Η πολιτική δεν υπακούει σε καλές προθέσεις. Για να ασκηθούν πολιτικές χρειάζονται χρήματα, χρειάζονται πόροι. Αν δεν υπάρχουν χρήματα, ο πολιτικός απλά διατυπώνει τις καλές του προθέσεις. Παίρνει άριστα στην περιγραφή του προβλήματος και των λύσεων και μηδέν στην εφαρμογή τους.

Λεφτά δεν υπάρχουν αν το βαρέλι της οικονομίας είναι άδειο. Το πρώτο ζητούμενο για κάθε κυβέρνηση είναι να γεμίσει το βαρέλι. Και το βαρέλι γεμίζει με δανεικά επενδύσεις, τουριστικά έσοδα και εξαγωγές. Επειδή πλέον δανεικά δεν υπάρχουν, το βαρέλι της ελληνικής οικονομία θα γεμίσει μόνο αν δώσουμε έμφαση στην πραγματική οικονομία. Μόνο έτσι θα διαμορφώσουμε τις συνθήκες να βρεθούν οι πόροι, ώστε για να ασκηθούν πολιτικές.

Για να λειτουργήσει η πραγματική οικονομία στις συνθήκες του παγκόσμιου ανταγωνισμού, θα πρέπει να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας χθες. Να περάσουμε από την κρατικοδίαιτη οικονομία των δανείων, της κατανάλωσης και των εισαγωγών, στην οικονομία των εξαγωγών και της υψηλής προστιθέμενης αξίας. Θα πρέπει να στηριχθούμε στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, στον τουρισμό και στην ναυτιλία. Να δώσουμε έμφαση στην επιχειρηματικότητα, στις επενδύσεις. Με μεγάλο κράτος, υψηλές δαπάνες, υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και το επιχειρειν υπό διωγμό, το βαρέλι της οικονομίας μας δεν γεμίζει.

Αν δεν γεμίσουμε το βαρέλι με επενδύσεις, δεν θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Αν δεν γεμίσουμε το βαρέλι δεν θα δώσουμε κίνητρα στη γενιά του brain drain να επιστρέψει στη χώρα, αλλά και στη νέα γενιά να παραμείνει σε αυτή. Για να υπάρξει ανάπτυξη και χώρα στο μέλλον, θα πρέπει να υπάρξει ενεργός πληθυσμός για να την στηρίξει.

Αν δεν γεμίσουμε το βαρέλι δεν θα αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές για να πληρώνονται οι συντάξεις. Με μαθηματική ακρίβεια το ασφαλιστικό μας σύστημα θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο και θα καταρρεύσει με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ασφάλεια και την κοινωνική συνοχή. Επιστροφή στην κανονικότητα χωρίς ισχυρή πραγματική οικονομία και γεμάτο βαρέλι δεν υπάρχει.

Δυστυχώς για τη χώρα, η πραγματική οικονομία είναι πολύ χαμηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης, η οποία αναλώνεται σε κινήσεις τακτικής με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. Επιδίωξη των κυβερνώντων δεν είναι η αύξηση του πραγματικού πλούτου, αλλά η αναδιανομή της φτώχειας. Υψηλή φορολόγηση της μεσαία τάξης, υψηλές κρατικές δαπάνες, χαμηλές επιδόσεις στις επενδύσεις, γραφειοκρατία πολυνομία και συντεχνιακή λογική συνθέτουν ένα σκηνικό υπανάπτυξης, επιδομάτων και στασιμότητας. Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να γεμίσει το βαρέλι.

Έχουμε μπροστά μας ένα διακριτό μονόδρομο. Να δώσουμε έμφαση στην πραγματική οικονομία και να γεμίσουμε το βαρέλι προς όφελος όλων, κυρίως των ασθενέστερων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν αλλάξουμε τα κακώς κείμενα στο κράτος και στην οικονομία μας. Μόνο αν μειώσουμε το ρόλο και το κόστος του κράτους, μόνο αν το κράτος κατανοήσει ότι δουλειά του είναι να βοηθά και όχι να εμποδίζει την επιχειρηματικότητα. Μόνο αν αυξήσουμε το βαθμό της οικονομικής ελευθερίας.

Απαιτείται λοιπόν μία συνολική αλλαγή παραδείγματος. Αυτό το νέο παράδειγμα μπορεί να υπηρετήσει μόνο η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που πιστεύουν σε αυτήν την πολιτική. Η σημερινή κυβέρνηση δοκιμάστηκε και απέτυχε.

Ο Μανώλης Γραφάκος είναι οικονομολόγος, υποψήφιος διδάκτορας, Αναπληρωτής Γραμματέας Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, πρώην Δήμαρχος Μελισσίων.