Η απόφαση του Ζελένσκι να μην ανανεώσει τη συμφωνία με τη Ρωσία για την παροχή φυσικού αερίου στην Ευρώπη από αρκετούς χαιρετίστηκε ως μία οδυνηρή αλλά αναγκαία κίνηση για την πλήρη ενεργειακή απεξάρτηση των ευρωπαϊκών κρατών από τη Μόσχα. Υπάρχουν βέβαια χώρες οι οποίες έχουν ακόμα μεγάλο ποσοστό εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο και αυτές θα αντιμετωπίσουν άμεσο και σοβαρό πρόβλημα.

Πέραν αυτού υπάρχουν προφανείς γεωπολιτικές προεκτάσεις, καθώς θα αυξηθεί το ποσοστό εισαγωγής αμερικανικού φυσικού αερίου, που θα καλύψει όμως μέρος μόνο του κενού. Διότι οι ΗΠΑ, ακόμα και να ήθελαν, δεν μπορούν να καλύψουν πλήρως τις ευρωπαϊκές ενεργειακές ανάγκες, καθώς η παραγωγή τους είναι συγκεκριμένη και επίσης εξυπηρετούν άλλες πιο συμφέρουσες αγορές, την παροχή προς τις οποίες δεν πρόκειται να μειώσουν για λόγους «φιλανθρωπίας» προκειμένου να εξυπηρετήσουν την Ευρώπη.

Αυτός που προσφέρεται να καλύψει το έλλειμμα είναι το Κατάρ, και εδώ ετοιμάζεται να διαδραματίσει τον ρόλο που επεδίωκε και προετοίμαζε μεθοδικά η Τουρκία. Έχοντας πλέον πρωταρχικό ρόλο, τουλάχιστον προσώρας, στη Συρία επιχειρεί να αναβιώσει το σχέδιο αγωγού που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Κατάρ μέσω Σαουδικής Αραβίας - Συρίας - Τουρκίας στην Ευρώπη και να καταστεί έτσι ενεργειακός κόμβος. Είναι ο αγωγός που είχε απορρίψει ο Άσαντ… Δεδομένης της σχέσης Κατάρ - Τουρκίας, και με τη Συρία Αλ Τζολάνι προσδεδεμένη προς το παρόν στο άρμα της Άγκυρας, μπορεί κανείς να δει τον σχεδιασμό. Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι το ισλαμικό καθεστώς της Δαμασκού δεν ελέγχει ολόκληρη τη χώρα. Η Τουρκία όμως ήδη πλασάρεται ως αυτή η οποία θα βγάλει από τη δύσκολη θέση την Ευρώπη ως διαμετακομιστικό ενεργειακό κέντρο για το αέριο του Κατάρ. Οι Γερμανοί, οι οποίοι έχουν χάσει την προνομιακή σχέση που είχαν με το ρωσικό φυσικό αέριο και ψάχνουν τρόπους ανάκτησης του πλεονεκτήματος, έχουν ξεκινήσει τα δημοσιεύματα για τον «κομβικό ενεργειακό ρόλο της Τουρκίας». Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ, ήδη επισκέφθηκε τη Δαμασκό.

Αυτή προφανώς είναι μία εξέλιξη η οποία δεν ευνοεί την Ελλάδα και τον σχεδιασμό να καταστούν η χώρα μας και η Κύπρος ένας από τους κεντρικούς εναλλακτικούς ενεργειακούς κόμβους και διαδρόμους τροφοδοσίας της Ευρώπης. Η Τουρκία το γνωρίζει και αυτόν τον ρόλο προσπαθεί να διεμβολίσει, διότι, όπως έχουμε γράψει αρκετές φορές, μέχρι στιγμής έχει μείνει έξω από όλα τα ενεργειακά σχέδια της περιοχής. Η Ελλάδα έχει ευθύνη, διότι έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα και ασυγχώρητα την αξιοποίηση των δικών της κοιτασμάτων, δίνοντας βάρος μόνο στο θέμα της διασύνδεσης, αλλά κι αυτό με καθυστερήσεις. Τώρα έχουμε έναν πολύ σοβαρό λόγο επιπλέον για να μην καθυστερούμε άλλο. Ας ελπίσουμε ότι ο υπονομευτικός συνολικά για τα δυτικά συμφέροντα ρόλος της Τουρκίας θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για την ευόδωση του σχεδιασμού της.