Τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων ετών στην ευρύτερη περιοχή και κυρίως αυτά που εξελίχθηκαν μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ τον προπερασμένο Οκτώβριο είχαν ως παράπλευρη συνέπεια να αποκαλυφθεί σε όλη του την έκταση κάτι που ήδη υπήρχε στον χάρτη και είχε σε σημαντικό βαθμό διαγνωστεί την τελευταία δεκαετία.

Η διπλή στρατηγική υπεραξία της Κύπρου για την ασφάλεια του Ισραήλ και για τα συνολικότερα δυτικά συμφέροντα ασφαλείας και δη τα αμερικανικά. Ο εντοπισμός της Ελλάδας και της Κύπρου ως νέα σημεία στήριξης μιας προσαρμοσμένης δυτικής γεωπολιτικής αρχιτεκτονικής στην Ανατολική Μεσόγειο, με εξακτίνωση και δομικές προεκτάσεις στη Μέση Ανατολή και πέρα από αυτήν, είχε ήδη προηγηθεί.

Αποτυπώθηκε στα παράλληλα τριμερή σχήματα συνεργασίας των δύο ελληνικών κρατών με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, με το πρώτο να γίνεται 3+1 λόγω προσθήκης των ΗΠΑ, με ό,τι αυτό σημαίνει. Από τότε που ξεκίνησαν να πυκνώνουν τα σύννεφα στις σχέσεις της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και με το Ισραήλ, όπου με το τελευταίο κατέληξαν σε ρήξη, ξεκίνησε ο εναλλακτικός σχεδιασμός για τη μείωση της έκθεσης του αμερικανικού σχεδιασμού στους τουρκικούς εκβιασμούς.

Η σταδιακή, σταθερή στροφή της Κυπριακής Δημοκρατίας επί Νίκου Αναστασιάδη και ακόμα περισσότερο και μεθοδικότερα επί Νίκου Χριστοδουλίδη προς τις δυτικές δομές ασφαλείας, η πλήρης αποσύνδεση από τη ρωσική επιρροή και η διευρυνόμενη συνεργασία με τις ΗΠΑ λειτούργησαν ως διαπιστευτήριο στρατηγικού αναπροσανατολισμού και «ξεκλείδωσαν» την ανταπόκριση της αμερικανικής πλευράς. Η κραυγαλέα χρησιμότητα της Κύπρου ως πλατφόρμα λογιστικής και όχι μόνο υποστήριξης προς το Ισραήλ στην κρίση του τελευταίου έτους, σε συνδυασμό με την προαναφερθείσα στρατηγική μετατόπιση της Μεγαλονήσου, σφράγισε την εκατέρωθεν τροχιά σύγκλισης. Η Κύπρος συμμετέχει λειτουργικά στους δυτικούς επιχειρησιακούς σχεδιασμούς και οι ΗΠΑ την εντάσσουν πλέον στον σκληρό πυρήνα της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Πλέον φτάσαμε σε ένα ορόσημο, το οποίο μέχρι και πριν από λίγο καιρό φάνταζε αδιανόητο. Η Κυπριακή Δημοκρατία να προωθεί την ένταξή της στο ΝΑΤΟ με την πλήρη συγκατάνευση και στήριξη των ΗΠΑ.

Χωρίς βέβαια ψευδαισθήσεις για τα αναμενόμενα εμπόδια που θα εγερθούν, όχι μόνο από την Τουρκία αλλά και από την έτερη πληγή του Κυπριακού, τη Βρετανία, καθώς και από άλλα μέλη της Συμμαχίας που λειτουργούν ως brokers της τουρκικής ατζέντας και εντός ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για αλλαγή σελίδας.

Το νερό μπαίνει στο αυλάκι και, επειδή το αυλάκι είναι αμερικανικό, είναι βέβαιο ότι θα καταλήξει εκεί που πρέπει. Η Κυπριακή Δημοκρατία στο ΝΑΤΟ θα είναι η δεύτερη εξίσου κεφαλαιώδους σημασίας και στρατηγικής εμβέλειας γεωπολιτική νίκη για τον Ελληνισμό μετά την ένταξή της στην ΕΕ.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 28/11/2024