Ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης είναι ανεκτικός, διαλεκτικός και έξυπνα λειτουργικός ως προς το πλαίσιο ενός νέου νόμου που θα φέρει η κυβέρνησή του και δημιουργεί προϋποθέσεις πρόσβασης στον «πολιτικό γάμο» για τα ζευγάρια δύο ανδρών ή δύο γυναικών. Ουσιαστικά γίνεται δεκτό θεσμικά από την πολιτεία ότι δύο άνδρες μεταξύ τους ή δύο γυναίκες αντίστοιχα που ζουν μαζί θα αντιμετωπίζονται από τον νόμο ως «οικογένεια» με την ίδια οπτική όπως η «πυρηνική» ή παραδοσιακού τύπου οικογένεια από έναν άνδρα και μία γυναίκα. Τους δίνει και την ευχέρεια στην τεκνοθεσία μέσω της υιοθεσίας. Τους απαγορεύει -επί της ουσίας δεν αναγνωρίζει τη δυνατότητα- να «ψωνίζουν» παιδιά κατά παραγγελία ως προς το φύλο και τα χαρακτηριστικά μέσω της διαδικασίας των παρένθετων μητέρων. Αυτό άλλωστε ισχύει και για τα ετερόφυλα ζευγάρια.

Οι ομοφυλόφιλοι και πολύ περισσότερο τα «gay friendly» λόμπι τους στην πολιτική, τα μίντια, τη showbiz, τα επιδραστικά πρόσωπα στο διαδίκτυο σε διεθνές και εσωτερικό πεδίο, τα πανεπιστήμια ακολουθούν και πολύ επιθετική συμπεριφορά και στάση απέναντι στα κόμματα, την Εκκλησία, την κοινωνική συγκρότηση της πλειοψηφίας προκειμένου να επιβάλουν τα «θέλω» τους, οριοθετώντας τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ως εκπλήρωση ανθρώπινου δικαιώματος και προβάλλοντας τη συγκεκριμένη εξέλιξη ως απόδειξη εκσυγχρονισμού και εξευρωπαϊσμού της «οπισθοδρομικής» κατά την αντίληψή τους Ελλάδας. Αστεία πράγματα!

Επί της ουσίας η ικανοποίηση του ανθρώπινου δικαιώματός τους να είναι ομοφυλόφιλοι έχει καλυφθεί και από τον νόμο αλλά και από την ενεργή ανοχή της κοινωνίας. Κανείς δεν τους αποκλείει από πουθενά. Κατέχουν ανώτατες και δημόσιες θέσεις, κυβέρνησης, αντιπολίτευσης και κρατικής δομής. Έφθασαν να νομίζουν κάποιοι από αυτούς ότι επιλέχθηκαν ως υπουργοί/υφυπουργοί ως εκπρόσωποι της «κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ».

Βρίσκονται παντού στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο σε όλες τις ζώνες, στις εφημερίδες και ειδικά τα περιοδικά, γενικά δεσπόζουν στο διαδίκτυο, στις επιστήμες, στον πολιτισμό, στη μόδα, στο styling, κυριαρχούν και κάνουν και «λόμπι» ή ακόμη φθάνουν να ασκούν κυριαρχικές ρατσιστικού τύπου επιβουλές σε βάρος ετεροφυλόφιλων, αξιοποιώντας και τη δεσπόζουσα, επιβληθείσα από τις δομές της παγκοσμιοποίησης («σκληρά» χρηματοδοτούμενης), «woke» κουλτούρα. Εξάλλου διαθέτουν το «σύμφωνο συμβίωσης», τα τελευταία χρόνια ψηφισμένο, επιπλέον των ρυθμίσεων του κοινού αστικού δικαίου που φυσικά και καλύπτουν τις ανάγκες τους στις μεταξύ τους σχέσεις, κληρονομιές, δωρεές, υποχρεώσεις και δικαιώματα εν γένει.

Αλλά δεν τους φθάνουν αυτά, γιατί η βασική τους συλλογική, δυναστική επιθυμία είναι να διακηρύξουν και να επιβάλουν συμπλεγματικά και εξουσιαστικά την ιδιαιτερότητά τους ως «κανόνα» που θα υποκλιθεί, νομοθετώντας, η πλειοψηφία. «Να φέρουν τον κόσμο στα μέτρα τους», πιο απλά. Αναδείχθηκε και από τον πρωθυπουργό στην τελευταία τηλεοπτική του συνέντευξη μια υπόθεση, μάλλον ιδιαίτερα διαδεδομένη στους δημοσιογραφικούς κύκλους ως επιχείρημα των ομοφυλόφιλων υπέρ της θεσμοθέτησης του πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Μια γυναίκα που έχει υιοθετήσει «κατά μόνας» με την από το 1946 ισχύουσα νομοθεσία ένα παιδί και βρίσκεται σε μόνιμη και επίσημη σχέση με σύμφωνο συμβίωσης με άλλη γυναίκα πάσχει από σοβαρής μορφής καρκίνο. Στην περίπτωση που αυτή πεθάνει, εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν έχει θεσμοθετηθεί πολιτικός γάμος, ισχυρίζονται τα λόμπι των ομοφυλόφιλων, το παιδί θα καταλήξει σε ίδρυμα ως «ορφανό», αφού η άλλη γυναίκα δεν χαρακτηρίζεται μητέρα του ή κηδεμόνας του ως στενός συγγενής.

Και τίθεται το ερώτημα που φυσικά θα έχουν σκεφθεί και άλλοι. Γιατί με μια γρήγορη τροπολογία δεν διευρύνονται οι παράμετροι του συμφώνου συμβίωσης ώστε το σύμφωνο να καλύπτει τέτοιες περιπτώσεις, έστω με μια έκφραση της βούλησης της μητέρας (συμπληρωματικά) υπό τον τύπο συμ βολαιογραφικής πράξης; Οι ομοφυλόφιλοι και τα δίκτυα των «gay friendly» θα πρέπει να πάψουν την προκλητική τους επιθετικότητα και να κατανοήσουν ότι σε μια τόσο ανεκτική Ελλάδα, που και η Εκκλησία και η πολιτική και κοινωνική συγκρότηση δεν τους αντιμετωπίζει εχθρικά, θα πρέπει όλα να εξελιχθούν με ηρεμία, συνδιαλλαγή, χωρίς διωγμούς υπουργών και βουλευτών που υπερασπίζονται ως οφείλουν την «παραδοσιακή οικογένεια» με πατέρα και μητέρα, σύμφωνα με το σχέδιο Μητσοτάκη.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 12 Ιανουαρίου