Η ολική επαναφορά του Τραµπ και το "deep state" της Ουάσινγκτον

Οι αξιωµατούχοι των κυβερνητικών υπηρεσιών στον Λευκό Οίκο, τις κύριες γραφειοκρατίες των υπουργείων, ειδικά του Στέιτ Ντιπάρτµεντ αλλά και στο εύρος των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας των ΗΠΑ επιθυµούν τη συνέχεια της προεδρίας Μπάιντεν, µε την εκλογή στην προεδρία της χώρας της Κάµαλα Χάρις. Σε µια τέτοια περίπτωση η νέα πρόεδρος θα βασίσει τις επιλογές και τις πολιτικές της στη δική τους λογική και στρατηγική. Οι γραφειοκρατίες θα συνεχίσουν να κινούν τα νήµατα και να διατηρούν τo status quo στη στρατηγική των ΗΠΑ όχι µόνον στα θερµά µέτωπα του πολέµου, αλλά και στη σχέση µε την Ευρώπη. Στο εσωτερικό πεδίο υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές στην οικονοµία, τις επιχειρήσεις, τον τραπεζικό τοµέα και τα κεντρικά funds που επηρεάζουν µε κάθετο τρόπο τις αγορές του χρήµατος, χωρίς να µιλήσουµε για τα δεδοµένα στις παγκόσµιες εταιρείες των τεχνολογιών και όχι µόνον.

Κατ’ αντιστοιχία η ολική επαναφορά του Ντόναλντ Τραµπ στην προεδρία των ΗΠΑ έχει ως χαρακτηριστικό στη διοίκησή του ότι δεν έχει κανένα πρόβληµα να αλλάζει τους υπουργούς ή τους υψηλούς αξιωµατούχους, όταν αυτοί διαφωνούν µε τις «ξαφνικές αποφάσεις» του. Στην περίπτωση µιας νέας προεδρίας Τραµπ, οι γραφειοκρατίες θα έχουν πολύ πιο µειωµένα περιθώρια να αποφασίσουν και να επηρεάζουν µεγάλες πολιτικές ή να διαµορφώσουν µε άµεσο τρόπο την εξέλιξη των διαχειρίσεων κρίσεων από ό,τι στην περίπτωση που ένοικος στον Λευκό Οίκο θα είναι η Κάµαλα Χάρις. Οι κεντρικές αυτές γραφειοκρατίες στους σύγχρονους καιρούς χαρακτηρίζονται «deep state» της κυρίαρχης δύναµης στη ∆ύση, των ΗΠΑ.

Στο όλο παζλ της αξιολόγησης των κέντρων ισχύος και επιρροής της οµοσπονδίας των Πολιτειών στην Αµερική θα πρέπει να προστεθούν οι επιχειρήσεις, οι όµιλοι και τα ιδρύµατα της παγκοσµιοποίησης, µαζί µε κύρια συγκροτήµατα µίντια. Οι «πονταρισµένες» δυνάµεις στην παγκοσµιοποίηση και τη woke κουλτούρα της ενσωµάτωσης συγκροτούν το αντι-Τραµπ µέτωπο και δίνουν ισχύ και κίνηση σε αυτό. Όπως και οι γραφειοκρατίες του «deep state» έχουν πολλά να χάσουν ή να απειληθούν ότι θα χάσουν στην περίπτωση που ο Ντ. Τραµπ βρεθεί από τον Ιανουάριο στον Λευκό Οίκο.

Σηµειωτέον ότι όλα αυτά τα χρόνια ο πρώην πρόεδρος κυνηγήθηκε δικαστικά, επιχειρηµατικά, ηθικά, πολιτικά, οικογενειακά ακόµη και για απόπειρα πραξικοπήµατος. Ταυτόχρονα υπήρξε τεράστιο παρασκήνιο για να αποκλεισθεί από το χρίσµα των Ρεπουµπλικανών για τη διεκδίκηση της προεδρίας.

Όλες αυτές οι µεθοδεύσεις έπεσαν τελικά στο κενό. Και ο Τραµπ, αφού κυριάρχησε στο συνέδριο των Ρεπουµπλι κανών ως προς το χρίσµα, χωρίς αντίπαλο ουσιαστικά, τελικά κατόρθωσε να οδηγήσει σε πρόωρη αποµαχία τον πρόεδρο Μπάιντεν και στη λύση της τελευταίας στιγµής τους ∆ηµοκρατικούς µε το πρόκριµα της αντιπροέδρου Χάρις, ως αντίπαλο στο φαβορί Ντ. Τραµπ για την 47η προεδρία των ΗΠΑ.

Τα παραπάνω δεν µπορεί φυσικά να περάσουν χωρίς απάντηση στην περίπτωση που τελικά ο Ντ. Τραµπ βρεθεί σε θέση να κατοικήσει εκ νέου στον Λευκό Οίκο. Το «deep state» και πολλά συµφέροντα της «ενσωµάτωσης» µέχρι µηδενισµού των «ταυτοτήτων» βρίσκονται σε δυσχερή θέση.

Όµως µετά τις απόπειρες δολοφονίας σε βάρος του υποψηφίου προέδρου Ντ. Τραµπ, ο ισχυρός των Ρεπουµπλι κανών έχει διαφοροποιηθεί ως προς την ψυχολογία του και φέρεται ότι θα είναι πιο ανοικτός στη συνεργασία µε τις υπηρεσίες και το θεσµικό σύστηµα ισχύος των ΗΠΑ. Θα παραµείνει όµως µια εξόχως απρόβλεπτη και αντισυστηµική πολιτική προσωπικότητα που κανείς δεν µπορεί να εγγυηθεί για τις κινήσεις, τις επιλογές και τους χειρισµούς του. Για τον λόγο αυτό, και άσχετα µε τη φανατικά θετική στάση του Μασκ ή την «ουδετερότητα» του Μπέζος και άλλων, η επόµενη ηµέρα για τις ΗΠΑ και τον κόσµο θα εµπίπτει σε µια «νέα τάξη» και όχι σε µια «εντός των τειχών» εξέλιξη, εάν ο Τραµπ και όχι η Χάρις βρίσκεται στην προεδρία των ΗΠΑ σήµερα…