mitsotakis-kybernisi

Εκσυγχρονίστε το ΑΣΕΠ και ας λείπουν οι δικαιολογίες

Άρθρο γνώμης

Έχουν απογοητευτεί όλοι εκείνοι οι πολίτες που πιστεύουν σε µια Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο συγκροτηµένη και πιο σοβαρή

Μία από τις πλέον κοµβικές µεταρρυθµίσεις που αφορούν τη λειτουργία του κράτους και µία νέα αφετηρία για τις δοµές του είναι οι ετήσιες πανελλαδικές εξετάσεις για την πρόσληψη δηµοσίων υπαλλήλων µέσω ΑΣΕΠ. Από συστάσεως του ελληνικού κράτους το κοµµατικό ρουσφέτι, η ευνοιοκρατία και η αναξιοκρατία των ηµετέρων δεν επέτρεψαν στη χώρα µας να αποκτήσει ένα αξιόλογο κράτος, µη σχετιζόµενο µε τις εκάστοτε κυβερνήσεις αλλά µε την απόδοση έργου στην υπηρεσία των πολιτών.

Μάλιστα, ενώ η Ελλάδα κινείτο στην κατεύθυνση της Ευρώπης, αποτελώντας από το 1980 µέλος της Κοινότητας, η κοµµατικοποίηση του κράτους υπερέβη τα εσκαµµένα, ενώ η ποιότητα και οι ικανότητες των δηµοσίων υπαλλήλων αποδοµήθηκαν µέσα σε έναν κατακλυσµό ρουσφετολογίας και ελλείµµατος προδιαγραφών πρόσληψης. Στην πρώτη φάση της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, όταν το σύνθηµα «ο λαός στην εξουσία» δονούσε τα πεζοδρόµια, το βράδυ γραφόσουν µέλος του κόµµατος στην «πράσινη κλαδική» και το πρωί παρουσιαζόσουν στη δηµόσια υπηρεσία για να πιάσεις δουλειά µέχρι τη σύνταξή σου, απολαµβάνοντας προνόµια χωρίς υποχρεώσεις ή αξιολογήσεις. Η έµπειρη και καταρτισµένη, σεβαστή ως προς τις δυνατότητές της και για την πολιτική εξουσία, ανώτατη γραφειοκρατία κυριολεκτικά καταργήθηκε και κάποιοι κοµισάριοι µε καριέρα αφισοκολλητή κάθισαν στις «µεγάλες καρέκλες» για να διαχειριστούν τα συµφέροντα του κράτους και του δηµοσίου συµφέροντος µε όρους κοµµατικού «µπολσεβικισµού».

Με το πέρασµα των ετών βρέθηκε στην ηγεσία του υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως ο πρώην αξιωµατικός της στρατιωτικής ∆ικαιοσύνης και στη νεότητά του στενός συνεργάτης του Ν. Πλαστήρα, Α. Πεπονής (1924-2011), εκ των ιδρυτικών και κορυφαίων κοινοβουλευτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που προώθησε τον νόµο 2190/1994 για την πρόσληψη των δηµοσίων υπαλλήλων µε αντικειµενικά κριτήρια µέσω της συγκρότησης του ΑΣΕΠ. Είναι ο περίφηµος νόµος που έµεινε τιµητικά στην ιστορία ως «νόµος Πεπονή». Το ΑΣΕΠ η κοµµατοκρατία (που δεν γνωρίζει χρώµατα, κόµµατα, αρώµατα και εποχές) δεν το ευνόησε ποτέ, δίδοντάς του πλήρεις αρµοδιότητες στην πρόσληψη των δηµοσίων υπαλλήλων, το πιο µεγάλο ρουσφέτι µέχρι και πριν από κάποια χρόνια, αλλά ούτε και τις δυνατότητες από πλευράς µέσων, προσωπικού, διαδικασιών και ηγεσίας να επιτελέσει σε πλήρη βαθµό το έργο του.

Η στρατηγική Μητσοτάκη από το 2015-2016 ακόµη είχε εξαγγείλει ως κορυφαία µεταρρύθµιση στον συνολικό σχεδιασµό της το τέλος της κοµµατοκρατίας στην πρόσληψη των δηµοσίων υπαλλήλων. Πράγµατι η δοµική δέσµευση του πρωθυπουργού υλοποιήθηκε πλήρως πέρυσι µε την πλέον άρτια µεθοδολογία. Επί υπουργίας Βορίδη στο Εσωτερικών καταρτίσθηκε µηχανογραφικό µε όλες τις κενές θέσεις στον δηµόσιο τοµέα και την αυτοδιοίκηση, υπήρξαν αιτήσεις, αντικειµενικές µε αρµοδιότητα ΑΣΕΠ πανελλαδικές εξετάσεις, ανάρτηση αποτελεσµάτων και ανακοινώσεις σχετικά. Τι έγινε στη συνέχεια; Αντί µέσα στον χρόνο να προσληφθούν οι επιτυχόντες και να πιάσουν δουλειά, αφού φέτος θα υπάρξει εκ νέου η διαδικασία µε την προκήρυξη θέσεων και τη διενέργεια ανάλογου διαγωνισµού, ήρθαν στη δηµοσιότητα στοιχεία ότι µόνον ένα ελάχιστο ποσοστό των επιτυχόντων έχει πιάσει δουλειά στις προκηρυγµένες θέσεις. Γιατί το ΑΣΕΠ δεν έχει προσωπικό, οι διαδικασίες είναι περίπλοκες και ούτω καθεξής.

Αυτά τα πράγµατα είναι µια ντροπή! Και απογοητεύουν όλους εκείνους τους πολίτες που πιστεύουν σε µια επόµενη Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο συγκροτηµένη, πιο σοβαρή. Υπάρχουν πλέον νέες κυβερνητικές ανακοινώσεις για την επίλυση των εµπλοκών που έχουν παρουσιασθεί. Νέες δεσµεύσεις ότι όλα θα πάνε καλύτερα. Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι οι σύγχρονες τεχνολογίες δεν επιτρέπουν πλέον δικαιολογίες, γιατί λύνουν τα προβλήµατα µε αυτόµατο τρόπο και χωρίς επιπλέον προσωπικό. Το Εσωτερικών το ανέλαβε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός κ. Λιβάνιος, ένας καθ’ όλα άξιος πολιτικός, που γνωρίζει το υπουργείο και τους διαδρόµους του. Περιµένουµε αποτελέσµατα και µάλιστα διακηρυγµένα και πανηγυρικά. ∆εν υπάρχει περιθώριο για ανολοκλήρωτες µεταρρυθµίσεις…


*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»