Μία από τις ενδιαφέρουσες ειδήσεις του τελευταίου διαστήματος είναι η κυκλοφορία των απομνημονευμάτων της Γερμανίδας πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.

Από τα αποσπάσματα που έχουν κυκλοφορήσει και από τις πρώτες αναλύσεις σχολιαστών που τα έχουν διαβάσει προκύπτει μεταξύ άλλων ότι η Γερμανίδα πολιτικός επιχειρεί να εξωραΐσει την πολιτική της κατά τη διάρκεια της παντοδυναμίας της, δίνοντας τη δική της «πειραγμένη» εκδοχή. Αυτό είναι κατανοητό, καθώς όλοι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται για την υστεροφημία τους και ελάχιστοι αντιστέκονται στον πειρασμό να δώσουν ερμηνείες που δικαιολογούν τα πεπραγμένα τους ακόμα και όταν έχουν αφήσει αρνητικό αποτύπωμα.

Το κακό για όσους πολιτικούς το επιχειρούν είναι ότι στα γεγονότα που περιγράφουν υπήρχαν και άλλοι παρόντες, συνήθως πολιτικοί, οπότε αργά ή γρήγορα ακούγεται ο αντίλογος και μία άλλη διάσταση. Εκ του αποτελέσματος, η Μέρκελ άφησε μία δυστοπική κληρονομιά στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα της ειδικότερα.

Εμείς οι Έλληνες το βιώσαμε από πρώτο χέρι σε μία από τις χειρότερες περιόδους που έχει διανύσει η χώρα σε καιρό ειρήνης.

Επίσης, κανείς άλλος πολιτικός δεν δηλητηρίασε την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης στον βαθμό που το έκανε η Μέρκελ. Επέβαλε ασφυκτική γερμανική ηγεμονία και υλοποίησε κοντόφθαλμη πολιτική, η οποία ωφέλησε πρόσκαιρα τη Γερμανία, αλλά την υπονόμευσε μακροπρόθεσμα με αποτέλεσμα τώρα να πληρώνει τον λογαριασμό των επιλογών της Μέρκελ. Εξάρτησε μονοσήμαντα τη Γερμανία ενεργειακά από τη Ρωσία, εφάρμοσε επί μία δεκαετία και πλέον πολιτική ντάμπινγκ σωρεύοντας θηριώδη πλεονάσματα εις βάρος του ευρωπαϊκού περίγυρου, τον οποίο φόρτωσε ελλείμματα, αποτέλεσε τον Δούρειο Ίππο της Κίνας στην Ευρώπη και όχι μόνο, προωθώντας προνομιακή εμπορική σχέση και ανοίγοντας την κερκόπορτα στο Πεκίνο.

Απομύζησε τον ευρωπαϊκό Νότο μέσω της ακραίας πολιτικής των πλεονασμάτων, αλλά κάποια στιγμή αυτό χτύπησε και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Η πρώτη προειδοποίηση ήρθε με την προηγούμενη θητεία Τραμπ, όμως η Μέρκελ την αγνόησε.

Με τη δεύτερη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οι Αμερικανοί προχώρησαν σε δραστικά μέτρα και τράβηξαν την ενεργειακή πρίζα της Γερμανίας από τη Ρωσία.

Έκτοτε οι Γερμανοί έχασαν το πλεονέκτημα του φθηνού ρωσικού αερίου στο οποίο είχαν βασίσει την οικονομική τους ανάπτυξη και η γερμανική οικονομία πήρε την κατιούσα.

Το γεγονός ότι εμβληματικές βιομηχανίες της χώρας κλείνουν εργοστάσια και απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους είναι μόνο η αρχή. Οσονούπω οι ΗΠΑ, κοινή συναινέσει Τραμπ και Δημοκρατικών, θα τραβήξουν και τη δεύτερη πρίζα, αυτή των εμπορικών σχέσεων με την Κίνα. Και τότε και ο δεύτερος πνεύμονας θα τεθεί εκτός λειτουργίας.

Η εν εξελίξει πολιτική κρίση στη Γερμανία, η οποία διόλου τυχαία συνέπεσε με την εκλογή Τραμπ, είναι προοίμιο όσων έπονται. Είναι το τίμημα μιας κοντόφθαλμης πολιτικής και της επιλογής της Μέρκελ να καταστήσει τη Γερμανία «μπροστινό» των Ευρασιατών στη Δύση. Να γίνει ο βενζινάς των Ρώσων και ο ψιλικατζής των Κινέζων. Τώρα που το μεγάλο υπερατλαντικό μαγαζί αποφάσισε να ασχοληθεί, έρχεται και ο λογαριασμός.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» την Τρίτη 26/11/2024