Πριν από περίπου 25 χρόνια στην Ελλάδα κυριαρχούσε πολιτικά, οικονομικά και ως προς τη γεωπολιτική προσέγγιση της χώρας μια δεσπόζουσα τότε Κεντροαριστερά. Καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που αποκτά εύρος επιρροής, πέραν της ζώνης του εκλογικού 3%, περίπου 15 χρόνια μετά. Η Κεντροαριστερά τού τότε «φώλιαζε» πολιτικά και κομματικά στους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ, που πλέον έλεγχαν το συγκεκριμένο κόμμα, με εκλογική επιρροή που περιθωριοποιούσε την αποσυντονισμένη Κεντροδεξιά. Πέραν των οικονομικών και των διαρθρωτικών αλλαγών που υποσχόταν η Κεντροαριστερά αυτή, που διατηρούσε πέραν του Κοινοβουλίου ηγετική θέση και στις επονομαζόμενες ελίτ της χώρας -πολιτικές, επιχειρηματικές, διπλωματικές, πανεπιστημιακές-, υπεστήριζε διεθνοπολιτικά και μια σχέση υποταγής και μόνιμου συμβιβασμού της Ελλάδας στην Τουρκία, ως γεωπολιτική ενότητα στη λογική του ΝΑΤΟ, ευθέως συντονισμένη με τη γερμανική στρατηγική και πολύ συγκεκριμένη στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής και διαλόγου με την Άγκυρα. Με αφετηρία τότε την αποτυχημένη διαχείριση της έντασης στα Ίμια, με τρεις μάλιστα στρατιωτικούς του Πολεμικού Ναυτικού νεκρούς, ακολούθησε μια σειρά διεργασιών και συμφωνιών όπως αυτή στη Μαδρίτη και το Ελσίνκι, αναγνωρίσθηκαν «γκρίζες ζώνες» ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και νομιμοποιήθηκαν ρηματικά «συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αρχιπέλαγος και την Κύπρο.

Η γενικότερη αντίληψη και οι μόνιμες προσεγγίσεις -θεωρητικές και πρακτικές- της συγκεκριμένης «δεσπόζουσας τάξης» για πολλά χρόνια, αλλά και με σημαντικές επιρροές και σήμερα ακόμη στις ελληνικές «δεξαμενές σκέψης» ή τα μίντια και επιρροή στις κατευθύνσεις της εξωτερικής πολιτικής και των εξοπλισμών, είναι νεοφαναριώτικες και συντεταγμένες μονομερώς στη σχέση Ελλάδας - Τουρκίας.

Η Κεντροαριστερά αυτή χαρακτηρίζεται «αποτυχημένη» όχι μόνο σε σχέση με την αποτυχία της να δημιουργήσει βιώσιμες συνθήκες στη βάση των ζωτικών συμφερόντων της Ελλάδας στη στρατηγική με την Τουρκία, αλλά γιατί ως ελιτιστική κάστα έχει σοβαρές ευθύνες για τους όρους ένταξης στο ευρώ αλλά και για την τελική χρεοκοπία της χώρας δέκα χρόνια μετά εντός της ζώνης του ευρώ. Επίσης με το πέρασμα των δεκαετιών δεν λογίζεται πλέον ως Κεντροαριστερά, γιατί διαχέεται μέσα και στην Κεντροδεξιά, δημιουργώντας τον μύθο ενός «μεσαίου χώρου» μεταρρυθμιστικού, δημοκρατικού προοδευτισμού και κοσμοπολίτικου. Όσο και να κάνει εντύπωση η κάστα αυτή, αν και αμιγώς δυτικού προσανατολισμού, δεν δέχθηκε ποτέ με πεποίθηση την αναβάθμιση των στρατηγικών σχέσεων Ελλάδας - ΗΠΑ, την περιφερειακή ελληνική κινητικότητα και παρουσία στη γεωπολιτική περιοχή της Ανατολικής Μεσόγειου και στο τρίγωνο Ευρώπης - Εγγύς Ανατολής - Αφρικής και δεν ξέφυγε ποτέ από τη μονομέρεια της εξάρτησης της ασφάλειας και της ισχύος της Ελλάδας από την υποταγή της στους επιθετικούς προσανατολισμούς της κεμαλικής και στη συνέχεια ισλαμικής Τουρκίας.

Στην τελευταία πενταετία που τις τύχες της χώρας διαχειρίζεται ως πρωθυπουργός ο Κ. Μητσοτάκης η Ελλάδα κατόρθωσε να πετύχει διαδοχικά «άλματα» στο προφίλ και την επιρροή της τόσο διμερώς με τις ΗΠΑ όσο και σε περιφερειακό επίπεδο στη Μεσόγειο με Ισραήλ, Αίγυπτο, Εμιράτα, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, μέχρι και την Ινδία, χωρίς να αποδιοργανωθούν οι ευρωπαϊκές πολιτικές συνοχής. Οι πολιτικές Μητσοτάκη ταυτόχρονα στον συσχετισμό με την Τουρκία, αφού δοκιμάσθηκαν σε ένταση διαρκείας από την άνοιξη του 2020 και μετά, κατέληξαν πρόσφατα σε ένα πολυεπίπεδο «μορατόριουμ», σε οικονομική διπλωματία και σε μια διακήρυξη καλών προθέσεων που πήρε τίτλο ως «Διακήρυξη των Αθηνών».

Η κατεστημένη κάστα της «αποτυχημένης» Κεντροαριστεράς, συνεπικουρούμενη από κύκλους μιας παλιομοδίτικης Δεξιάς και μιας δογματικά αντιαμερικανικής Αριστεράς, επιχειρεί να δημιουργήσει πιέσεις και ανασφάλεια στον πρωθυπουργό τόσο στα θέματα εξοπλισμών όσο και στη διεθνοπολιτική στρατηγική. Ας σταματήσουν. Ας θυμηθούν ότι το τελευταίο επίτευγμά τους είναι οι «μυστικές συνομιλίες» υπό την καθοδήγηση της Γερμανίας που τίναξε στον αέρα πριν από λίγα χρόνια ο Τσαβούσογλου. Ο πλανήτης κινείται, η Ελλάδα ισχυροποιείται και αυτονομείται, ενώ η Τουρκία δεν είναι το κέντρο του κόσμου.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή