Tα χρηµατιστήρια της Γουόλ Στριτ πέφτουν εξαιτίας της αστάθειας που έχει προκληθεί στην κανονικότητα του διεθνούς εµπορίου. Επίσης, λόγω της επιβολής δασµών από την προεδρία Τραµπ στον Καναδά, στην Κίνα, ενδεχοµένως στο Μεξικό και οσονούπω στην Ευρώπη. Οι µεγάλοι «παίκτες» των χρηµατιστηρίων έχουν πριν από την εκλογή Τραµπ κεφαλαιοποιήσει τα κέρδη τους, αφού υπολόγιζαν σωστά ότι ερχόταν αυτή η περίοδος της βίαιης προσαρµογής στη γεωπολιτική και το τέλος της παγκοσµιοποίησης. Η περίπτωση Μασκ, που προβάλλεται από όλα τα δίκτυα των global φιλελευθέρων της ∆εξιάς και της Αριστεράς ως µια ένδειξη ότι η στρατηγική Τραµπ θα αποτύχει, είναι ξεχωριστή.

 Το αφεντικό της Tesla είχε αποφασίσει να µπλέξει τις επιχειρήσεις του µε την πολιτική στο γύρισµα της εποχής που επιχειρεί πλέον η Ουάσινγκτον. Από την εκλογή Τραµπ είχε κερδίσει και συσσωρεύσει πολλές εκατοντάδες δισ. δολάρια και κανείς δεν µπορεί να προσδιορίσει ποιοι είναι οι κερδισµένοι από τα απολύτως κερδοσκοπικά παιχνίδια που γίνονται στη βάση των bitcoins, τα οποία ανεβοκατεβαίνουν µε εντυπωσιακό ρυθµό, µε αφορµή αλληλοσυγκρουόµενες δηλώσεις του ίδιου του προέδρου Τραµπ και των υπουργών του. Ουσιαστικά, ο Μασκ επιχειρηµατικά χάνει από τα κερδισµένα του.

Ταυτόχρονα, το πεδίο ειρήνης στην Ουκρανία έχει πάρει προτεραιότητα απέναντι σε αυτό της Μέσης Ανατολής, που ούτως ή άλλως είναι πιο περίπλοκο ως προς τη διαµόρφωση µιας νέας τάξης πραγµάτων. Ελάχιστες ώρες πριν από την έναρξη διαβουλεύσεων µεταξύ της αµερικανικής και της ουκρανικής αντιπροσωπείας στη Σαουδική Αραβία, το Κίεβο µε εκατοντάδες drones έπληξε µη στρατιωτικούς στόχους στη Μόσχα. Αυτό έδειξε το πόσο επικίνδυνο µπορεί να γίνει για την παγκόσµια ειρήνη το καθεστώς Ζελένσκι. Παρά ταύτα, το πλάνο για µια εκεχειρία και µια επόµενη ηµέρα παύσης του πυρός στην Ουκρανία εξελίσσεται.

Την ίδια περίπου ώρα, ένα εµπορικό πορτογαλικό πλοίο έχασε τον έλεγχο και προσέκρουσε σε τάνκερ που µετέφερε κηροζίνη για τις αµερικανικές Ενοπλες ∆υνάµεις στη Βόρειο Θάλασσα, ανοιχτά των βρετανικών ακτών, στο Γιορκσάιρ. Αξιόπιστες πληροφορίες µιλούν για παρέµβαση µε ψηφιακό τρόπο, ώστε να χαθεί ο έλεγχος του πλοίου. Ο λόγος περί δολιοφθοράς από δυνάµεις κυρίως ευρωπαϊκές, ισλαµικές ή και την Κίνα, που δεν επιθυµούν ένα τέλος εποχής στον πόλεµο στην Ουκρανία, αλλά ούτε και να λειτουργήσουν αγωγοί όπως ο Nord Stream 2 υπό αµερικανική ιδιοκτησία και όχι γερµανική, όπως πριν. Είναι γεγονός ότι η αµεσότητα και η επιθετικότητα στη στρατηγική του Λευκού Οίκου να ανατρέψει όλες τις δοµές, τα εµπορικά δίκτυα και προπάντων την αλληλεξάρτηση στην παραγωγή και τις υπηρεσίες θα έχουν, τουλάχιστον βραχυπρόθεσµα, επιπτώσεις και στην αµερικανική οικονοµία, αφού και αυτή βασίσθηκε για δεκαετίες στην εξάρτηση από τα παγκόσµια δίκτυα και όχι στην αυτάρκεια σε σχέση µε την παραγωγή, αλλά και τα δίκτυα.

