Σε σειρά από think tanks και ηµερίδες στην Ελλάδα στην παρούσα φάση αναπτύσσεται µια επιχειρηµατολογία από πολιτικούς, πανεπιστηµιακούς και αναλυτές, που επιχειρούν να τεκµηριώσουν µια προσέγγιση σύµφωνα µε την οποία η χώρα µας θα πρέπει να είναι ανεκτική, αν όχι ενθαρρυντική, στον νέο ρόλο που διεκδικεί η Τουρκία στην ευρωπαϊκή άµυνα. Είναι ενδεικτικές και συνεκτικές σε αυτό το σκεπτικό οι σκέψεις που ανέπτυξε η παλαίµαχος πολιτικός Ντόρα Μπακογιάννη στη φετινή συνεδρίαση του «Κύκλου Ιδεών» που εξελίσσεται στην Αθήνα.

Συνοπτικά, γιατί ο χώρος δεν το επιτρέπει, η πρώην υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι η Τουρκία, για την οποία έλεγαν ότι «είναι αποµονωµένη» και «διαλύεται οικονοµικά», είναι τώρα µια χώρα «που θέλει να είναι περιφερειακή δύναµη», «έχει έναν ετοιµοπόλεµο στρατό που µπορεί να υποδέχεται φέρετρα χωρίς να συµβαίνει τίποτα», «είναι µια χώρα µε 80 εκατοµµύρια κόσµο, νέο κόσµο», «είναι µια χώρα που έχει ενδυναµωθεί λόγω Συρίας», «φαίνεται να κλείνει το υπαρξιακό της πρόβληµα, αυτό των Κούρδων» και «θέλει να παίζει έναν ρόλο που δεν θα της αναγνωρίσουν οι Άραβες».

Στη βάση αυτών των παραδοχών, η έµπειρη πολιτικός, γνωστή για τις πάγιες θέσεις της όσον αφορά τη στρατηγική κατευνασµού της Τουρκίας και της καλής συνεργασίας ανεξαρτήτως συνθηκών µε την Ελλάδα, µίλησε σε σχέση µε αυτά που εξελίσσονται στην παρούσα φάση για την ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Η Τουρκία θέλει να µπει στην ευρωπαϊκή άµυνα «και έχει όλα τα προσόντα», µε κύριο µεταξύ αυτών την εντυπωσιακή ανάπτυξη της αµυντικής βιοµηχανίας της. Την προσπάθεια του Τ. Ερντογάν να βάλει την Τουρκία στην ευρωπαϊκή άµυνα η κυρία Μπακογιάννη τη χαρακτηρίζει ευκαιρία και προτείνει «να διαβάσουµε σωστά την πραγµατικότητα, σκληρά» και να κινηθούµε ως χώρα «χωρίς παρωπίδες και φόβους, γιατί τα πράγµατα είναι πάρα πολύ δύσκολα». Ο στόχος των αναφορών αυτών δεν είναι να ασκηθεί στην Ντόρα Μπακογιάννη πολιτική κριτική.

Αλλά η τοποθέτησή της εµπεριέχει µε συνοπτικό και συγκροτηµένο τρόπο τα επιχειρήµατα αυτής της οπτικής. Εναλλακτικά σε αυτή τη στρατηγική, τι θα µπορούσε να κάνει η Ελλάδα στις νέες συνθήκες που έχουν προκύψει µετά την αναθεώρηση των δεδοµένων από την προεδρία Τραµπ στις ΗΠΑ; Να αποκτήσει ενεργό και πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγκρότηση µιας ισχυρής «συµµαχίας των προθύµων», όχι µόνο στο στρατιωτικό επίπεδο αλλά και το οικονοµικό, εµπορικό, ενεργειακό, στην πολεµική βιοµηχανία και την καινοτοµία που θα ξεκινήσει από την Ανατολική Μεσόγειο, θα συνδέεται µε τις χώρες της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου και θα έχει ως στόχο τη σύµπραξη και µε την Ινδία.

Η «συµµαχία των προθύµων» αυτή δεν θα τελεί υπό την ευρωπαϊκή οµπρέλα και το ∆ιευθυντήριο που συγκροτείται µε Γαλλία, Βρετανία, Γερµανία, τουλάχιστον στη βάση της, αλλά θα τελεί υπό αµερικανική εµπλοκή. Μία τέτοια σύµπραξη στην Ανατολή θα αποκλείει, όπως είναι φυσικό, την ισλαµική Τουρκία και κάθε άξονα της Τζιχάντ, προσβλέποντας σε µια «νέα τάξη» ειρήνης, ανάπτυξης και ασφάλειας στις περιοχές που δεσµεύει.

Η αφετηρία της «συµµαχίας των προθύµων» αυτή µπορεί να είναι το σχήµα 3+1 που ήδη υποστηρίζεται µε τη συµµετοχή Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ µε τη συνδροµή των ΗΠΑ, που θα επεκταθεί αρχικά στη Βόρεια Αφρική µε τη συµµετοχή της Αιγύπτου, µιας χώρας 100 εκατοµµυρίων πληθυσµού και ενός ογκώδους στρατού, µε διεύρυνση προς Μαρόκο, Τυνησία, ανατολική Λιβύη.

Ανατολικά η «συµµαχία των προθύµων» θα κινηθεί στην Ιορδανία, στα Ηνωµένα Αραβικά Εµιράτα, στη Σαουδική Αραβία, στο Μπαχρέιν και άλλες χώρες του Κόλπου για να καταλήξει στην επιδίωξη της σύγκλισης µε την ογκώδη και πυρηνική Ινδία. Με τον τρόπο αυτόν η Ελλάδα θα έχει απαντήσει πολύ δηµιουργικά στον εισοδισµό της Τουρκίας στην Ευρώπη. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Προβλέπονται αναταράξεις…


*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»