Όταν λέμε εκλογές, συνήθως εννοούμε ή περιμένουμε μια «πολιτική αρένα». Στην κυριολεξία και όχι καθ’ υπερβολή.

Φυσικά η προεκλογική περίοδος έχει και τη «μαγεία» της. Όχι μόνο για τους υποψηφίους αλλά και για τους πολίτες που παρασύρονται από την ένταση, τα συνθήματα, τους διαξιφισμούς. Συνήθως το θεματολόγιο της στενά προεκλογικής περιόδου δεν έχει ποιότητα αλλά «πετροπόλεμο». Οι επικοινωνιολόγοι παραδοσιακά συμβουλεύουν τους πολιτικούς και τις ηγεσίες των κομμάτων-πελάτες τους να χρησιμοποιούν απλά λεκτικά σχήματα και να διασφαλίζουν μια θετική ατζέντα «παροχών». Συνηθισμένοι οι πολίτες σε αυτή την τακτική, περιμένουν κάθε φορά τις εκλογές για να τύχουν ευεργετικών κυβερνητικών διατάξεων ή δεσμεύσεων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έστω και αν μεταξύ τους, στα κοινωνικά δίκτυα πλέον ή δημόσια μιλούν για μία ακόμη εποχή «Μαυρογιαλούρου».

Διερωτάται κάποιος: Με τόση πολιτική κινητικότητα, με πολλαπλές συζητήσεις και πάνελ στα μίντια, με τον ορυμαγδό των συγκεντρώσεων, πώς είναι δυνατό να μην τίθενται και τα θέματα της «βαριάς ατζέντας»; Όπως και να το κάνουμε, η προεκλογική περίοδος είναι ένα «πολιτικό τσίρκο», με την έννοια του εντυπωσιασμού ή των εκπλήξεων, ή και μια «πολιτική φιέστα», με την έννοια της μεγαλοπρέπειας που χαρακτηρίζει τις διαφορετικές σε επίπεδο καθημερινότητας εβδομάδες. Πέραν της παράδοσης και του αναμενόμενου όμως, αυτή τη φορά αξίζει να μείνουμε σε κάποιες περιοδείες του πρωθυπουργού. Όπως για παράδειγμα αυτή την τελευταία στην Ήπειρο.

Τον κ. Μητσοτάκη συνόδευε ομάδα κυβερνητικών στελεχών. Υπήρξαν συναντήσεις, συζητήσεις, ενημερώσεις για μεγάλα έργα, ενισχυτικά χρηματοδοτικά προγράμματα, προβλήματα επαγγελματικών ομάδων, προσεγγίσεις για κοινωνικά ζητήματα. Ναι, υπήρξαν φωτογραφίες, βίντεο, χειροκροτήματα, υποδοχή. Όμως, ας μείνουμε στα υπόλοιπα. Ο κ. Μητσοτάκης επισκέφθηκε επιχειρήσεις στη βάση τους, τα νερά «Ζαγόρι» της οικογένειας Χήτου, τη «Δωδώνη», εταιρείες τεχνολογιών που συνεργάζονται με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Προέκυψαν σοβαρές συζητήσεις για την επιχειρηματικότητα, την καινοτομία, τις συνέργειες, τον πρωτογενή τομέα. Υπήρξαν και συμβολισμοί. Ο πρωθυπουργός στις επιχειρήσεις. Επιτόπου. Ένα μοντέλο που πολύ έχει συζητηθεί σε παρέες ειδικών και σε συνέδρια, όμως δεν έχει ισχύσει.

Όταν ο πρωθυπουργός επισκέπτεται επιχειρήσεις, δίνει συμβολικά την αφετηρία για μια άλλη προσέγγιση στην αντιμετώπιση της επιχειρηματικότητας. Γιατί είναι σωστό να πάει και ο τραπεζίτης στην επιχείρηση, στο χωράφι, στον συνεταιρισμό. Πώς θέλουμε ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα σε μια πολύ «βασανισμένη» χώρα, όπως η Ελλάδα, από τη διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις και τον κομματισμό, την υπεροψία του κέντρου έναντι της περιφέρειας, αν οι υπουργοί, οι επιστήμονες - τεχνοκράτες, τα στελέχη των τραπεζών δεν φθάνουν στη βάση της παραγωγής; Όταν η παράδοση λέει η επιχειρηματικότητα και οι παραγωγοί ή οι συνεταιριστές να χάνουν τα όνειρα και τον σχεδιασμό τους στη δαιδαλώδη και τελματωμένη γραφειοκρατία ή στον αδιάφορο «φορμαλιστικό» κυβερνητισμό που ενδιαφέρεται μόνο για την ενίσχυση της πολιτικής επιρροής;

Σημαντικό επίσης ότι ο Κ. Μητσοτάκης στις επαφές και τις συζητήσεις του μίλησε για τον από καιρό ψηφισμένο νόμο υπέρ των συγχωνεύσεων μικρών εταιρειών και προσώπων. Πώς θα προχωρήσει η Ελλάδα αν οι Έλληνες επιτέλους δεν πειστούν να οργανώσουν εταιρείες; Όχι προσωπικές ή οικογενειακές, αλλά μεσαίες ευρωπαϊκές, ανταγωνιστικές και πολυμετοχικές; Η περιοδεία στην Ήπειρο, το «Τέξας» της Ελλάδας, δείχνει ότι στην προεκλογική περίοδο μπορούν να συζητούνται και πιο σοβαρά θέματα…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 7/4