Ο Έλον Μασκ µπορεί να είναι στον στενό κύκλο του επερχόµενου προέδρου Τραµπ, αλλά δεν αποτελεί θεσµικό αξιωµατούχο των ΗΠΑ. Είναι ένας δισεκατοµµυριούχος επιχειρηµατίας των τεχνολογιών και των δικτύων, µε αρχικά κεφάλαια από τη Νότια Αφρική, ιδιοκτήτης της Tesla, βασικός χρηµατοδότης της επιτυχηµένης εκ του αποτελέσµατος εκστρατείας των Ρεπουµπλικανών στις τελευταίες εκλογές και προβεβληµένο µέλος της περίφηµης Big4.

Ο Έλον Μασκ, που έχει εγκατασταθεί στην ιδιωτική βάση της οικογένειας Τραµπ στη Φλόριντα, ασκεί έναν ρόλο εµφανώς προβοκατόρικο σε σχέση µε τα πολιτικά συστήµατα κύριων χωρών της Ευρώπης.

Παρά τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί σε πολιτικό αλλά και µιντιακό επίπεδο, προβάλλοντας την κατηγορία ότι µε τον τρόπο αυτό οι ΗΠΑ ουσιαστικά ασκούν επιθετική παρέµβαση στο εσωτερικό της χώρας τους, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Για παράδειγµα, ο Μασκ, επικαλούµενος τη µεγάλη επένδυσή του σε εργοστάσιο αυτοκινήτων Tesla στη Γερµανία και µιλώντας ως επενδυτής επετέθη µε χαρακτηρισµούς του τύπου «ανόητος» στον επικεφαλής των Σοσιαλδηµοκρατών και καγκελάριο µέχρι πριν προκηρυχτούν πρόωρες εκλογές Σολτς. Ακόµη και εναντίον του χωρίς εκτελεστικές ουσιαστικά αρµοδιότητες προέδρου της χώρας Σταϊνµάγερ.

Από την άλλη πλευρά ο Μασκ υποστηρίζει ανοιχτά το αντισυστηµικό κόµµα της νέας ∆εξιάς, µε ναζιστικές τάσεις για τις υπηρεσίες ασφάλειας της χώρας, Εναλλακτική για τη Γερµανία (AfD). Αφού το χαρακτήρισε «το τελευταίο κατάλοιπο ελπίδας για τη Γερµανία», επιχειρεί να απενοχοποιήσει την ηγέτιδά του, Αλίς Βάιντελ, την οποία µάλιστα φιλοξένησε στο δίκτυό του, Χ, αυξηµένης διεθνούς επιρροής, χθες. Το AfD ήδη καταγράφεται στις δηµοσκοπήσεις ως δεύτερο σε ισχύ κόµµα στις επερχόµενες γενικές εκλογές του Φεβρουαρίου, συγκεντρώνοντας ποσοστά της τάξης του 19%.

Με την υποστήριξη Μασκ αποκτά και νέα δυναµική, υπερβαίνοντας το 20%. Ανάλογη πίεση ασκεί ο Μασκ και στη Βρετανία, έχοντας στραφεί, µε τον άµεσο, σχεδόν βίαιο φραστικά τρόπο του και εναντίον του ηγέτη των Εργατικών και πρωθυπουργού Στάρµερ, που τον κατηγορεί ότι έχει συγκαλύψει µια υπόθεση βιασµών ανήλικων κοριτσιών από συµµορίες Πακιστανών.

Στη Βρετανία ο Μασκ υποστηρίζει έναν ακροδεξιό ακτιβιστή, τον Τιµ Ρόµπινσον, που διώκεται για τη δράση του αλλά στην πορεία είχε δηµιουργήσει µεγάλο λαϊκό κίνηµα.

Οι παρεµβάσεις του Μασκ τροµάζουν και το πολιτικό σύστηµα της Γαλλίας ή της Ισπανίας, ενώ οι εξελίξεις στην Αυστρία µε την πιθανότητα της ανάληψης της εξουσίας από τη Νέα ∆εξιά του Χ. Κιχλ ενισχύει τη δυναµική του. Θα πρέπει να διαχωριστεί η περίπτωση Μελόνι στην Ιταλία από αυτήν την έντονη διαδικασία. Η Ιταλίδα πρωθυπουργός, προερχόµενη από την εναλλακτική ∆εξιά, έχει πετύχει αξιόπιστα αποτελέσµατα στη διακυβέρνηση και αναγνωρίζεται σε επίπεδο Τραµπ και επίσηµης Αµερικής ως ανερχόµενη πολιτική δύναµη και κυριαρχική παρουσία στην Ευρώπη για τα επόµενα χρόνια, µε τον γαλλογερµανικό άξονα να έχει χάσει την επάρκειά του.

Τίθεται το ερώτηµα: Τι θέλει να πετύχει ο Μασκ; Ουσιαστικά ηγείται µιας επανάστασης απέναντι στην κανονικότητα της Ευρώπης. Έχει στοχοποιήσει τη συστηµική Ευρώπη της διακυβέρνησης, υπολογίζοντας εµφανώς σε έναν «τρίτο δρόµο» από τα δεξιά, που θα καταρρακώσει τις νόρµες του αριστερού «τρίτου δρόµου» της εποχής Μπλερ, Κλίντον και Σρέντερ.

Τριάντα χρόνια µετά, η διαδικασία της παγκοσµιοποίησης έχει φθαρεί, βρίσκει απέναντι της µεγάλο µέρος των λαών, ενώ οι ελίτ του Νταβός και των ιδρυµά των τύπου Σόρος της διεθνούς αλληλεξάρτησης και της πολυµερούς διπλωµατίας στη βάση του σλόγκαν «είναι η οικονοµία, ηλίθιε» νιώθουν το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους.

Στόχος κύριος υπό την έννοια αυτή, τα κόµµατα της Κεντροαριστεράς, οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι. Κυβερνητικές συµπράξεις Κεντροδεξιάς - ∆εξιάς µπορεί να καθορίσουν την επόµενη ηµέρα στην Ευρώπη, αλλά υπάρχουν πολλά θολά σηµεία στην πορεία.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 10/01/2025