματα γραφής υπάρχουν τόσο από τη μέχρι τώρα διοίκησή του ως δημάρχου της Αθήνας όσο και από τις γενικότερες πολιτικές τοποθετήσεις του, το ερώτημα αν θα μπορούσε να εξελιχθεί, τηρουμένων των αναλογιών και ίσως καθ’ υπερβολήν, σε «Κασσ ελάκη» του ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην αποδειχθεί τόσο αυθαίρετο.

Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»