Η Τουρκία τελικά επιβεβαίωσε την πρόβλεψη ότι θα επιχειρήσει στρατιωτικά στο µέτωπο της Μεσοποταµίας, απέναντι σε κουρδικές οµάδες. Αποφεύγοντας µε αυτόν τον τρόπο την εµπλοκή στα πιο «δυστοπικά» µέτωπα της προσάρτησης των κατεχοµένων στη Β. Κύπρο ή εµπλεκόµενη σε ένα «θερµό µέτωπο» µε την Ελλάδα. Αυτή η εξέλιξη σε καµία όµως περίπτωση δεν µπορεί να αποτελέσει αφορµή εφησυχασµού για τη Λευκωσία και ειδικά για την Αθήνα το εκλογικό 2023, ότι, αν βρει ευκαιρία η Αγκυρα, δεν θα επιχειρήσει σε βάρος µας ενέργεια, περιορισµένης, έστω, στρατιωτικής δυναµικής. Ταυτόχρονα, το πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα έχει αποκτήσει ισχυρή εσωστρέφεια εξαιτίας των αναπόδεικτων καταγγελιών-αποκαλύψεων στο «µέτωπο» των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Ενα θέµα που συνεχίζει να βρίσκεται στην επικαιρότητα για πολλούς µήνες και έχει αποτελέσει «εργαλείο» για τα κόµµατα της αντιπολίτευσης για να πλήξουν τη σταθερή υπεροχή της Κεντροδεξιάς στην ποιότητα διακυβέρνησης, και ειδικά το προφίλ του πρωθυπουργού, κ. Μητσοτάκη, που βρίσκεται πλέον στην τελευταία φάση της πρώτης του, συνταγµατικά, περιόδου στην ηγεσία της χώρας, δείχνοντας ως το απόλυτο φαβορί, σύµφωνα µε όλες τις δηµοσκοπήσεις, για µια δεύτερη θητεία. Τα κρίσιµα «µέτωπα» που προέκυψαν µετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον προηγούµενο Φεβρουάριο και τις κυρώσεις από την πλευρά της ∆ύσης, τον πληθωρισµό, την ενεργειακή κρίση και την εκτίναξη του κόστους ζωής για τους Ελληνες εξακολουθούν να βρίσκονται στο επίκεντρο. Με την κυβέρνηση να δοκιµάζει διαφορετικά «εργαλεία» για την αντιµετώπισή τους σε ένα απολύτως ασταθές περιβάλλον στην Ευρώπη και διεθνώς, που κάνει απρόβλεπτη την κάθε επόµενη ηµέρα. Κάποια «εργαλεία» λειτουργούν µε µεγαλύτερη επιτυχία και άλλα µε µικρότερη αποτελεσµατικότητα. Αυτό, όµως, που καθορίζει την ελληνική πραγµατικότητα είναι η δυναµική, η ευελιξία και ο ρεαλισµός στα έκτακτα µέτρα που λαµβάνονται και τα οποία πλέον τα τελευταία χρόνια και µε δεδοµένη την πανδηµία του COVID την προηγούµενη διετία αποτελούν µόνιµη παράµετρο στην πολιτική και τη διακυβέρνηση.

Τις έκτακτες αυτές πολιτικές τις αναλαµβάνει και τις εποπτεύει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, κ. Μητσοτάκης, κατορθώνοντας µε αυτόν τον τρόπο να διατηρεί ένα πολύ ισχυρό προφίλ, τόσο στους Ελληνες όσο και στο διεθνές περιβάλλον, που τελικά µοιάζει µη αναστρέψιµο ως χαρακτηριστικό των επερχόµενων εκλογών. Παρά τις «λυσσαλέες», απολύτως επίµονες επιθέσεις που δέχεται -και προσωπικά- από αντιπολίτευση, µίντια και οµάδες συµφερόντων, η σχέση σεβασµού και συνεργασίας µε τους πολίτες, αλλά και µε τα κέντρα αποφάσεων σε διεθνές και όχι µόνο στο ευρωπαϊκό πεδίο, δεν ανατρέπεται, ούτε επανακαθορίζεται δραστικά.

