Στο τέλος με το καλώδιο θα απλώσουμε μπουγάδα
Άρθρο γνώμης
Το γνωστό αναθεωρητικό, απειλητικό, πειρατικό τροπάριο

Tις προηγούμενες ημέρες είχε προαναγγελθεί μέσω διαρροών, αλλά με βεβαιότητα, η επανέναρξη των ερευνών για την πόντιση του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου με προέκταση σε δεύτερη φάση προς το Ισραήλ. Ήταν μάλιστα τέτοιος ο βαθμός βεβαιότητας των σχετικών πληροφοριών από τα αρμόδια υπουργεία που προσδιόριζαν την εκ νέου έλευση των πλοίων και την έναρξη των εργασιών εντός του Απριλίου. Αυτό που ακολούθησε ήταν το αναμενόμενο, δηλαδή μηνύματα από πλευράς Τουρκίας με τη μορφή δημοσιευμάτων ότι δεν θα επιτρέψει τη συνέχιση του έργου, διότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει στην περιοχή χωρίς την άδειά της και τη συμμετοχή της.
Το γνωστό αναθεωρητικό, απειλητικό, πειρατικό τροπάριο. Φανταζόμαστε ότι δεν υπήρχε κανείς στην Αθήνα με την ψευδαίσθηση ότι η Τουρκία δεν θα αντιδρούσε και θα έδινε συγχαρητήρια και ευχές για την ολοκλήρωση του έργου. Ξαφνικά το έργο αρχίζει ακόμα μία φορά να θολώνει και το καλώδιο να βυθίζεται στην απύθμενη κατευναστική λογική της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα Ελληνοτουρκικά. Είχε προηγηθεί συνάντηση κορυφής του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ισραηλινό ομόλογό του, όπου η ενεργειακή συνεργασία, του καλωδίου συμπεριλαμβανομένου, αλλά και το θέμα της Τουρκίας είχαν βρεθεί στο επίκεντρο και είχε δημοσίως διαμηνυθεί η εκατέρωθεν αποφασιστικότητα για να γίνει αυτό που πρέπει και η ετοιμότητα για τη διαχείριση οποιωνδήποτε σεναρίων. Η στήριξη του Ισραήλ σε επίπεδο δηλώσεων αλλά και έμπρακτων διαβεβαιώσεων, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η στήλη, ήταν δεδομένη. Όμως, από τη βεβαιότητα του Απριλίου σημειώθηκε ταχύτατη διολίσθηση σε κακότεχνες διατυπώσεις περί κατάλληλου χρόνου και συνυπολογισμού των διαφόρων παραγόντων που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Αυτά μαζί με τις απαραίτητες διευκρινίσεις ότι δεν υπάρχει κανένα φοβικό σύνδρομο και ότι απλώς είναι θέμα σχεδιασμού. Το ερώτημα βέβαια είναι, όλα αυτά δεν τα γνώριζαν νωρίτερα; Ξαφνικά προέκυψαν οι δεύτερες και τρίτες σκέψεις περί παραγόντων που πρέπει να συνυπολογιστούν, κατάλληλου χρονισμού κ.λπ.; Από σύμπτωση συνέπεσαν με την τουρκική απειλή; Προσπερνώ αυτό που ακούστηκε, ότι έπαιξε ρόλο και η δήλωση του Αμερικανού προέδρου για τον Ερντογάν κατά τη συνάντηση με τον Νετανιάχου, με την οποία υποτίθεται ότι τον εκθείαζε, άρα οι δικοί μας μαζεύτηκαν γιατί θεώρησαν ότι αν υπάρξει κάποια κρίση ο Τραμπ θα πάρει το μέρος της Τουρκίας. Είναι αστείο και να το σκεφτεί κανείς και ελπίζουμε να μην ισχύει. Διότι σε αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι ούτε δηλώσεις μπορούν να αποκωδικοποιήσουν αλλά και ότι το «φοβικό σύνδρομο» είναι λίγο για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει.