Επίσης, οι ΗΠΑ έρχονται σε σύγκρουση µε τις δοµές της Ευρώπης, χωρίς να έχουν εµπεδώσει δίκτυα στην ήπειρο της Αµερικής, αλλά και στον κύκλο των συµµαχικών τους δυνάµεων στον Ειρηνικό. Το κύριο µέτωπο για την Ουάσινγκτον στην παρούσα φάση είναι η Ευρασία, µε τη συγκρότηση διαφορετικών δεδοµένων µε τη Ρωσία στον πόλεµο ισχύος και επιρροής µεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Η Ρωσία λογίζεται στο µέτωπο του Ατλαντικού και αποτελεί ιστορικά ή πολιτιστικά συνέχεια της Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, από την άλλη, έχει να προσαρµοσθεί όχι µόνο σε σχέση µε τη στρατιωτική επάρκεια στα νέα δεδοµένα, ούτε µόνο στον οικονοµικό και εµπορικό ανταγωνισµό µε τις ΗΠΑ, µε σοβαρό µειονέκτηµα στο έλλειµµα καινοτοµίας που τη χαρακτηρίζει, αλλά και στο πεδίο της γεωπολιτικής, αφού η νέα σχέση συντονισµού που διαµορφώνεται µεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας µετακινεί την Ευρασία από την Κίνα προς τη ∆ύση, ως µια ενδιάµεση δύναµη, επηρεάζοντας άµεσα και τους συσχετισµούς Ευρώπης - Ρωσίας πέρα από εκείνους ΗΠΑ - Ευρώπης.

Η µετακίνηση της Βρετανίας από το Ατλαντικό Σύµφωνο Τσόρτσιλ - Ρούσβελτ την επαναφέρει πιο κοντά στην global Ευρωπαϊκή Ενωση -µε προβολή ενός διευθυντηρίου από την πλευρά των πρώην αυτοκρατοριών έναντι των κοινών δοµών της τεχνοκρατίας µέσω Κοµισιόν-, τη Γαλλία και τη Γερµανία. Η Βρετανία φέρει µαζί της την ισλαµική Τουρκία ή χώρες όπως η Νορβηγία, κράτος χαρακτηριστικό των Αγγλοσαξόνων, υπερβαίνοντας το Brexit. Η Κίνα, από την πλευρά της, έχει κάθε λόγο να δηµιουργήσει ένα ισοδύναµο τετελεσµένο σε σχέση µε τη νέα θέση της Ρωσίας, µε τη µετακίνηση της Ευρώπης σε µια «ενδιάµεση» δύναµη ανάµεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα. Τίθεται και θα τεθεί µε µεγαλύτερη σφοδρότητα ένα δίληµµα στη βάση αυτή για την κάθε χώρα ξεχωριστά, αφού η Συνθήκη του Μάαστριχτ τελικά θα τιναχθεί στον αέρα. Η Ευρώπη θα γίνει πιο αµερικανική στη βάση µια εθελούσιας συµφωνίας εθνών-κρατών της µε την Ουάσινγκτον ή πιο αποικιακή, ισλαµική (νεοοθωµανική) και τελικά κινεζική, στη βάση µιας µονοµερούς και ετεροβαρούς συµφωνίας;

Ολα αυτά που ξεκίνησαν οδηγούν σε έναν νέο παγκόσµιο καταµερισµό ισχύος και ζωνών, µε την Ευρώπη να µοιράζεται πάλι σε δυτική και ανατολική. Αυτή τη φορά χωρίς θερµό πόλεµο, ούτε ως αποτέλεσµα ενός παγκόσµιου πολέµου µε αφετηρία έναν ευρωπαϊκό.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά