Οι ελπίδες µας στην Exxon Mobil
Άρθρο γνώμης
Μεταθέτει τις δοκιμαστικές γεωτρήσεις στα πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου, για να προηγηθούν αυτές του φυσικού αερίου και να σπάσει το ταμπού
Η ώρα της αλήθειας λογικά πλησιάζει. Στην Ελλάδα ποτέ δεν µπορεί να είναι κάποιος βέβαιος, αλλά, επειδή τα µεγέθη που εµπλέκονται είναι από κάθε άποψη µεγάλα, ίσως αυτή τη φορά να γίνει αυτό που δεν έγινε τις προηγούµενες δεκαετίες. Γεώτρηση.
Το απρόθυµο πολιτικό σύστηµα, περιβαλλοντικές οργανώσεις-βιτρίνες, που λειτουργούν ως proxies ανταγωνιστών, χειραγωγούµενες τοπικές κοινωνίες και υπονοµευµένες έξωθεν οµάδες έχουν κάνει τα πάντα για να µην αξιοποιήσει η Ελλάδα τον ορυκτό της πλούτο.
Τώρα υπάρχει µια συγκυρία η οποία ίσως καταφέρει να υπερπηδήσει όλα αυτά τα εµπόδια. Η ∆ύση αναζητά εναλλακτικές για το ρωσικό φυσικό αέριο. Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ψηλά στη λίστα, διότι τα ήδη διαπιστωµένα κοιτάσµατα είναι σηµαντικά. Ορισµένα από αυτά που ήδη λειτουργούν παρουσιάζουν προβλήµατα είτε µειωµένων ποσοτήτων σε σχέση µε τις αρχικές εκτιµήσεις, όπως το Zohr της Αιγύπτου, είτε καθαρότητας και άλλες δυσλειτουργίες είτε ενέχουν πιθανό ρίσκο λόγω του πολέµου, όπως του Ισραήλ. Οπότε οι εκτιµήσεις για µεγάλο κοίτασµα νοτίως της Κρήτης, οι οποίες, αν επιβεβαιωθούν, θα πρόκειται για το µεγαλύτερο στη Μεσόγειο, στρέφουν το ενδιαφέρον στην Ελλάδα.
Το µέγεθος µετράει. Γιατί η Exxon Mobil, ένα άλλο µεγάλο µέγεθος µεταξύ των ενεργειακών κολοσσών, δεν πρόκειται να πτοηθεί από την πολιτική απροθυµία, τη στηµένη και µη γραφειοκρατία, τους περιβαλλοντολόγους-µπροστινούς των Ρώσων, τους γιαλαντζί οικολόγους και γενικά όλους αυτούς που κάνουν ό,τι µπορούν για να παραµείνει η Ελλάδα η µοναδική χώρα η οποία δεν αξιοποιεί τα κοιτάσµατά της.
Επειδή δε οι στόχοι κοιτασµάτων στην περιοχή είναι περίπου 30 και ο καθένας από αυτούς θα µπορούσε να είναι αντίστοιχου µεγέθους, ακόµα και για ένα µικρό ποσοστό από τον συνολικό αριθµό να υπάρξει αντίστοιχη επιβεβαίωση, θα πρόκειται για κάποια από τα µεγαλύτερα κοιτάσµατα του κόσµου. Μιλώντας µε ανθρώπους του χώρου που έχουν εικόνα των ερευνών και κάνουν και οι ίδιοι ως επιστήµονες, µου έλεγαν ότι και δυτικότερα, προς το Ιόνιο και την Πελοπόννησο, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις κοιτασµάτων δυνητικής περιεκτικότητας σε φυσικό αέριο πολλαπλάσιας του συγκεκριµένου που θεωρείται µαµούθ... Επίσης, η Exxon Mobil φαίνεται ότι έχει διαπιστώσει και σηµαντικά κοιτάσµατα πετρελαίου, για τα οποία έχει ζητήσει αναβολή της έναρξης των δοκιµαστικών γεωτρήσεων.
Το πετρέλαιο στην Ελλάδα είναι απαγορευµένη λέξη. Αν υπάρχει µία φορά προθυµία για την εξόρυξη φυσικού αερίου, για το πετρέλαιο υπάρχει δέκα. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι η Exxon µεταθέτει τις δοκιµαστικές γεωτρήσεις στα πιθανά κοιτάσµατα πετρελαίου, για να προηγηθούν αυτές του φυσικού αερίου, να σπάσει το ταµπού, να ανοίξει το παιχνίδι και να ακολουθήσει αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και δεκαετίες.
Η ζήτηση για πετρέλαιο και για φυσικό αέριο θα διευρύνεται τις επόµενες δεκαετίες σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις του OPEC, αλλά και µε βάση την κατανάλωση, η οποία βαίνει αυξανόµενη. Οι ΑΠΕ δεν µπορούν ακόµη να ικανοποιήσουν τις ενεργειακές ανάγκες.
Γι’ αυτό και έχει ξεκινήσει κουβέντα για παράλληλη αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας µε τους µικρούς, αρθρωτούς πυρηνικούς αντιδραστήρες, οι οποίοι θα µπορούν να παρέχουν ενέργεια σε µικρότερη κλίµακα. Σε νησιά, πόλεις, ακόµα και οικισµούς ή εργοστάσια, όσο θα εξελίσσονται η λειτουργικότητα και η ασφάλεια των µικρού µεγέθους αντιδραστήρων. Εν τω µεταξύ, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο θα παραµείνουν το αναγκαίο και αναντικατάστατο µεταβατικό καύσιµο.
Είναι ευνοϊκή η συναστρία. Υπάρχει µεγάλη ανάγκη για φυσικό αέριο στην Ευρώπη, υπάρχει διαπιστωµένα πλέον µεγάλο κοίτασµα στην Ελλάδα, επάνω στο οποίο κάθεται µια µεγάλη εταιρεία, µε µεγάλη υποµονή, αποφασισµένη, απ' ό,τι φαίνεται, να κάνει αυτό που δεν έκανε το εγχώριο σύστηµα. Γεωτρήσεις. Και έτσι, για λόγους που δεν σχετίζονται µε τη δική µας πολιτική βούληση και τον σχεδιασµό, η Ελλάδα έχει σοβαρές πιθανότητες να εξελιχθεί σε έναν σηµαντικό παραγωγό υδρογονανθράκων παγκοσµίως. Με ό,τι αυτό σηµαίνει για την ελληνική οικονοµία, τη στρατηγική θέση της χώρας, το γεωπολιτικό της εκτόπισµα και τα εθνικά θέµατα. Αυτή τη φορά, µάλλον θα πρέπει να ευχαριστήσουµε όντως τους Αµερικανούς χωρίς να παρεξηγηθεί κανένας.
Το απρόθυµο πολιτικό σύστηµα, περιβαλλοντικές οργανώσεις-βιτρίνες, που λειτουργούν ως proxies ανταγωνιστών, χειραγωγούµενες τοπικές κοινωνίες και υπονοµευµένες έξωθεν οµάδες έχουν κάνει τα πάντα για να µην αξιοποιήσει η Ελλάδα τον ορυκτό της πλούτο.
Τώρα υπάρχει µια συγκυρία η οποία ίσως καταφέρει να υπερπηδήσει όλα αυτά τα εµπόδια. Η ∆ύση αναζητά εναλλακτικές για το ρωσικό φυσικό αέριο. Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ψηλά στη λίστα, διότι τα ήδη διαπιστωµένα κοιτάσµατα είναι σηµαντικά. Ορισµένα από αυτά που ήδη λειτουργούν παρουσιάζουν προβλήµατα είτε µειωµένων ποσοτήτων σε σχέση µε τις αρχικές εκτιµήσεις, όπως το Zohr της Αιγύπτου, είτε καθαρότητας και άλλες δυσλειτουργίες είτε ενέχουν πιθανό ρίσκο λόγω του πολέµου, όπως του Ισραήλ. Οπότε οι εκτιµήσεις για µεγάλο κοίτασµα νοτίως της Κρήτης, οι οποίες, αν επιβεβαιωθούν, θα πρόκειται για το µεγαλύτερο στη Μεσόγειο, στρέφουν το ενδιαφέρον στην Ελλάδα.