Η κατάσταση πρέπει να αναταχθεί άμεσα, διότι η εικόνα και η αποτροπή της χώρας πλήττονται με καίριο τρόπο. Εάν αυτό δεν συμβεί, το κύρος μας κυρίως προς τους συμμάχους και εταίρους θα απομειωθεί δραματικά. Και στο τέλος η Τουρκία θα απαιτεί άδεια όχι μόνο για την πόντιση καλωδίου αλλά και για να απλώσουμε σκοινί μπουγάδας στο Αιγαίο.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
Το γνωστό αναθεωρητικό, απειλητικό, πειρατικό τροπάριο. Φανταζόμαστε ότι δεν υπήρχε κανείς στην Αθήνα με την ψευδαίσθηση ότι η Τουρκία δεν θα αντιδρούσε και θα έδινε συγχαρητήρια και ευχές για την ολοκλήρωση του έργου. Ξαφνικά το έργο αρχίζει ακόμα μία φορά να θολώνει και το καλώδιο να βυθίζεται στην απύθμενη κατευναστική λογική της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα Ελληνοτουρκικά. Είχε προηγηθεί συνάντηση κορυφής του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ισραηλινό ομόλογό του, όπου η ενεργειακή συνεργασία, του καλωδίου συμπεριλαμβανομένου, αλλά και το θέμα της Τουρκίας είχαν βρεθεί στο επίκεντρο και είχε δημοσίως διαμηνυθεί η εκατέρωθεν αποφασιστικότητα για να γίνει αυτό που πρέπει και η ετοιμότητα για τη διαχείριση οποιωνδήποτε σεναρίων. Η στήριξη του Ισραήλ σε επίπεδο δηλώσεων αλλά και έμπρακτων διαβεβαιώσεων, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η στήλη, ήταν δεδομένη. Όμως, από τη βεβαιότητα του Απριλίου σημειώθηκε ταχύτατη διολίσθηση σε κακότεχνες διατυπώσεις περί κατάλληλου χρόνου και συνυπολογισμού των διαφόρων παραγόντων που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Αυτά μαζί με τις απαραίτητες διευκρινίσεις ότι δεν υπάρχει κανένα φοβικό σύνδρομο και ότι απλώς είναι θέμα σχεδιασμού. Το ερώτημα βέβαια είναι, όλα αυτά δεν τα γνώριζαν νωρίτερα; Ξαφνικά προέκυψαν οι δεύτερες και τρίτες σκέψεις περί παραγόντων που πρέπει να συνυπολογιστούν, κατάλληλου χρονισμού κ.λπ.; Από σύμπτωση συνέπεσαν με την τουρκική απειλή; Προσπερνώ αυτό που ακούστηκε, ότι έπαιξε ρόλο και η δήλωση του Αμερικανού προέδρου για τον Ερντογάν κατά τη συνάντηση με τον Νετανιάχου, με την οποία υποτίθεται ότι τον εκθείαζε, άρα οι δικοί μας μαζεύτηκαν γιατί θεώρησαν ότι αν υπάρξει κάποια κρίση ο Τραμπ θα πάρει το μέρος της Τουρκίας. Είναι αστείο και να το σκεφτεί κανείς και ελπίζουμε να μην ισχύει. Διότι σε αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι ούτε δηλώσεις μπορούν να αποκωδικοποιήσουν αλλά και ότι το «φοβικό σύνδρομο» είναι λίγο για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει.
Η κατάσταση πρέπει να αναταχθεί άμεσα, διότι η εικόνα και η αποτροπή της χώρας πλήττονται με καίριο τρόπο. Εάν αυτό δεν συμβεί, το κύρος μας κυρίως προς τους συμμάχους και εταίρους θα απομειωθεί δραματικά. Και στο τέλος η Τουρκία θα απαιτεί άδεια όχι μόνο για την πόντιση καλωδίου αλλά και για να απλώσουμε σκοινί μπουγάδας στο Αιγαίο.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή