Ο Τραµπ, η Ευρώπη και οι ισορροπίες της Ελλάδας
Άρθρο γνώμης
Η ελληνική ηγεσία, βλέποντας τα αποτελέσµατα των αµερικανικών εκλογών στις 5 και 6 Νοεµβρίου, έχει όλα τα περιθώρια να εξελίξει τους σχεδιασµούς της
Μόλις δέκα ηµέρες αποµένουν µέχρι την κορύφωση των αµερικανικών εκλογών. Οι προβλέψεις για το ποιος θα είναι ο επικρατέστερος σε αυτή την εξόχως πολωτική αντιπαράθεση µεταξύ Ρεπουµπλικανών και ∆ηµοκρατικών, τη σύγκρουση ουσιαστικά δύο κόσµων, δεν παρέχουν καµία ασφάλεια.
Δείτε εδώ: Κάμαλα Χάρις ή Ντόναλντ Τραμπ: Οι πολίτες απαντούν στο γκάλοπ του parapolitika.gr για τις αμερικανικές εκλογές
Ο Ντ. Τραµπ προηγείται µε διαφορά, όµως αναστρέψιµη από την Κάµαλα Χάρις. Αυτό δηµιουργεί έναν αιφνιδιασµό σε αυτούς που παρακολουθούν τη συστηµική προπαγάνδα των γκρουπ της παγκοσµιοποίησης, που κάνουν ό,τι µπορούν, προσφέροντας απίστευτα χρηµατικά ποσά, για να αποτρέψουν την επικράτηση του αντιδραστικού γι’ αυτούς Τραµπ, στηρίζοντας ταυτόχρονα την κυριαρχία στην κάλπη της Χάρις, παρά το γεγονός ότι αυτή φαίνεται πολύ απροετοίµαστη για τα υψηλά αυτά καθήκοντα. Είναι ενδιαφέρον να καταγραφούν τα δεδοµένα και να γίνουν εκτιµήσεις για το τι θα σηµάνει η επόµενη ηµέρα στην περίπτωση της επικράτησης του θεωρούµενου ως απρόβλεπτου Ντ. Τραµπ. Ο οποίος όµως και για τα ηγετικά επιτελεία χωρών του µεγέθους της Ελλάδας δεν είναι και τόσο απρόβλεπτος.
Ο ισχυρός των Ρεπουµπλικανών αντιµετωπίζει µε επιχειρηµατική λογική και αντανακλαστικά την εσωτερική κατάσταση και το Μεταναστευτικό στις ΗΠΑ, την οικονοµία και φυσικά τη διεθνή πολιτική της πιο ισχυρής κεντρικής δύναµης της ∆ύσης. Η Ελλάδα, όσο και να φαίνεται σε κάποιους περίεργο, βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση από πολλές χώρες της Ευρώπης στην περίπτωση προεδρίας Τραµπ. Αρχικά, γιατί έχει και σήµερα, αλλά και για τα επόµενα κρίσιµα χρόνια, πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος στην αφετηρία µάλιστα της θητείας του στην πρωθυπουργία της χώρας είχε συνάντηση µε τον Ντ. Τραµπ στην Ουάσινγκτον στην τελευταία φάση της προεδρίας του. Οι τότε συζητήσεις και δεσµεύσεις από την πλευρά της χώρας µας ικανοποιήθηκαν τόσο ως προς τα δίκτυα, όπως το 5G, και τις τεχνολογίες σε σχέση µε την Κίνα, όσο και ως προς τις εξοπλιστικές δαπάνες, στις οποίες η Ελλάδα ούτως ή άλλως ικανοποιεί την προδιαγραφή του ΝΑΤΟ για δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ.
Επίσης, ως προς την ενεργειακή στρατηγική, µε τη χώρα µας να εξελίσσεται σε δυτικό κόµβο Βορρά-Νότου στο τρίγωνο Ευρώπη-Αφρική-Ασία, µε ΑΠΕ αλλά και αµερικανικό LNG, χωρίς να έχει υποστεί σηµαντικό αιφνιδιασµό από την αλλαγή των συνθηκών µετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σε ένα τρίτο επίπεδο, αυτό του διατλαντικού εµπορίου, στο οποίο, σύµφωνα και µε τον συστηµικό «Economist», ο Τραµπ θα δείξει ιδιαίτερη επιµονή να διορθωθεί το εµπορικό χάσµα µε την Ευρώπη σε σχέση µε τις ΗΠΑ, αλλά και να υποχωρήσει το έλλειµµα εµπορικού ισοζυγίου της Ευρώπης υπέρ της Κίνας, που µέσα στα τελευταία 20 χρόνια έχει δεκαπλασιασθεί, προσεγγίζοντας τα 500 δισ. δολάρια υπέρ του Πεκίνου. Η Ελλάδα και στο δυσχερές αυτό πεδίο από πλευράς εξαρτήσεων στο εξωτερικό εµπόριο δεν έχει να φοβάται µια νέα προεδρία Τραµπ, αφού οι µεγάλες επιχειρήσεις της ήδη ταξιδεύουν προς τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, ενώ οι διµερείς εµπορικές σχέσεις µε την Κίνα είναι εξορθολογισµένες. Η Ελλάδα µε την έννοια αυτή έχει υπηρετήσει τις συµφωνίες της µε τις ΗΠΑ, ενώ από την άλλη πλευρά η Ουάσινγκτον, που διατηρεί πλέον διµερή στρατηγική σχέση µε την Ελλάδα, «πλέον στενή σύµµαχο», αναθέτει ειδικές διπλωµατικές αποστολές στην ελληνική ηγεσία, σε συντονισµό µε άλλους «στενούς συµµάχους», όπως η Πολωνία του Τουσκ, και στην «καρδιά» των Βαλκανίων, όπως οι συναντήσεις µε τον Σέρβο πρόεδρο Βούτσιτς ή η επόµενη ηµέρα της Ουκρανίας στην περιοχή της Οδησσού. Φυσικά, όλα αυτά πέρα από τους ρόλους που έχει να αναλάβει η Ελλάδα στις περιοχές πέριξ της Μεσογείου.
Η ελληνική ηγεσία, βλέποντας τα αποτελέσµατα των αµερικανικών εκλογών στις 5 και 6 Νοεµβρίου, έχει όλα τα περιθώρια να εξελίξει τους σχεδιασµούς της σε σταθερά πλέον δεδοµένα ως προς την ηγεσία σε Ευρώπη, που έχει ολοκληρωθεί, και σε ΗΠΑ, που θα έχει πλέον ξεκαθαρίσει έπειτα από µια µακρά περίοδο ταραχώδους αναµονής, η οποία ξεκίνησε την άνοιξη του 2023 και ολοκληρώνεται τον προσεχή Νοέµβριο. Ενδεχοµένως ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης να µελετήσει και πάλι το κυβερνητικό και επιτελικό του σχήµα -µετά τη συζήτηση περί του Προϋπολογισµού του 2025- προσαρµόζοντάς το στις συνθήκες, αλλάζοντας κάποια πρόσωπα και προδιαγράφοντας διαφορετικά τους ρόλους σε άλλα.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά
Δείτε εδώ: Κάμαλα Χάρις ή Ντόναλντ Τραμπ: Οι πολίτες απαντούν στο γκάλοπ του parapolitika.gr για τις αμερικανικές εκλογές
Ο Ντ. Τραµπ προηγείται µε διαφορά, όµως αναστρέψιµη από την Κάµαλα Χάρις. Αυτό δηµιουργεί έναν αιφνιδιασµό σε αυτούς που παρακολουθούν τη συστηµική προπαγάνδα των γκρουπ της παγκοσµιοποίησης, που κάνουν ό,τι µπορούν, προσφέροντας απίστευτα χρηµατικά ποσά, για να αποτρέψουν την επικράτηση του αντιδραστικού γι’ αυτούς Τραµπ, στηρίζοντας ταυτόχρονα την κυριαρχία στην κάλπη της Χάρις, παρά το γεγονός ότι αυτή φαίνεται πολύ απροετοίµαστη για τα υψηλά αυτά καθήκοντα. Είναι ενδιαφέρον να καταγραφούν τα δεδοµένα και να γίνουν εκτιµήσεις για το τι θα σηµάνει η επόµενη ηµέρα στην περίπτωση της επικράτησης του θεωρούµενου ως απρόβλεπτου Ντ. Τραµπ. Ο οποίος όµως και για τα ηγετικά επιτελεία χωρών του µεγέθους της Ελλάδας δεν είναι και τόσο απρόβλεπτος.
