Οι αμερικανικές εκλογές υπαρξιακό ζήτημα για τον δυτικό κόσμο
Άρθρο γνώμης
Μία διχασμένη υπερδύναμη όπως οι ΗΠΑ με τον πλανήτη στα πρόθυρα ενός παγκοσμίου πολέμου είναι από τα χειρότερα σενάρια που θα μπορούσαν να εξελιχθούν
Θεωρείται περίπου κλισέ η άποψη ότι οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο σημαντικές απ’ όλων των κρατών, γιατί επηρεάζουν ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτή τη φορά όμως ίσως υπάρχει περισσότερη ουσία απ’ όσο κοινοτοπία, διότι οι εκλογές στις ΗΠΑ διεξάγονται εν μέσω πολέμων οι οποίοι μπορεί να φαίνονται διαφορετικοί ή ασύνδετοι μεταξύ τους, αλλά δεν είναι.
Πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι τα διάφορα στρατιωτικά μέτωπα δεν είναι αυτονομημένα, αλλά πρόκειται για επιμέρους εκδηλώσεις ενός παγκοσμίου πολέμου που ήδη βρίσκεται στην προκαταρκτική του φάση. Οπότε το ποιος θα βρίσκεται στο τιμόνι της υπερδύναμης βαρύνει περισσότερο από ό,τι άλλες φορές.
Το επιπλέον πρόβλημα είναι ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ στο εσωτερικό τους βρίσκονται σε κατάσταση κοινωνικής και πολιτικής σύγκρουσης με τοξικά στοιχεία σε βαθμό που να παραπέμπει σε εμφύλιο χαμηλής έντασης. Οι δημοσκοπήσεις και οι τάσεις μέχρι στιγμής, αν δεν πέφτουν τελείως έξω, δείχνουν ντέρμπι με οριακή επικράτηση του ενός ή του άλλου και το αποτέλεσμα να κρίνεται σε πολύ μικρό αριθμό αμφιταλαντευόμενων Πολιτειών, swing states. Φαίνεται οι τάσεις να έχουν κλειδώσει υπέρ του ενός ή του άλλου σε 43 Πολιτείες και σε επτά, οι οποίες θα κρίνουν την εκλογή, το αποτέλεσμα να εκτιμάται ως αμφίρροπο, με τον Τραμπ να φέρεται ότι έχει πλεονέκτημα στις περισσότερες εξ αυτών. Να χρειάζεται να κερδίσει λιγότερες (από αυτές τις επτά) απ’ όσες η Χάρις για να κλειδώσει το αποτέλεσμα.
Επειδή η σύγκρουση μεταξύ των δύο έχει έντονα ιδεολογικά στοιχεία -στην ουσία συγκρούονται δύο κοσμοθεωρίες-, αν το αποτέλεσμα είναι οριακό, οι ΗΠΑ την επόμενη μέρα θα είναι μία διχασμένη χώρα. Μία διχασμένη υπερδύναμη με τον πλανήτη στα πρόθυρα ενός παγκοσμίου πολέμου είναι από τα χειρότερα σενάρια που θα μπορούσαν να εξελιχθούν.
Ο CEO της JP Morgan, Τζέιμι Ντάιμον, δήλωσε ότι «ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει» και ότι το θέμα της οικονομίας είναι σχετικά ήσσονος σημασίας σε σχέση με τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Ο Ντάιμον τόνισε ότι το μεταπολεμικό σύστημα το οποίο βασίστηκε στον αμερικανικό σχεδιασμό οδήγησε σε μία άνευ προηγουμένου οικονομική ανάπτυξη τον κόσμο.
Αυτό το σύστημα τώρα αμφισβητείται και απειλείται από τους συνασπισμένους εχθρούς της Δύσης, Κίνα, Ρωσία, Ιράν, Βόρεια Κορέα και τους λοιπούς που εμμέσως ή ευθέως συντάσσονται. Βλέπουν ρωγμές στο σύστημα της Δύσης κι ευκαιρία να ξεδιπλώσουν τις δικές τους ατζέντες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η εκτίμηση ότι οι αμερικανικές εκλογές είναι σημαντικές για τον πλανήτη αυτή τη φορά δεν είναι ακόμα ένα κλισέ αλλά ίσως υπαρξιακό ζήτημα για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο.
Πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι τα διάφορα στρατιωτικά μέτωπα δεν είναι αυτονομημένα, αλλά πρόκειται για επιμέρους εκδηλώσεις ενός παγκοσμίου πολέμου που ήδη βρίσκεται στην προκαταρκτική του φάση. Οπότε το ποιος θα βρίσκεται στο τιμόνι της υπερδύναμης βαρύνει περισσότερο από ό,τι άλλες φορές.
Το επιπλέον πρόβλημα είναι ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ στο εσωτερικό τους βρίσκονται σε κατάσταση κοινωνικής και πολιτικής σύγκρουσης με τοξικά στοιχεία σε βαθμό που να παραπέμπει σε εμφύλιο χαμηλής έντασης. Οι δημοσκοπήσεις και οι τάσεις μέχρι στιγμής, αν δεν πέφτουν τελείως έξω, δείχνουν ντέρμπι με οριακή επικράτηση του ενός ή του άλλου και το αποτέλεσμα να κρίνεται σε πολύ μικρό αριθμό αμφιταλαντευόμενων Πολιτειών, swing states. Φαίνεται οι τάσεις να έχουν κλειδώσει υπέρ του ενός ή του άλλου σε 43 Πολιτείες και σε επτά, οι οποίες θα κρίνουν την εκλογή, το αποτέλεσμα να εκτιμάται ως αμφίρροπο, με τον Τραμπ να φέρεται ότι έχει πλεονέκτημα στις περισσότερες εξ αυτών. Να χρειάζεται να κερδίσει λιγότερες (από αυτές τις επτά) απ’ όσες η Χάρις για να κλειδώσει το αποτέλεσμα.
Επειδή η σύγκρουση μεταξύ των δύο έχει έντονα ιδεολογικά στοιχεία -στην ουσία συγκρούονται δύο κοσμοθεωρίες-, αν το αποτέλεσμα είναι οριακό, οι ΗΠΑ την επόμενη μέρα θα είναι μία διχασμένη χώρα. Μία διχασμένη υπερδύναμη με τον πλανήτη στα πρόθυρα ενός παγκοσμίου πολέμου είναι από τα χειρότερα σενάρια που θα μπορούσαν να εξελιχθούν.
Ο CEO της JP Morgan, Τζέιμι Ντάιμον, δήλωσε ότι «ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει» και ότι το θέμα της οικονομίας είναι σχετικά ήσσονος σημασίας σε σχέση με τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Ο Ντάιμον τόνισε ότι το μεταπολεμικό σύστημα το οποίο βασίστηκε στον αμερικανικό σχεδιασμό οδήγησε σε μία άνευ προηγουμένου οικονομική ανάπτυξη τον κόσμο.
Αυτό το σύστημα τώρα αμφισβητείται και απειλείται από τους συνασπισμένους εχθρούς της Δύσης, Κίνα, Ρωσία, Ιράν, Βόρεια Κορέα και τους λοιπούς που εμμέσως ή ευθέως συντάσσονται. Βλέπουν ρωγμές στο σύστημα της Δύσης κι ευκαιρία να ξεδιπλώσουν τις δικές τους ατζέντες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η εκτίμηση ότι οι αμερικανικές εκλογές είναι σημαντικές για τον πλανήτη αυτή τη φορά δεν είναι ακόμα ένα κλισέ αλλά ίσως υπαρξιακό ζήτημα για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο.