Το µέγεθος µετράει. Γιατί η Exxon Mobil, ένα άλλο µεγάλο µέγεθος µεταξύ των ενεργειακών κολοσσών, δεν πρόκειται να πτοηθεί από την πολιτική απροθυµία, τη στηµένη και µη γραφειοκρατία, τους περιβαλλοντολόγους-µπροστινούς των Ρώσων, τους γιαλαντζί οικολόγους και γενικά όλους αυτούς που κάνουν ό,τι µπορούν για να παραµείνει η Ελλάδα η µοναδική χώρα η οποία δεν αξιοποιεί τα κοιτάσµατά της.
Επειδή δε οι στόχοι κοιτασµάτων στην περιοχή είναι περίπου 30 και ο καθένας από αυτούς θα µπορούσε να είναι αντίστοιχου µεγέθους, ακόµα και για ένα µικρό ποσοστό από τον συνολικό αριθµό να υπάρξει αντίστοιχη επιβεβαίωση, θα πρόκειται για κάποια από τα µεγαλύτερα κοιτάσµατα του κόσµου. Μιλώντας µε ανθρώπους του χώρου που έχουν εικόνα των ερευνών και κάνουν και οι ίδιοι ως επιστήµονες, µου έλεγαν ότι και δυτικότερα, προς το Ιόνιο και την Πελοπόννησο, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις κοιτασµάτων δυνητικής περιεκτικότητας σε φυσικό αέριο πολλαπλάσιας του συγκεκριµένου που θεωρείται µαµούθ... Επίσης, η Exxon Mobil φαίνεται ότι έχει διαπιστώσει και σηµαντικά κοιτάσµατα πετρελαίου, για τα οποία έχει ζητήσει αναβολή της έναρξης των δοκιµαστικών γεωτρήσεων.
Το πετρέλαιο στην Ελλάδα είναι απαγορευµένη λέξη. Αν υπάρχει µία φορά προθυµία για την εξόρυξη φυσικού αερίου, για το πετρέλαιο υπάρχει δέκα. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι η Exxon µεταθέτει τις δοκιµαστικές γεωτρήσεις στα πιθανά κοιτάσµατα πετρελαίου, για να προηγηθούν αυτές του φυσικού αερίου, να σπάσει το ταµπού, να ανοίξει το παιχνίδι και να ακολουθήσει αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και δεκαετίες.
Η ζήτηση για πετρέλαιο και για φυσικό αέριο θα διευρύνεται τις επόµενες δεκαετίες σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις του OPEC, αλλά και µε βάση την κατανάλωση, η οποία βαίνει αυξανόµενη. Οι ΑΠΕ δεν µπορούν ακόµη να ικανοποιήσουν τις ενεργειακές ανάγκες.
Γι’ αυτό και έχει ξεκινήσει κουβέντα για παράλληλη αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας µε τους µικρούς, αρθρωτούς πυρηνικούς αντιδραστήρες, οι οποίοι θα µπορούν να παρέχουν ενέργεια σε µικρότερη κλίµακα. Σε νησιά, πόλεις, ακόµα και οικισµούς ή εργοστάσια, όσο θα εξελίσσονται η λειτουργικότητα και η ασφάλεια των µικρού µεγέθους αντιδραστήρων. Εν τω µεταξύ, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο θα παραµείνουν το αναγκαίο και αναντικατάστατο µεταβατικό καύσιµο.
Είναι ευνοϊκή η συναστρία. Υπάρχει µεγάλη ανάγκη για φυσικό αέριο στην Ευρώπη, υπάρχει διαπιστωµένα πλέον µεγάλο κοίτασµα στην Ελλάδα, επάνω στο οποίο κάθεται µια µεγάλη εταιρεία, µε µεγάλη υποµονή, αποφασισµένη, απ' ό,τι φαίνεται, να κάνει αυτό που δεν έκανε το εγχώριο σύστηµα. Γεωτρήσεις. Και έτσι, για λόγους που δεν σχετίζονται µε τη δική µας πολιτική βούληση και τον σχεδιασµό, η Ελλάδα έχει σοβαρές πιθανότητες να εξελιχθεί σε έναν σηµαντικό παραγωγό υδρογονανθράκων παγκοσµίως. Με ό,τι αυτό σηµαίνει για την ελληνική οικονοµία, τη στρατηγική θέση της χώρας, το γεωπολιτικό της εκτόπισµα και τα εθνικά θέµατα. Αυτή τη φορά, µάλλον θα πρέπει να ευχαριστήσουµε όντως τους Αµερικανούς χωρίς να παρεξηγηθεί κανένας.
*Δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»