ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ το πρωί ο πρωθυπουργός επισκέφθηκε στη νέα τους κατοικία ένα νεαρό ζευγάρι ετερόφυλων, τον Σπύρο, 31 χρόνων, και τη Ραφαέλλα, 29 χρόνων, όπου πλέον ζουν με τις κόρες τους. Το ζευγάρι αυτό απέκτησε το σπιτικό του με την αξιοποίηση του προγράμματος «Σπίτι μου». Ένα πρόγραμμα με επιδοτούμενο επιτόκιο στεγαστικού δανείου που αξιοποίησαν, τελικά, πριν εξαντληθούν τα σχετικά κονδύλια, συνολικά 9.766 οικογένειες. Ο πρωθυπουργός άφησε το κοστούμι στο σπίτι του και έκανε την επίσκεψή του φορώντας casual ρούχα, κινούμενος με αυτό το άνετο και πολύ οικείο οικογενειακό στυλ που αγαπούν οι πολίτες, άσχετα αν τον ψηφίζουν ή όχι. Συζήτησε με τον Σπύρο και τη Ραφαέλλα, άκουσε τις απόψεις τους εξ εμπειρίας ζωής για τυχόν βελτιώσεις του προγράμματος στήριξης και ασχολήθηκε με τις μικρές κόρες της οικογένειας όσον αφορά τη δική τους καθημερινότητα. Θα μπορούσε, όχι αδίκως, να πει κάποιος ότι ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε με επικοινωνιακό τρόπο να αναδείξει εκ του αποτελέσματος το πρόγραμμα για τα νέα ζευγάρια, το οποίο διαπραγματεύτηκε και προώθησε από τα ευρωπαϊκά ταμεία η κυβέρνησή του.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ όμως έτσι. Ή τουλάχιστον θα ήταν πολύ περιοριστική αυτή η οπτική. Ο κ. Μητσοτάκης από την τελευταία προεκλογική περίοδο και μετά «ξεκλείδωσε» τον εαυτό του και θέλοντας να τον παρουσιάσει στις νεότερες γενιές, μιλώντας κυρίως μέσω του ΤikΤok, αποτέλεσε μια θετική έκπληξη για όλους. Αυθεντικός, ειλικρινής, φυσικός, ως ένας πατέρας τριών παιδιών που από τον τρόπο που μιλάει και κινείται είναι φανερό ότι έχει ασχοληθεί επί μακρόν μαζί τους στα χρόνια της ενηλικίωσής τους, συζητώντας όχι «πατριαρχικά» αλλά με σεβασμό και επιρροή, ταυτόχρονα, μαζί τους, εκπροσώπησε το αστικό πρότυπο παραδοσιακής οικογένειας και σχέσης πατέρα – τέκνων, που λατρεύουν οι Έλληνες, ανεξάρτητα από το εισοδηματικό τους επίπεδο, την οικογενειακή τους καταγωγή και φυσικά την ιδεολογικοπολιτική τους τοποθέτηση. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ετερόφυλος, έχει μια συγκεντρωμένη οικογένεια με τη σύζυγό του Μαρέβα, πιστεύει στην οικογενειακή συνοχή και έχει αποδείξει στη ζωή του ότι η πολιτική, παρά τις συνεχείς της υποχρεώσεις, δεν εμποδίζει έναν γονιό να είναι γονιός. Ο κ. Μητσοτάκης, παρά τις παραδοσιακές αξίες που σέβεται έμπρακτα στην προσωπική ζωή του, στην πορεία του ως κοινοβουλευτικού, υπουργού και τα τελευταία χρόνια ως πρωθυπουργού, είναι ένας εξαιρετικά φιλελεύθερος ηγέτης. Πιστεύει στα ανθρώπινα δικαιώματα ως αυτοσκοπό.

ΑΥΤΟ σε κάποιες περιπτώσεις τον καθοδηγεί στο να προωθεί πολιτικές, όπως στην παρούσα φάση τον πολιτικό γάμο ομοφύλων, με πεποίθηση και πείσμα. Αυτό τον φέρνει πιο κοντά στο επονομαζόμενο ακραίο κέντρο, αυτό που κάποτε επιχείρησε να συγκροτήσει δικό του πολιτικό φορέα, που απέτυχε και τελικά οι υποστηρικτές του συσπειρώθηκαν στην Κεντροδεξιά, όπως και από άλλη διαδρομή οι φορείς της εκσυγχρονιστικής σοσιαλδημοκρατίας. Είναι οι περιπτώσεις στις οποίες εκνευρίζει και «ενοχλεί» την παραδοσιακή Δεξιά του κόμματος. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης είναι ηγέτης με παρρησία και πολιτικό θάρρος. Είναι ο συνεκτικός ηγέτης της Κεντροδεξιάς, πολύ καθαρός στα πολιτικά «προτάγματα» που θέτει για τη συγκρότηση μιας νέας Ελλάδας και μιας νέας ευημερίας. Ταυτόχρονα, είναι ο συνεκτικός κυβερνήτης ενός έθνους και ενός λαού που σε πολλά ζητήματα διχάζεται, αντιπαρατίθεται ιδεολογικά και ηθικά και συνδιαλέγεται με ένταση. Όμως, ο στόχος του κ. Μητσοτάκη, όπως κάθε σοβαρού και υπεύθυνου κυβερνήτη, είναι από τις αντιθέσεις να δημιουργεί μια νέα δίκαιη (νόμιμη) σύνθεση. Και στην προκειμένη περίπτωση η «σύνθεση», που δημοκρατικά προκρίνεται, είναι ότι όλοι δικαιούνται να έχουν «οικογένεια» για την πολιτεία. Και οι ετερόφυλοι και οι ομόφυλοι…

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»