Είναι φανερό, όχι µόνον από τις δηµοσκοπήσεις, αλλά και από την αντίδραση του κόσµου στο «θερµό» κοινωνικό επίπεδο, τις διαδηλώσεις, τις εκλογές στα επαγγελµατικά σωµατεία και το δηµοσιογραφικό ρεπορτάζ, ότι στην Ελλάδα, σε µαζικό επίπεδο, δεν υπάρχει διάθεση για διάρρηξη αυτής της σχέσης προσµονής και εµπιστοσύνης στις επιλογές του πρωθυπουργού, που σε όλες τις περιπτώσεις κρίθηκαν από µετρήσιµα αποτελέσµατα στην καθηµερινή ζωή.

Ο πρωθυπουργός, που δεν υποσχέθηκε ποτέ, αλλά ούτε εµπνέει για κάτι τέτοιο, «µαγικές λύσεις» ή µια νέα περίοδο «ανεµελιάς» και σπατάλης, λειτουργεί, προσπαθεί και -το κυριότερο- πετυχαίνει µε µεθοδικότητα την ανάσχεση των προβληµάτων που έρχονται ως κληρονοµιά από την προηγούµενη δεκαετία, αλλά και των εµπλοκών που προκύπτουν από τις αλλεπάλληλες διεθνείς κρίσεις. Αυτήν τη σχέση «εγγυήσεων» µεταξύ πρωθυπουργού Μητσοτάκη, κυβέρνησης και πολιτών δεν δείχνει ότι µπορεί να ανατρέψει ή να διακόψει ούτε η περιπλοκή του… Ρredator.

Οι Ελληνες δεν θέλουν απορρύθµιση. Ούτε και παρέκκλιση της πορείας της χώρας προς την ανάκαµψη και µια νέα πραγµατικότητα, όπως τη διαρθρώνει ο Κ. Μητσοτάκης, πειραµατιζόµενοι µε ένα νέο «χάος». Αυτό φαίνεται και από την ήρεµη επιµονή τους οι εκλογές να γίνουν στην ώρα τους. Να προκύψει αυτοδύναµη κυβέρνηση. Να µην επικρατήσει τοξικού χαρακτήρα «εµφυλιοπολεµικό» κλίµα στην προεκλογική περίοδο.

Αυτές τις παραµέτρους οφείλουν να τις αποδεχθούν και τα κόµµατα της αντιπολίτευσης. Να προσέλθουν στις προεκλογικές εκστρατείες τους µε πιο συγκροτηµένο τρόπο, πιο προγραµµατική στρατηγική για τον τόπο, πιο ουσιώδη αντιπαράθεση µε την Κεντροδεξιά και τον κυβερνητισµό Μητσοτάκη. Να σταµατήσουν να υποτιµούν τόσο τους πολίτες-ψηφοφόρους. Οι εποχές του «σκληρού ροκ» του Κ. Λαλιώτη και του «περιπτέρου» σκανδαλολογίας - «λασποµαχίας» έχουν ξεπερασθεί. Οδήγησαν, άλλωστε, σε εθνικές και κοινωνικές καταστροφές.

Υ.Γ.: Θα πρέπει να γίνει κάτι κατανοητό: Οι «µικροµέτοχοι» δεν θέλουν να αλλάξουν CEO. Και σε µια ∆ηµοκρατία οι «µικροµέτοχοι» είναι οι βασικοί µέτοχοι της χώρας. Οι εκλογές την ερχόµενη άνοιξη θα το πιστοποιήσουν. Αυτό είναι και το διακύβευµα των εκλογών…

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά στις 26 Νοεμβρίου 2022