Σήµερα το βράδυ θα έχουµε την ευκαιρία να παρακολουθήσουµε το εσωκοµµατικό debate των έξι υποψηφίων για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Άσχετα µε τα ποσοστά της τηλεθέασης και άσχετα επίσης µε το αν θα συµµετάσχουν στην κοµµατική ψηφοφορία όσοι το παρακολουθήσουν, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε µια κρίσιµη καµπή της ιστορίας του. Έχοντας από χρόνια -µετά τη χρεοκοπία της χώρας που εν πολλοίς και δικαίως τη χρεώθηκε πολιτικά και στρατηγικά- πάψει να είναι κόµµα ισχυρής επιρροής, στα νέα δεδοµένα που δηµιουργούνται µε ορίζοντα το 2027 αναζητεί την επόµενη ηµέρα του.

Τα στοιχεία που καθορίζουν αυτή την επόµενη εποχή του και ουσιαστικά τη δοµική ανάκαµψή του είναι η ηγεσία που θα προκύψει από τις εκλογές των δύο γύρων, που είναι το πρώτο βήµα. Ο χαρακτήρας και η φυσιογνωµία που θα πάρει τους επόµενους µήνες. Η διατύπωση της στρατηγικής του για τη χώρα και τη διακυβέρνηση που θα διακηρυχθεί µέσα στην επόµενη χρονιά, το 2025.

Οι συνθήκες για το ΠΑΣΟΚ δείχνουν στην παρούσα συγκυρία πιο ευνοϊκές από τα προηγούµενα χρόνια εξαιτίας της διαδικασίας αυτοδιάλυσης και απορρύθµισης, µέσα σε ένα χαοτικό περιβάλλον, του ΣΥΡΙΖΑ. Της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, δηλαδή.

Το ΠΑΣΟΚ υπό την έννοια αυτή έχει πιθανότητες να βρεθεί, αντί του ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει να διασπάται, στη θέση της αξιωµατικής αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο. Όχι γιατί το πέτυχε αυξάνοντας την επιρροή του και την αξιοπιστία του στους πολίτες, αλλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη, ή η νοµενκλατούρα του καλύτερα, συνεχίζουν να αποδυναµώνουν τον πολιτικό τους οργανισµό. Μαζί, τη θεώρηση της «κυβερνώσας Αριστεράς».

Μένοντας στο ΠΑΣΟΚ, µπορούµε από τώρα να σηµειώσουµε ότι θα το χαρακτηρίσει η νέα ηγεσία του. Είναι δηλαδή ήδη φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη θα είναι παρόµοιο µε το υπάρχον, αλλά διαφορετικό από το ΠΑΣΟΚ του ∆ούκα ή το ΠΑΣΟΚ της ∆ιαµαντοπούλου και φυσικά το ΠΑΣΟΚ του Γερουλάνου, αν λάβουµε υπόψη µας τους επικρατέστερους, σύµφωνα µε τις δηµοσκοπήσεις στην εσωκοµµατική κούρσα. Προβλέψεις ασφαλείας και σταθερές για το αποτέλεσµα δεν επιτρέπονται κανονικά. Γιατί οι δηµοσκοπήσεις, σε αντίθεση µε τις εθνικές, τις ευρωπαϊκές και τις περιφερειακές εκλογές, δεν µπορεί να θεωρηθούν ασφαλείας. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι εταιρείες µετρούν χωρίς να µπορούν, ούτε αυτοί ούτε κανένας, να προσδιορίσουν το εκλογικό σώµα. Ούτε ως προς τον όγκο του, άρα, ούτε ως προς τις προτιµήσεις του. Πάντως από το ΠΑΣΟΚ, όποιο και αν είναι το αποτέλεσµα, αναµένονται την επόµενη ηµέρα συντονισµός και εναρµόνιση των δυνάµεων, των φιλοδοξιών και των επιλογών στρατηγικής.

Θα έχουµε δηλαδή µετά τους δύο γύρους ένα σταθερό αποτέλεσµα και µια υπό συγκρότηση κοµµατική πραγµατικότητα. Αυτό δεν δείχνει ότι µπορεί να προκύψει στον ΣΥΡΙΖΑ. Εφόσον ο Στ. Κασσελάκης κατορθώσει τελικά να είναι υποψήφιος και πάλι για την ηγεσία, µε τις περισσότερες πιθανότητες να επικρατήσει δεν είναι καθόλου απρόβλεπτη µια νέα µαζική αποχώρηση στελεχών, που αντικειµενικά δεν θα µπορούν να «συγκατοικήσουν» µε τους «Κasselistas». Αν, από την άλλη, η νοµενκλατούρα του κόµµατος κατορθώσει να αποκλείσει την υποψηφιότητα Κασσελάκη ή αν ηττηθεί η υποψηφιότητα του έκπτωτου προέδρου, είναι πολύ πιθανό ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει να υποχωρεί σε επιρροή, γιατί θα αποχωρούν οι «Kasselistas», ό,τι και να κάνει ο Κασσελάκης.

Άρα στον ΣΥΡΙΖΑ θα έχουµε επόµενο γύρο εσωκοµµατικών διεργασιών, όποιο και να είναι το αποτέλεσµα και ενδεχοµένως νέα κρίση ηγεσίας µέχρι το καλοκαίρι, οπότε και οι οριστικές εξελίξεις. Σε όλες τις περιπτώσεις, µέσα στον επόµενο χρόνο σε µεγάλο βαθµό θα απαντηθούν τα ερωτήµατα ως προς το κατά πόσον στις εκλογές του 2027 µπορεί να µας προκύψει κυβέρνηση συνασπισµού ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, όχι πάντως µε τον κ. Τσίπρα πρωθυπουργό.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 24/09/2024