Η υποχρέωση στον χριστιανισμό της Μ. Ανατολής

Στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Συρία ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο θέμα των χριστιανικών κοινοτήτων της χώρας και ευρύτερα της Μέσης Ανατολής. Είπε ότι η Ελλάδα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους χριστιανούς της περιοχής και ότι θα πρέπει το συριακό κράτος υπό το σημερινό καθεστώς της Δαμασκού να διαμορφωθεί με συμπεριληπτικό τρόπο. Να διασφαλίσει δηλαδή τη συμμετοχή και τα δικαιώματα της χριστιανικής και των άλλων κοινοτήτων, όπως οι Κούρδοι, οι Δρούζοι, οι Αλεβίτες.

Είναι μία σωστή τοποθέτηση, διότι η Ελλάδα και Κύπρος είναι οι εγγύτερες χριστιανικές χώρες στη Μέση Ανατολή και αυτές με το μεγαλύτερο ειδικό βάρος στον ευρύτερο χριστιανικό πληθυσμό, σημαντικό μέρος του οποίου είναι ελληνορθόδοξοι. Παρότι οι χριστιανικοί πληθυσμοί έχουν αποδεκατιστεί και έχουν εξαναγκαστεί σε φυγή από τους τζιχαντιστές, πολλές χιλιάδες παραμένουν στην περιοχή.

Ο ελληνισμός έχει βαρύ αποτύπωμα στην περιοχή, εξάλλου το Πατριαρχείο της Αντιόχειας, παρότι έχει εξαραβιστεί, παραμένει ένας θεσμός με κυρίως ελληνορθόδοξη αναφορά. Ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Χριστοδουλίδης, έχει εδώ και καιρό ορίσει ειδική αντιπρόσωπο για την προστασία των χριστιανικών και άλλων μειονοτήτων της Μέσης Ανατολής, ανταποκρινόμενος στη συγκυρία και στη σχετική παρότρυνση από πλευράς Ισραήλ. Για όσους αναρωτιούνται γιατί το Ισραήλ ενδιαφέρεται για τους χριστιανούς της περιοχής, η απάντηση είναι ότι οι Ισραηλινοί, επειδή είναι και θα παραμείνουν μειονότητα σε μια περιοχή όπου κυριαρχεί μουσουλμανικός όγκος δεκάδων εκατομμυρίων, έχουν διαχρονικά πολιτική προσέγγισης με όλες τις άλλες θρησκευτικές και εθνικές κοινότητες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής που δεν είναι μουσουλμάνοι.

Υπό αυτή την έννοια οι χριστιανοί είναι φυσικοί τους σύμμαχοι, υφιστάμενοι και αυτοί την επιθετικότητα των ισλαμιστών. Στην προ καιρού συνάντηση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών με τον Ισραηλινό ομόλογό του είχε βγει ανακοίνωση από ισραηλινής πλευράς όπου μεταξύ άλλων υπογραμμιζόταν ότι συζητήθηκε το θέμα της προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών στη Μέση Ανατολή και του ειδικού ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει η Ελλάδα.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο Ισραηλινός υπουργός είχε παροτρύνει τον Έλληνα συνάδελφό του να αναλάβει η χώρα μας τον ρόλο που της αναλογεί στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των χριστιανών. Ως χώρα με ιστορική παρουσία στην περιοχή, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την επόμενη διετία μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η Ελλάδα έχει και τα μέσα και την ιστορική νομιμοποίηση, και κυρίως την υποχρέωση να ανταποκριθεί σε αυτόν τον ρόλο.

Αυτό βέβαια είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει με ελληνική πρωτοβουλία και να μη χρειάζεται η παρότρυνση τρίτων. Αλλά καλώς έγινε η δήλωση και έστω και τώρα θα πρέπει η Ελλάδα να ενεργοποιηθεί σε αυτό το πεδίο. Όμως οι δηλώσεις πρέπει να γίνουν πράξεις και να μην παραμείνουν στη σφαίρα των διακηρύξεων και των ευχών. Επείγει να εκπονηθεί συγκεκριμένη πολιτική με μετρήσιμα αποτελέσματα που θα έχει απτό αποτέλεσμα στο πεδίο. Η χώρα μας έχει λόγο στα ευρωπαϊκά κονδύλια που θα διατεθούν προς τη Συρία και ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες για την έκδοση αποφάσεων που θα συνδέουν τη νομιμοποίηση του συριακού καθεστώτος με τη διασφάλιση του χριστιανικού στοιχείου.

Τα ελληνικά συμφέροντα θα εξαρτηθούν και από την ενεργό και πειστική παρουσία μας στις μεσανατολικές εξελίξεις με όχημα και τους χριστιανούς της περιοχής. Οι κινήσεις μας και οι αποφάσεις μας σε αυτό θα λειτουργήσουν ως διαπιστευτήριο αξιοπιστίας και αποφασιστικότητας, χαρακτηριστικά τα οποία αυτοί που επηρεάζουν τους συσχετισμούς κ αι τη διαμόρφωση της επόμενης μέρας λαμβάνουν υπ’ όψιν τους πολύ περισσότερο απ’ ό,τι ενδεχομένως αντιλαμβάνονται οι διαχειριστές της εξωτερικής πολιτικής μας.