Ο ισχυρός των Ρεπουµπλικανών αντιµετωπίζει µε επιχειρηµατική λογική και αντανακλαστικά την εσωτερική κατάσταση και το Μεταναστευτικό στις ΗΠΑ, την οικονοµία και φυσικά τη διεθνή πολιτική της πιο ισχυρής κεντρικής δύναµης της ∆ύσης. Η Ελλάδα, όσο και να φαίνεται σε κάποιους περίεργο, βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση από πολλές χώρες της Ευρώπης στην περίπτωση προεδρίας Τραµπ. Αρχικά, γιατί έχει και σήµερα, αλλά και για τα επόµενα κρίσιµα χρόνια, πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος στην αφετηρία µάλιστα της θητείας του στην πρωθυπουργία της χώρας είχε συνάντηση µε τον Ντ. Τραµπ στην Ουάσινγκτον στην τελευταία φάση της προεδρίας του. Οι τότε συζητήσεις και δεσµεύσεις από την πλευρά της χώρας µας ικανοποιήθηκαν τόσο ως προς τα δίκτυα, όπως το 5G, και τις τεχνολογίες σε σχέση µε την Κίνα, όσο και ως προς τις εξοπλιστικές δαπάνες, στις οποίες η Ελλάδα ούτως ή άλλως ικανοποιεί την προδιαγραφή του ΝΑΤΟ για δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ.
Επίσης, ως προς την ενεργειακή στρατηγική, µε τη χώρα µας να εξελίσσεται σε δυτικό κόµβο Βορρά-Νότου στο τρίγωνο Ευρώπη-Αφρική-Ασία, µε ΑΠΕ αλλά και αµερικανικό LNG, χωρίς να έχει υποστεί σηµαντικό αιφνιδιασµό από την αλλαγή των συνθηκών µετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σε ένα τρίτο επίπεδο, αυτό του διατλαντικού εµπορίου, στο οποίο, σύµφωνα και µε τον συστηµικό «Economist», ο Τραµπ θα δείξει ιδιαίτερη επιµονή να διορθωθεί το εµπορικό χάσµα µε την Ευρώπη σε σχέση µε τις ΗΠΑ, αλλά και να υποχωρήσει το έλλειµµα εµπορικού ισοζυγίου της Ευρώπης υπέρ της Κίνας, που µέσα στα τελευταία 20 χρόνια έχει δεκαπλασιασθεί, προσεγγίζοντας τα 500 δισ. δολάρια υπέρ του Πεκίνου. Η Ελλάδα και στο δυσχερές αυτό πεδίο από πλευράς εξαρτήσεων στο εξωτερικό εµπόριο δεν έχει να φοβάται µια νέα προεδρία Τραµπ, αφού οι µεγάλες επιχειρήσεις της ήδη ταξιδεύουν προς τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, ενώ οι διµερείς εµπορικές σχέσεις µε την Κίνα είναι εξορθολογισµένες. Η Ελλάδα µε την έννοια αυτή έχει υπηρετήσει τις συµφωνίες της µε τις ΗΠΑ, ενώ από την άλλη πλευρά η Ουάσινγκτον, που διατηρεί πλέον διµερή στρατηγική σχέση µε την Ελλάδα, «πλέον στενή σύµµαχο», αναθέτει ειδικές διπλωµατικές αποστολές στην ελληνική ηγεσία, σε συντονισµό µε άλλους «στενούς συµµάχους», όπως η Πολωνία του Τουσκ, και στην «καρδιά» των Βαλκανίων, όπως οι συναντήσεις µε τον Σέρβο πρόεδρο Βούτσιτς ή η επόµενη ηµέρα της Ουκρανίας στην περιοχή της Οδησσού. Φυσικά, όλα αυτά πέρα από τους ρόλους που έχει να αναλάβει η Ελλάδα στις περιοχές πέριξ της Μεσογείου.
Η ελληνική ηγεσία, βλέποντας τα αποτελέσµατα των αµερικανικών εκλογών στις 5 και 6 Νοεµβρίου, έχει όλα τα περιθώρια να εξελίξει τους σχεδιασµούς της σε σταθερά πλέον δεδοµένα ως προς την ηγεσία σε Ευρώπη, που έχει ολοκληρωθεί, και σε ΗΠΑ, που θα έχει πλέον ξεκαθαρίσει έπειτα από µια µακρά περίοδο ταραχώδους αναµονής, η οποία ξεκίνησε την άνοιξη του 2023 και ολοκληρώνεται τον προσεχή Νοέµβριο. Ενδεχοµένως ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης να µελετήσει και πάλι το κυβερνητικό και επιτελικό του σχήµα -µετά τη συζήτηση περί του Προϋπολογισµού του 2025- προσαρµόζοντάς το στις συνθήκες, αλλάζοντας κάποια πρόσωπα και προδιαγράφοντας διαφορετικά τους ρόλους σε άλλα.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά