Μιλώντας µε φίλους που ζουν στη Γαλλία και έχουν αντίληψη του κλίµατος και των συζητήσεων στα Ηλύσια Πεδία, έδειχναν πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές σχετική αυτοπεποίθηση ότι οι δηµοσκοπήσεις που προέβλεπαν την κυριαρχία της Εθνικής Συσπείρωσης και την κατάρρευση του κόµµατος Μακρόν δεν θα επιβεβαιωθούν στο έπακρο. Εξέφραζαν µάλιστα µια σχετικά αυτάρεσκη βεβαιότητα ότι, ακόµη και να επιβεβαιωθούν, δεν θα πρέπει να γίνεται αντιληπτή η εξέλιξη µε τα δεδοµένα της Ελλάδας ή άλλων χωρών. Γιατί οι Γάλλοι στις ευρωπαϊκές εκλογές ψηφίζουν αντιδραστικά, αλλά στις εθνικές εκλογές και την προεδρία, που έχουν κρίσιµη σηµασία, επιστρέφουν σε πιο ορθολογικές επιλογές.

Οι συνοµιλητές µου, όπως γίνεται αντιληπτό, είναι «συστηµικοί» άνθρωποι για τα γαλλικά δεδοµένα, που βλέπουν το όριο της ∆εξιάς στους Ρεπουµπλικανούς του Νικολά Σαρκοζί. Μαζί µε το αποτέλεσµα-βατερλό για τον Εµανουέλ Μακρόν και τη χαµένη «Αναγέννηση» που υποσχέθηκε στους Γάλλους πριν από χρόνια, ακριβώς στο παραπάνω σκεπτικό και προσέγγιση αποφάσισε µόνος του, σύµφωνα µε τον υπουργό των Οικονοµικών του, Λα Μερ, την προκήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών. Ο πρώτος γύρος θα είναι στις 27 Ιουνίου και ο δεύτερος στις 7 Ιουλίου. Ο Μακρόν έχει υπόλοιπο στη θητεία του στην προεδρία µέχρι το 2027 και δεν έχει το δικαίωµα να θέσει υποψηφιότητα για µια τρίτη διαδοχική θητεία από το γαλλικό Σύνταγµα. Οι δηµοσκοπήσεις δείχνουν ότι οδηγείται σε νέο βατερλό.

Από τη µια κυριαρχεί εκ νέου η Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν και από την άλλη η ενιαία Αριστερά µε τους Σοσιαλιστές, που συνέπτυξαν Λαϊκό Μέτωπο, καταλαµβάνουν µε βεβαιότητα τον χώρο της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Και η Αναγέννηση του Μακρόν; Βυθίζεται αύτανδρη. Υπάρχει µια ενδιαφέρουσα ανάλυση Γάλλων παρατηρητών σύµφωνα µε την οποία ο Μακρόν κινείται ακόµη και αν ηττηθεί µε προεδρικού τύπου συστηµική υστεροβουλία. ∆ηλαδή, αν κάνει κυβέρνηση ο Μπαρντελά, θα βρεθεί αντιµέτωπος µέσα στο φθινόπωρο µε τη µάχη του κοινοτικού προϋπολογισµού. Εκεί θα καταρρεύσει το κυβερνητικό αφήγηµα της Εθνικής Συσπείρωσης αλλά και του Λαϊκού Μετώπου, αφού ήδη από σήµερα η Γαλλία έχει δεχθεί «κίτρινη κάρτα» για υπερβάσεις στο έλλειµµά της µαζί µε ακόµη έξι χώρες, µεταξύ αυτών και η Ιταλία της Μελόνι, οπότε θα υπάρξει δικαίωση για τις συστηµικές δυνάµεις στη Γαλλία ενόψει 2027. Άρα και για τον απερχόµενο τότε Μακρόν.

Το συγκεκριµένο αφήγηµα ήδη βρίσκεται σε εκκρεµότητα, αφού ο Μπαρντελά και το σύστηµα Λεπέν δηλώνουν ότι δεν θα αναλάβουν τη διακυβέρνηση και την πρωθυπουργία αν δεν αποκτήσουν απόλυτη αυτοδυναµία στο Κοινοβούλιο. Αν συµβεί κάτι τέτοιο, η προεδρική Γαλλία θα βρεθεί σε «βέρτιγκο», αφού στις παρούσες διεθνείς συνθήκες θα πρέπει να αναζητήσει κυβέρνηση συνασπισµού, εθνικής ενότητας ή ειδικού σκοπού. Η ακυβερνησία είναι προβλεπτό ότι θα ακουµπήσει τον Μακρόν, αυξάνοντας τις πιθανότητες να προκύψουν πρόωρες προεδρικές εκλογές, ακόµη και αν δεν τις επιθυµεί ο Μακρόν. Είναι φανερό ότι οι «συστηµικές» δυνάµεις στην Ευρώπη, που εκφράζονται µέσα από την παντοδυναµία της Κοµισιόν, δεν αντιλαµβάνονται ότι οι συνθήκες αλλάζουν. Ότι η πιο ισχυρή ηγέτις στην τελευταία G7 ήταν η Ιταλίδα πρωθυπουργός Μελόνι και ότι η Λέσχη Μπίλντερµπεργκ, που κάθε φθινόπωρο πριν από τα Χριστούγεννα έπαιρνε συλλογικές αποφάσεις, έχει χάσει τη σηµασία της.

Επίσης είναι εµφανές ότι δεν έχει γίνει αντιληπτή η µετακίνηση της Λεπέν προς τη ∆εξιά των Γκολικών αλλά και η ευθυγράµµιση της µε την τακτική της Μελόνι στην Ιταλία. Επίσης ότι τα έθνη θα ζητήσουν το συστηµικό έλλειµµα να κινηθεί από το 3% στο 5% και η «πράσινη» µετάβαση να υπηρετήσει την ισχύ και την ευηµερία των Ευρωπαίων και όχι µια κάστα παγκόσµιων κερδοσκοπικών εταιρειών.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή