Το Ισραήλ µετά τη νέα επίθεση µε εκατοντάδες βαλλιστικούς πυραύλους από το Ιράν έχει κάθε νόµιµο δικαίωµα να πλήξει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης από αέρος.

Οι διάφοροι «χρησµοί» από αξιωµατούχους και αναλυτές περί καταστροφής δεν έχουν λογική για έναν και µόνον απλό λόγο. Το Ιράν εφόσον υπάρξει κατάπαυση του πυρός θα εξελίξει την τελευταία φάση του πυρηνικού του προγράµµατος και θα αναδειχθεί σε επιθετική πυρηνική δύναµη στην περιοχή. Και τότε τι θα γίνει; Ποιος θα είναι ο χειρισµός ή ποια περιθώρια θα έχουν για παράδειγµα οι δυτικές µεγάλες δυνάµεις που ασκούν διπλωµατία και προκρίνουν την «αποκλιµάκωση»; Πώς θα αντιµετωπίσουν την εξοπλισµένη µε πυρηνικά όπλα Τζιχάντ; Αυτή θα τους χτυπάει µέσα στις πόλεις τους και τα σπίτια τους µε «µοναχικούς λύκους», µε µαχαίρια, βόµβες και πυροβολισµούς στο πλήθος και ταυτόχρονα θα απειλεί γεωπολιτικές περιοχές ολόκληρες µε τους πυραύλους της.

Πώς θα διαπραγµατευθούν οι «losers» της ∆ύσης αλλά και οι Ρώσοι ή οι µακρινοί από την εν λόγω «θερµή ζώνη» Κινέζοι το ισλαµικό µέτωπο; Όπως και µέχρι σήµερα το «βαθύ κράτος» των ∆ηµοκρατικών των ΗΠΑ ή οι «χαµένες» αυτοκρατορίες της Ευρώπης, µε περισσότερες υποχωρήσεις και συµβιβασµούς απέναντι στη ζωή, την ειρήνη, την ευηµερία και τις ελευθερίες των ανθρώπων; Είναι κακό πράγµα ο πόλεµος. Αλλά η ανθρωπότητα και η ιστορία κινήθηκε πάντα και µε πόλεµο και µε ειρήνη. Ο Κλαούζεβιτς σηµείωνε για τέτοιου τύπου εµπλοκές ότι «υπάρχουν καταστάσεις στον κόσµο όπου δυστυχώς η κλιµάκωση είναι απαραίτητη και η µόνη επιλογή».

Ο συσχετισµός των δυνάµεων στην Ανατολή προϋποθέτει τη νίκη του Ισραήλ έναντι του «άξονα της Τζιχάντ». Του νέου άξονα του ναζισµού, που όπως και τότε κάποιοι -πολλοί και ισχυροί- θεωρούν ως καλό να πετύχουν µαζί του τον συµβιβασµό και την «ασφαλή ειρήνη». Αλλά και τότε βρέθηκαν λαοί και έθνη όπως οι Άγγλοι και προσωπικότητες όπως ο τότε ηγέτης τους, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, που σήκωσαν ανάστηµα απέναντι στον τρόµο και αντιµετώπισαν µε γενναιότητα την «πιο σκοτεινή ώρα», εκείνη της εµπλοκής στον πόλεµο, οδηγώντας στη νίκη τις δυνάµεις της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και των εθνών. Σήµερα το Ισραήλ πολεµά µε τη βαρβαρότητα και την Τζιχάντ και οι γυναίκες, οι νέοι, οι διανοούµενοι, οι ελεύθεροι πολιορκηµένοι στη στρατιά της Τζιχάντ και του ιερατείου, άνθρωποι που θέλουν να έχουν γνώµη και άποψη για τη ζωή τους στην Τεχεράνη, τη Βαγδάτη, τη Βηρυτό, τη ∆αµασκό, το Κουρδιστάν, την Υεµένη, το Αφγανιστάν, την Αφρική, τον Καύκασο χαµογελούν και ελπίζουν.

Το Ισραήλ πολεµά σε τέσσερα µέτωπα ήδη το δίκτυο του µίσους. Απέναντι στη Χεζµπολάχ, τη Χαµάς, την Ισλαµική Τζιχάντ, τους Χούθι και τον πυρήνα όλων, τους Φρουρούς της Επανάστασης, για να δοθεί η ευκαιρία σε αυτούς τους λαούς, τα έθνη, τις φυλές, τους πολιτισµούς της ερήµου να αναλάβουν και πάλι την τύχη των κρατών και του µέλλοντός τους.

Ο Νετανιάχου µιλά για τη συνάντηση των αρχαίων πολιτισµών Εβραίων, Περσών, Αράβων, Αιγυπτίων, Ελλήνων σε µια νέα συµφωνία ειρήνης και ευηµερίας στην ευρύτερη περιοχή µετά την ήττα της Τζιχάντ, µε µια «νέα τάξη» που θα επανακαθορίσει τις αξίες στους «δρόµους του Αβραάµ» από τη Μεσόγειο και τον Ινδικό µέχρι την Κασπία και τον Εύξεινο Πόντο. Το Ισραήλ για να νικήσει θα χρειασθεί συµµάχους εν όπλοις από τους δυτικούς και συντεταγµένη υποστήριξη µε ηγέτες τους Αµερικανούς, τους Γάλλους και τους Βρετανούς και τους Άραβες στην Ιορδανία, την Αίγυπτο και τα Εµιράτα να αναλαµβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.

Ο πόλεµος θα είναι µακρύς και επώδυνος, αλλά η Τζιχάντ και ο βαρβαρισµός θα ηττηθούν, µε τις ηγεσίες των τριών θρησκειών να συναντούνται τελικά στη… νέα Ιερουσαλήµ.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 3/10/2024