Η Τουρκία στην παρούσα φάση προελαύνει στη Μεσοποταµία από πλευράς επιρροής και χειραγώγησης στην επόµενη µέρα της πτώσης του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία. Στον σχεδιασµό της Άγκυρας, που δείχνει επιµελώς προετοιµασµένη και αρκούντως επιθετική στους στόχους της, κυριαρχούν δύο επιµέρους ζητήµατα-προτεραιότητες.

Πρώτον, η καταστροφή των ένοπλων σωµάτων των Κούρδων και η ανάσχεση των σχεδιασµών για συγκρότηση αυτόνοµου κράτους µέσα στα επόµενα χρόνια. ∆εύτερον, η ένταξή της από θέση ισχύος στα ενεργειακά, διπλωµατικά και γεωπολιτικά τρίγωνα της Ανατολικής Μεσογείου που σχηµατίζουν Έλληνες, Ισραηλινοί και Άραβες, ενισχύοντας τα οράµατα των αµερικανικής διατύπωσης «συµφωνιών του Αβραάµ». Στον δεύτερο άξονα, όπως δείχνουν οι εξελίξεις και το παρασκήνιο, εντάσσεται και ο σχεδιασµός για την αναγνώριση δύο κρατών στην Κύπρο, ως λύση στο χρονίζον πρόβληµα κατοχής και απορρύθµισης του καθεστώτος κυριαρχίας στο νησί.

Ο Ερντογάν επιδιώκει τελικά µια ζώνη µε τη Συρία αλλά και την αναβάθµιση του κατά την άποψή του κράτους της Βορείου Κύπρου


Ακριβώς για να εξυπηρετηθούν οι τουρκικές σκοπιµότητες και να αναγνωρισθεί η θέση ισχύος και αυξηµένης επιρροής της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, η Άγκυρα έχει επιλέξει µια πρώτη διεκδίκηση. Ουσιαστικά ο λόγος για τον καθορισµό ΑΟΖ, οικονοµικής ζώνης δηλαδή, µεταξύ Συρίας - Τουρκίας και Βορείου Κύπρου. Ως γνωστόν, το κράτος που έχει ανακηρύξει ως αποτέλεσµα στρατιωτικής κατοχής η Τουρκία στην Κύπρο δεν τυγχάνει διεθνούς αναγνώρισης. Είναι τελικά µια «µαύρη τρύπα» στον χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου από κάθε άποψη. Η Άγκυρα όµως, όµηρος πλέον των ισχυρών φιλοδοξιών της, που για τους πολλούς µπορεί να είναι υπέρµετρες, αλλά για τη διακυβέρνηση Ερντογάν και ισλαµιστών είναι µια πραγµατικότητα που µπορεί να επιβληθεί έναντι όλων, επιδιώκει τελικά µια ζώνη µε τη Συρία αλλά και την αναβάθµιση του κατά την άποψή τους κράτους της Βορείου Κύπρου.

Η Τουρκία επιθυµεί να δηµιουργήσει µια ζώνη προτεκτοράτων στην ανατολική πλευρά της Μεσογείου


Η Τουρκία µε τον τρόπο αυτόν επιθυµεί να δηµιουργήσει µια ζώνη προτεκτοράτων στην ανατολική πλευρά της Μεσογείου, µέρος της «Γαλάζιας Πατρίδας» που θα διασφαλίζει την ηπειρωτική ζώνη που επιθυµεί να χαράξει επί του εδάφους ξεκινώντας από την Ανατολική Θράκη και φθάνοντας µέχρι τα Γκολάν, στον δρόµο από τη ∆αµασκό στην Ιερουσαλήµ. Η Αθήνα και η Λευκωσία ανησυχούν για αυτές τις προθέσεις της Άγκυρας αλλά και για τα δεδοµένα που σε πρώτη τουλάχιστον φάση έχει πετύχει η τουρκική στρατηγική µε την επικράτηση του καθεστώτος των HTS στη Συρία.

Στην αρχική φάση οι ανησυχίες Ελλάδας και Κύπρου υπολόγιζαν ως κίνδυνο ότι σε µια επανάληψη του έωλου από πλευράς νοµιµοποίησης και νοµιµότητας συµφώνου για ΑΟΖ µεταξύ Τουρκίας και Λιβύης θα προστεθεί ένα ακόµη Τουρκίας - Συρίας πιο εύλογο, αφού οι δύο αυτές χώρες είναι παρακείµενες, παρακάµπτοντας όµως την Κύπρο και τα δικά της δικαιώµατα στις ζώνες θαλάσσιας οικονοµικής εκµετάλλευσης, µε αποτέλεσµα να καταλήγει άτοπο. Αυτό όµως που δείχνει ότι επιθυµεί να κάνει η Τουρκία είναι τελικά µια τριµερής συµφωνία, συµπεριλαµβάνοντας ως τρίτο µέρος µιας τέτοιας αυθαίρετης ούτως ή άλλως συµφωνίας την κατά τη γνώµη της κρατική οντότητα της Β. Κύπρου. Οι Τούρκοι είναι δεδοµένο ότι γνωρίζουν πως κάτι τέτοιο δεν θα τύχει ευνοϊκής υποδοχής, αλλά η Άγκυρα κινείται σε µια βάση de facto δεδοµένων µε αναφορά την ισχύ της επιβολής και όχι αποδοχή του νοµικού πλαισίου, όπως θα επιθυµούσε η Ελλάδα.

Αθήνα και Λευκωσία καλούνται να αντιµετωπίσουν τον τουρκικό εισοδισµό µε αποφασιστικότητα


Σε µια σκακιέρα που ρόλο παίζουν οι κινήσεις και όχι τα δικαιώµατα ή οι νοµικές αξίες Αθήνα και Λευκωσία καλούνται να αντιµετωπίσουν τον τουρκικό εισοδισµό µε αποφασιστικότητα. Για παράδειγµα να οριοθετήσουν τις ΑΟΖ τους και µεταξύ τους στη βάση του ευρωπαϊκού χάρτη. Η Ελλάδα να κλείσει το νοµικό κενό επεκτείνοντας τις ζώνες εθνικής κυριαρχίας στα 10 ναυτικά µίλια όσο και στον αέρα. Η Τριµερής µε την Αίγυπτο να έχει συγκεκριµένα αποτελέσµατα. Να υπάρξει καλύτερος συντονισµός µε το Ισραήλ, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία, τα Εµιράτα.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή