Η Eldorado μπορεί όντως τελικά να φύγει. Μπορεί και όχι. Όποια και αν είναι η εξέλιξη, το πρόβλημα της χώρας θα παραμείνει. Ούτε θα σωθεί αν παραμείνει η καναδική εταιρεία, γιατί δεν σώζεται από την υλοποίηση μιας επένδυσης, ούτε θα καταστραφεί αν φύγει, διότι είναι ήδη κατεστραμμένη. Θέλει πολύ περισσότερα από την παραμονή της Eldorado για να σωθεί και θα συνεχίσει να καταστρέφεται ακόμα και αν η Eldorado δεν αποχωρήσει, διότι αυτά που την καταστρέφουν θα παραμείνουν ούτως ή άλλως.

Η ανάρτηση στα social media του «Συμβούλου Στρατηγικού Σχεδιασμού» του πρωθυπουργού, Νίκου Καρανίκα, «Στα τσακίδια el dorado και να μη στεριώσεις πουθενά» θα μπορούσε να είναι ένα γελοίο επεισόδιο μιας γενικότερα γελοίας κατάστασης, αλλά είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι μία ακόμα επιβεβαίωση ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η Eldorado και οι Σκουριές, ούτε κάποια άλλη εμπλοκή επένδυσης, αλλά η σκουριά που έχει κατατρώει τη χώρα. Η οξείδωση μυαλών και αντιλήψεων.

Ο Καρανίκας δεν βρήκε ούτε μία λέξη να πει για το τριτο-τέταρτο μνημόνιο, ούτε για την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, ούτε για το πλεόνασμα 3,5% για πέντε χρόνια, ούτε για τη δέσμευση της χώρας σε πλεονάσματα μέχρι το… 2060, ούτε βέβαια για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ακινήτων. Αυτά είναι OK. Το πρόβλημα για την «αριστερή» και «οικολογική συνείδηση» του κάθε Καρανίκα είναι η συγκεκριμένη επένδυση.

Ο λόγος είναι ότι προσφέρεται ως bandiera rossa για το πρωταρχικό εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ που περιμένει ένα σημάδι μετανοίας, ένα σημείο που να υπονοεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να αναγκάστηκε, μπορεί να παρασύρθηκε, μπορεί να λάθεψε, βρε αδελφέ, αλλά η αντικαπιταλιστική φλόγα καίει ακόμα κάπου βαθιά στην ψυχή του, πολύ βαθιά όμως, διότι ύστερα από σχεδόν τρία χρόνια ανελέητης μνημονιακής πολιτικής και υπογραφής αδιακρίτως όλων όσα ζήτησαν οι δανειστές, είναι δύσκολο να τη δεις να αχνοφέγγει. Και έρχεται ξαφνικά η λάμψη του χρυσού που δεν θα βγάλει η Eldorado να φωτίσει το χαμένο αριστερό, συνωμοτικό μειδίαμα του πρωθυπουργού που κρύβεται στο σκοτάδι των μέτρων. Και πανηγυρίζουν μέσα τους (και έξω τους) οι πρώην σύντροφοι, που πάντα περίμεναν την επιστροφή του αρχηγού στα πάτρια ιδεολογικά εδάφη. Διότι δεν πιστεύω να νομίζει κανείς ότι ο Καρανίκας το έγραψε αυτό ερήμην.

Η χώρα αυτή θα μπορούσε να είναι oλόκληρη χρυσός. Όχι της Eldorado, ο άλλος. Έχουμε επιλέξει όμως εδώ και πολλά χρόνια να είναι σκουριά.