Η χθεσινή επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Γενικό Νοσοκοµείο «Ασκληπιείο» Βούλας σε ώρα εφηµερίας δεν ήταν έκπληξη. Με δεδοµένο ότι ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης δεν διστάζει να βρεθεί στον τόπο των γεγονότων, θέλοντας να υπογραµµίσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης να αντιµετωπιστούν προβλήµατα και καχεξίες σε έναν από τους µείζονος σηµασίας τοµείς του κράτους.

Ο κ. Μητσοτάκης πέραν των άλλων είχε την ευκαιρία να απευθύνει τις δέουσες ευχαριστίες από την πλευρά των Ελλήνων στους µεγάλους χορηγούς του νέου κτιρίου και των εξοπλισµών του, την οικογένεια Μαρτίνου. Ο πρωθυπουργός σε µεγάλες κρίσεις, όπως οι πυρκαγιές ή οι πληµµύρες, αλλά και στην εξέλιξη µεγάλων µεταρρυθµίσεων που αλλάζουν την καθηµερινότητα των πολιτών και συνδέονται µε τη λειτουργία του κράτους, βρίσκεται στο πεδίο. Ενηµερώνεται, συζητά και αξιολογεί επιτόπου την πορεία του κυβερνητικού έργου.

Πέραν όµως του πρωθυπουργού, αυτό που πρέπει να προεξοφληθεί είναι η παρουσία των υπουργών στο πεδίο για τους τοµείς που επιβλέπουν και αποφασίζουν για την εξέλιξή τους. Για παράδειγµα, στον τοµέα Υγείας, όπου τα συσσωρευµένα προβλήµατα και οι δυσχέρειες δείχνουν πολύ επίµονες, παρά τις προθέσεις του πρωθυπουργού και των αρµόδιων κυβερνητικών επιτελείων, τόσο στο µέτωπο των εφηµεριών όσο και της λειτουργίας των φαρµακείων του ΕΟΠΠΥ, η επιτόπου παρουσία του υπουργού κ. Γεωργιάδη και των υφυπουργών του σίγουρα βοήθησε τις εξελίξεις και τις διορθωτικές κινήσεις που έπρεπε να γίνουν.

Για παράδειγµα, στη διάθεση των επονοµαζόµενων ακριβών φαρµάκων για τους καρκινοπαθείς. Η αφορµή µπορεί να ήταν µια πολύ σοβαρή δυσλειτουργία στο φαρµακείο του ΕΟΠΠΥ στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, αλλά η παρέµβασή του και η παρουσία του οδήγησαν σε πολύ σηµαντικές αποφάσεις που προεξοφλούν λύσεις στις εµπλοκές. Οµοίως είχε συµβεί όταν επισκέφθηκε νοσοκοµεία σε ώρα εφηµερίας. Το θέµα του κυβερνητικού ακτιβισµού από την πλευρά των υπουργών στους τοµείς αρµοδιότητάς τους είναι εξόχως σηµαντικό.

Είναι φανερό ότι πολλές εξαγγελίες της κυβέρνησης, ακόµη και νοµοθετήµατα που υλοποιούνται αφού ψηφισθούν στο Κοινοβούλιο και γίνουν νόµος του κράτους, παρουσιάζουν πολλές δυστοκίες στην εφαρµογή τους. Η δουλειά των υπουργών δεν µπορεί να περιορίζεται σε µια αφ’ υψηλού πολιτική και πρωτοβουλία. Θα πρέπει να συµπεριληφθεί στην καθηµερινότητά τους η επιτόπου παρουσία τους στο πεδίο. Είναι πολύ διαφορετική η εικόνα των πραγµάτων από το κέντρο της Αθήνας στα πολυτελή υπουργικά γραφεία σε σχέση µε την πραγµατικότητα.

Και ταυτόχρονα είναι πολλές οι παράµετροι που οφείλουν να µελετούν σε πραγµατικές συνθήκες σε διαφορετικές γωνίες ή Περιφέρειες της Ελλάδας, από το να διαβάζουν συνοπτικές εκθέσεις των επιτελείων τους κάπου στον δρόµο για το επόµενο ραντεβού τους. Είναι δεδοµένο ότι ο κυβερνητισµός που ασκεί και επιζητά ο πρωθυπουργός στη βάση και της προσωπικής του δραστηριότητας σε όλη την Ελλάδα προϋποθέτει οι υπουργοί του και τα επιτελεία τους να βρίσκονται στο πεδίο και να εξετάζουν σε πρακτικό επίπεδο την εφαρµογή των νοµοθετηµάτων ή των αποφάσεών τους.

Οι υπουργοί Υγείας στα νοσοκοµεία, Παιδείας στα σχολεία και τα πανεπιστήµια, Υποδοµών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, Εσωτερικών στους τοµείς διοίκησης σε όλη την Ελλάδα, Αγροτικής Ανάπτυξης στα χωράφια και τους συνεταιρισµούς και ούτω καθεξής.

Το σχόλιο δεν αποτελεί µοµφή και ένσταση για κανέναν του υπουργικού συµβουλίου. Αλλά µια υπενθύµιση ότι πολιτική και προπάντων κυβερνητισµός δεν ασκούνται µακριά και έκκεντρα από την πραγµατικότητα. Οι υπουργοί δεν είναι κήνσορες αλλά θεράποντες της κοινωνικής συγκρότησης και του λαού. Οι ανάγκες και οι στρεβλώσεις που έχουν αφήσει πίσω τους οι δεκαετίες της ανεµελιάς αρχικά και των µνηµονίων στη συνέχεια είναι και πολλές και δυσχερείς στην υπέρβασή τους.

Χρειάζονται εγρήγορση και παρρησία για να ασκηθούν τα υπουργικά καθήκοντα, τα οποία δεν ανατίθενται ως επιβράβευση σε κάποιους βουλευτές ή µη, αλλά ως ανάληψη ευθύνης.


*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»