Ο θάνατος του Γιαχία Σινουάρ, του εγκληµατία ηγέτη της Χαµάς και αρχιτέκτονα της µαζικής τροµοκρατικής επίθεσης στα εδάφη του Ισραήλ πριν από έναν χρόνο, είναι απολύτως δικαιολογηµένο να πανηγυρίζεται ως κορυφαία και κρίσιµη επιτυχία.

Η επόµενη ηµέρα αυτής για την περιοχή και τη ζωή των Παλαιστινίων µπορεί πράγµατι να είναι διαφορετική. Σε αυτό συντείνει και η δήλωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαµίν Νετανιάχου ότι ο αφανισµός του ακραίου ηγέτη της Χαµάς στη Γάζα µπορεί και να προαναγγέλλει την «αρχή του τέλους» του πολέµου στη Γάζα. Αυτό όµως που σηµείωσε ήδη ο Νετανιάχου είναι ότι δεν σηµαίνει το τέλος. Από την πλευρά του Ισραήλ τίθενται δύο λογικές προϋποθέσεις για να υπάρξει επόµενη ηµέρα στη συγκεκριµένη εκρηκτική περιοχή.

Πρώτον, η Χαµάς να παραδώσει τα όπλα της. Να υπάρξει αφοπλισµός δηλαδή της τροµοκρατικής, αντάρτικης οργάνωσης. ∆εύτερον, να απελευθερωθούν οι Ισραηλινοί όµηροι που παραµένουν ζωντανοί και κρατούνται από την 7η Οκτωβρίου 2023. Σε µια τέτοια περίπτωση θα κηρυχθεί εκεχειρία στη Γάζα µε µακρύ ορίζοντα. Ο Σινουάρ συµβόλιζε τους αµετανόητους εκείνους Παλαιστίνιους ηγέτες που µισώντας την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ θα σκότωναν και θα κατέστρεφαν κάθε πτυχή ειρηνικής συνύπαρξης στην περιοχή. Αυτό άλλωστε οργάνωναν τα είκοσι τελευταία χρόνια και πέτυχαν στον µέγιστο βαθµό πριν από έναν χρόνο µε το µακελειό στα εδάφη του Ισραήλ.

Για να υπάρξει ειρήνη στη Γάζα, όπως εύχονται κυρίαρχα και στις επίσηµες δηλώσεις τους οι ηγεσίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, θα πρέπει οι Παλαιστίνιοι της Γάζας που τροµάζουν και απειλούνται από τη Χαµάς να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Να οδηγήσουν δηλαδή την αυταρχική Χαµάς και ως πολιτική διοίκηση, αφού άλλωστε η ηγεσία της που δεν υπάρχει πια κατήργησε και το δικαίωµά τους να εκλέγουν την κυβέρνησή τους, στην παράδοση των όπλων. Οι ισραηλινές δυνάµεις µε τεράστιο κόστος έχουν πλήξει έναν χρόνο τώρα καίρια σε επίπεδο προσώπων, εξοπλισµού και υποδοµών την οργάνωση.

Οι Παλαιστίνιοι τώρα έχουν περιθώριο να διεκδικήσουν για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους καλύτερη µοίρα. Το Ισραήλ δείχνει συνεργάσιµο σε αυτό. Ταυτόχρονα οι ηγεσίες των Αράβων, ειδικά των χωρών που συγκλίνουν στις «συµφωνίες του Αβραάµ» και για δικούς τους λόγους ασφάλειας, έχουν κάθε λόγο να συνδράµουν το Ισραήλ και τους Παλαιστινίους της Γάζας στο να απαλλαγούν από τη Χαµάς και να εγγυηθούν την απάλειψη της τροµοκρατίας στη ζώνη. Πέραν της Γάζας, είναι λογικό να συνεχισθούν οι µάχες στον Λίβανο, που αφοπλίζουν και πλήττουν επίσης σε καίριο βαθµό τη Χεζµπολάχ. Μια στρατιωτική, τροµοκρατική οργάνωση που έχει επιβάλει την ισλαµική δικτατορία του Ιράν στη χώρα.

Ο ηγέτης της Χεζµπολάχ, Χασάν Νασράλα, και οι κύριοι επιτελείς του είναι ήδη νεκροί. Η τεράστια αυτή στρατιωτική οργάνωση όµως είναι ακόµη παρούσα και συγκρούεται µε τις τακτικές δυνάµεις του Ισραήλ, επιβάλλοντας το καθεστώς του τρόµου στους πολίτες του Λιβάνου µε τα 18 θρησκευτικά δόγµατα. Ο αφοπλισµός και η διάλυση της Χεζµπολάχ δεν θα προέλθουν από τους εξωτερικούς παράγοντες αλλά από τον λαό και τις κρατικές δοµές του Λιβάνου, που θα πρέπει να πετύχουν την ανάκτηση της χώρας τους.

Οι Αµερικανοί από την πλευρά τους έπληξαν µε στρατηγικά βοµβαρδιστικά πέντε αποθήκες όπλων των Χούθι στην Υεµένη, µε επίσηµες δηλώσεις σχετικά ότι τα θαλάσσια περάσµατα προς τον Ινδικό θα απελευθερωθούν. Η Υεµένη θα πρέπει ταυτόχρονα να ξεφύγει από τον τρόµο των Χούθι και η Σαουδική Αραβία να αναλάβει την ευθύνη της σχετικά µετά τον αφοπλισµό των ανταρτών του Ιράν. Ο φιλοπόλεµος Χαµενεΐ από την Τεχεράνη υπόσχεται περισσότερο αίµα. Οι Ιρανοί οφείλουν έµπρακτα και µε κάθε στήριξη από τη ∆ύση να αναλάβουν την τύχη της ζωής και της χώρας τους σύντοµα.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19/10/2024