Στο κοινοβούλιο της μίας ημέρας που προέκυψε από τις εκλογές του Μαΐου συμμετείχαν στην ορκωμοσία πέντε κόμματα. Δύο ακόμη βρέθηκαν πολύ κοντά στο «κατώφλι» του 3% για την είσοδο τους στη Βουλή. Σύνολο, επτά κόμματα. Από αυτά τα τέσσερα κόμματα σεβάσθηκαν την ετυμηγορία των πολιτών ως προς την εκλογή των βουλευτών τους. Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ υπέβαλαν τη λίστα εκλογής βουλευτών για τις εκλογές του Ιουνίου στη βάση της «σταυροδοσίας» των πολιτών στις εκλογές του Μαΐου. Σημειωτέον ότι στις επερχόμενες εκλογές δεν βάζουμε σταυρό προτίμησης και ισχύει η σειρά εκλογής στους υποψηφίους βουλευτές των πρώτων εκλογών. Αλλά τα κόμματα μπορούν να αλλάξουν τη σειρά στη λίστα των βουλευτών ανατρέποντας αυτή τη σειρά. Οι ηγεσίες τριών κομμάτων, το ένα εντός Βουλής και τα δύο στο «κατώφλι», δεν σεβάσθηκαν τις επιλογές των πολιτών που τους υποστήριξαν ως προς τους βουλευτές που προτιμούσαν και άλλαξαν τη σειρά εκλογής, «διορίζοντας» τους ευνοούμενούς τους στις εκλόγιμες θέσεις. Ο λόγος για τον Κυριάκο Βελόπουλο και την Ελληνική Λύση, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και την Πλεύση Ελευθερίας και τον Δημήτρη Νατσιό και τη ΝΙΚΗ.

Οι τρεις αυτοί αρχηγοί κομμάτων -τα δύο από αυτά εντελώς «προσωποκεντρικά»- λειτουργώντας απολυταρχικά, απολύτως περιφρονητικά προς τον λαό και τη φυσική λειτουργία της Δημοκρατίας έκαναν επιλογές, κατά το δοκούν, ατόμων προσφιλών ή απολύτως χειραγωγούμενων από αυτούς και τα τοποθέτησαν σε εκλόγιμες, κατά υπολογισμό, θέσεις και Περιφέρειες στις λίστες τους. Πολλοί ψηφοφόροι πιστεύουν ότι διαμαρτύρονται, ότι λειτουργούν «αντισυστημικά», υπό όρους επαναστατικά, στηρίζοντας αυτά τα κόμματα. Εμπιστευόμενοι αυτές τις ηγεσίες, που τους περιφρόνησαν πριν ακόμη γίνουν οι εκλογές. Θεώρησαν τις ψήφους των συγκεκριμένων πολιτών-ψηφοφόρων δεδομένες και επέβαλαν στη βάση της ευνοιοκρατίας τούς εκλεκτούς τους, για να καταλάβουν μια έδρα στο επόμενο Κοινοβούλιο, πετώντας στα εκλογικά «απορρίμματα» τους εκλεκτούς των ψηφοφόρων τους. Τίθεται ένα απλό ερώτημα: Είναι δυνατόν οι Βελόπουλος, Κωνσταντοπούλου, Νατσιός να επιδοκιμασθούν για την πρακτική τους αυτή και την υπερφίαλη νοοτροπία που επιδεικνύουν; Η απάντηση στη συμπεριφορά αυτή δεν είναι μονόδρομος; Να καταψηφισθούν αυτοί και οι κομματικοί τους σχηματισμοί Ελληνική Λύση, Πλεύση Ελευθερίας και ΝΙΚΗ στις εκλογές της 25ης Ιουνίου; Αλήθεια, τι έχουν να προσδώσουν στην πολιτική, στο Κοινοβούλιο και τον δημόσιο διάλογο τέτοιου τύπου ηγεσίες και κοινοβουλευτικές ομάδες «προσκυνημένων» στον αφέντη φύλαρχο ή Φαραώ; Οι πολίτες-ψηφοφόροι τους αποδέχονται τη νοοτροπία με την οποία τους αντιμετωπίζουν οι ηγεσίες αυτές; Αισθάνονται «πολίτες» ή «κουκιά»; Είναι δυνατόν να αποδεχθούν τις δηλώσεις, για παράδειγμα, της Κωνσταντοπούλου περί «προπονητή» που βάζει και βγάζει «παίκτες» από τον πάγκο; Είναι δυνατόν να δεχθούν την αυθαιρεσία Βελόπουλου που βάζει και βγάζει βουλευτές προεκλογικά και μετεκλογικά, στη βάση της πίστης και της «γονυκλισίας» που επιδεικνύουν στον «Βασιλιά Ήλιο» ηγέτη του κόμματος; Είναι δυνατόν να επιδοκιμάσουν τον αυταρχισμό και την περιφρόνηση που επιδεικνύει ο Νατσιός, πριν ακόμη το κόμμα περάσει το «κατώφλι» του Κοινοβουλίου;

Οι Έλληνες αποδεικνύονται και στις φετινές διαδοχικές εκλογές αυστηροί και με συγκρότηση στις επιλογές τους. Υπάρχουν δεκάδες κόμματα που ζητούν έδρες στο επόμενο Κοινοβούλιο. Τρία από αυτά, η Ελληνική Λύση, η Πλεύση Ελευθερίας και η ΝΙΚΗ εκ της συμπεριφοράς της ηγεσίας τους δεν δικαιούνται ψήφου επιδοκιμασίας. Ας το σκεφθούν δύο φορές και «επί προσωπικού» όσοι από τους πολίτες σκέπτονται να τα υποστηρίξουν...

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 14/6