Ήταν προβλεπτό ότι το de facto καθεστώς της Τζιχάντ από την πλευρά των σουνιτών που ανέλαβε τη διοίκηση της χώρας αιφνιδιαστικά στις 8 ∆εκεµβρίου δεν είχε τα εχέγγυα να διατηρήσει την εκεχειρία και τη συνοχή στην πολυεθνική και πολυθρησκευτική Συρία.

Μέσα σε λίγα 24ωρα µετράµε ήδη παραπάνω από 1.000 νεκρούς στη ∆υτική Συρία µε επίκεντρο τις πόλεις Λαττάκεια, Τζάµπα, Ταρτούς, όπου η εδρεύει η βασική επικράτεια των αλαουιτών.

Από αυτήν τη φυλή και θρησκευτικό δόγµα, που συγκλίνει µε τον σιιτισµό και όχι τον σουνιτισµό, προερχόταν και η δυναστεία των Άσαντ. Στην παρούσα φάση βρίσκονται στο επίκεντρο της µανίας και της εκδίκησης της Τζιχάντ, συµµορίες και ένοπλες δυνάµεις της οποίας δεν αντιµετωπίζουν µόνον παραστρατιωτικές οργανώσεις από την πλευρά των αλαουιτών που σηκώνουν τα όπλα για να προστατευτούν, αλλά εισβάλλουν στα σπίτια και σκοτώνουν αδιάκριτα αµάχους.

Ενδεικτικό της σφαγής που έγινε είναι ότι από τους περίπου 1.000 νεκρούς των τελευταίων ηµερών οι 745 λογίζονται από διεθνείς οργανισµούς και παρατηρητήρια ως άµαχοι.

Το καθεστώς του Αλ Σάρα και της HTS από τη ∆αµασκό δηλώνει ότι θα αποκαταστήσει την τάξη στις εν λόγω περιοχές, αλλά οι διαβεβαιώσεις τους µοιάζουν εντελώς αβάσιµες µε δεδοµένο ότι οµάδες σφαγέων του δικού τους δικτύου εκτελούν αµάχους και πρωτοστατούν στην καθηµερινότητα του µίσους και της τροµοκρατίας στις εν λόγω περιοχές.

Ηθική ευθύνη για τα όσα συµβαίνουν φέρουν ακέραια η Τουρκία και η κυβέρνηση του Τ. Ερντογάν, που µε πρόδηλο αλλά και µε επιχειρήσεις των µυστικών υπηρεσιών της υπό την ηγεσία Φιντάν και Καλίν οδήγησαν και οδηγούν τις εξελίξεις.

Η Τουρκία κατά βάση έχει ως στόχο να της ανατεθεί από τους Αµερικανούς, τους Ευρωπαίους, τους Ρώσους και τους Ιρανούς η δυνατότητα πλήρους ελέγχου της συριακής επικράτειας. Πέραν του στενού στόχου της εξαφάνισης των κουρδικών ένοπλων πολιτοφυλακών, η Άγκυρα στο πλαίσιο του µεγαλοϊδεατισµού της διεκδικεί κυρίαρχο ρόλο ως σουλτανάτο στο χαλιφάτο των Αράβων στη Μεσοποταµία και ενδοχώρα στον δρόµο της προς την Ιερουσαλήµ απέναντι στις στρατηγικές του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας που δεν αποδέχονται να της δώσουν τέτοια ισχύ.

Οι τελευταίες δραµατικές εξελίξεις στα εδάφη των αλαουιτών προκαλούν εύλογες ανησυχίες για την κατάσταση ασφάλειας των χριστιανών της Συρίας, αλλά και των Κούρδων, των ∆ρούζων ή άλλων συστατικών και όχι στη συγκεκριµένη περίπτωση µειονοτικών πληθυσµών της χώρας.

Οι εξελίξεις δεν προβλέπονται καθησυχαστικές αφού µέσα στο επόµενο χρονικό διάστηµα δεν θα πρέπει να αιφνιδιάσει η αποσταθεροποίηση και του Ιράκ που βρίσκεται υπό σιιτική ηγεσία και ο ρόλος του ως κρατικής επικράτειας τα τελευταία χρόνια είναι να µετατρέπει µέσω εµφανούς (τραπεζικής) και µαύρης επιχειρηµατικότητας (διακίνηση όπλων, ναρκωτικών, ανθρώπων και κεφαλαίων) µε δολάρια την οικονοµία του Ιράν που βρίσκεται υπό καθεστώς δυτικού εµπάργκο. Κάτι τέτοιο θα ανοίξει όλο το µέτωπο της αναταραχής και της σφαγής πληθυσµών της Μεσοποταµίας, οδηγώντας βαθµηδόν σε νέα σύνορα. Στην κυριακάτικη έκδοση της «Απογευµατινής» την προηγούµενη εβδοµάδα υπήρξε πολύ αναλυτικό θέµα, συνοδευόµενο από χάρτες, για το πώς µπορεί να διασπασθεί η Συρία σε τέσσερα κράτη ως αποτέλεσµα των αναταραχών και του νέου κύκλου εµφυλίου που ήδη ξεκίνησε.

Από την πλευρά της Ελλάδας, το υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει «βαθιά θορυβηµένο» ενώ οι τρεις Πατριάρχες των χριστιανικών Εκκλησιών της Συρίας σε κοινή ανακοίνωσή τους τάσσονται υπέρ µιας µεταβατικής κυβέρνησης αντιπροσωπευτικής όλων των εθνοτήτων και των θρησκευτικών δογµάτων της Συρίας και επιµένουν στην εθνική ενότητα και συνοχή της χώρας.

Περίπου την ίδια τοποθέτηση έχει και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Όµως, οι συνθήκες µπορεί να εξελιχθούν σε διαφορετικές ατραπούς και η εµπλοκή της Ελλάδας θα πρέπει ν’ αυξηθεί στον ανθρωπιστικό τοµέα και σε εκείνον της προστασίας των χριστιανικών πληθυσµών που στο µεγαλύτερο µέρος τους αποτελούνται από Ρωµιούς και Ελληνορθόδοξους.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 10/03/2025