Οι φοβίες θα πληρωθούν στο... ακέραιο
Άρθρο γνώμης
Ετοιµάζονται να ανακοινώσουν όχι πλέον την αναβολή, αλλά την ακύρωση του έργου για το ηλεκτρικό καλώδιο που θα συνδέει αρχικά την Ελλάδα (Κρήτη) µε την Κύπρο µε προορισµό το Ισραήλ
Μενελαος Τασιοπουλος
Τι συµβαίνει και ανακοινώθηκε µέσα στη Μεγάλη Εβδοµάδα ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασµός της Ελλάδας; Εύλογο το ερώτηµα. Εύκολη η απάντηση. Ετοιµάζονται να ανακοινώσουν όχι πλέον την αναβολή, αλλά την ακύρωση του έργου για το ηλεκτρικό καλώδιο που θα συνδέει αρχικά την Ελλάδα (Κρήτη) µε την Κύπρο µε προορισµό το Ισραήλ. Οι βάσιµες αποκαλυπτικές πληροφορίες της στήλης Big Mouth (Power Game) επιβεβαιώνονται στο έπακρο από το ρεπορτάζ.
Η Ελλάδα οδηγείται σε σηµαντική ήττα, επιδεικνύοντας φοβική στάση απέναντι στις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας από το καλοκαίρι του 2024 που είχαν ως στόχο να ακυρώσουν το έργο. Το περίφηµο γεωπολιτικό ρίσκο που κυριάρχησε µετά την επίλυση των οικονοµικών-χρηµατοδοτικών εµπλοκών που έγειρε η Κύπρος µε την αύξηση των µεριδίων των Γάλλων στο έργο, δεν δείχνει ότι το αντιµετωπίζει το φοβικό υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι την αυτοπεποίθηση της Ελλάδας τη στήριξε το Παρίσι µε επίδειξη, µάλιστα, του Πολεµικού του Ναυτικού στην περιοχή και την παρουσία της ναυαρχίδας του µε την αρµάδα συνοδείας στον Σαρωνικό τις τελευταίες ηµέρες. Οι φοβίες της Αθήνας δεν περιορίσθηκαν δραστικά ούτε από την αποφασιστική στάση του Ισραήλ. Οι συζητήσεις και η στήριξη Νετανιάχου, όπως και τα σχετικά επιχειρήµατα υπέρ της σκοπιµότητας και της γεωπολιτικής σηµασίας του έργου, δεν βοήθησαν δραστικά τελικά στην ελληνική ανασφάλεια. Ούτε καν η «ήρεµη δύναµη» της Ουάσινγκτον, -η οποία µέσω του πολύ έµπειρου για τα θέµατα της περιοχής, γερουσιαστή και υπουργού Εξωτερικών, πλέον, Ρούµπιο, θέλησε να δώσει αυτοπεποίθηση στον οµόλογό του, Γεραπετρίτη, και µήνυµα ασφάλειας στην Αθήνα για τις ενεργειακές πρωτοβουλίες στην Ανατολική Μεσόγειο-, πέτυχε κάτι ουσιαστικό στην τελική ανάλυση. Η Αθήνα θέλει την άδεια του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Χ. Φιντάν, για να κινηθεί υπέρ των συµφερόντων της.
Πέραν αυτών. Πόσο σηµαντική είναι η ανακοίνωση του χάρτη για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασµό της Ελλάδας; Εξόχως βαρύνουσα κίνηση. Καθυστερηµένη και ύστερα από καταδίκη και απόφαση επιβολής σχετικού προστίµου σε βάρος της χώρας µας από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο τον Φεβρουάριο. ∆εν αποτελεί οριοθέτηση ΑΟΖ, ούτε επέκταση αιγιαλίτιδας (ζώνη πλήρους κυριαρχίας) από τα 6 στα 12 ναυτικά µίλια. Η Ευρώπη καταγράφει σε έναν ενιαίο χάρτη τις θαλάσσιες περιοχές της επικράτειάς της: Ζώνες εθνικής κυριαρχίας και οικονοµικής εκµετάλλευσης. Η µεθοδολογία που υιοθέτησε η Αθήνα για τη συγκρότηση του χάρτη -µέση γραµµή στην υφαλοκρηπίδα µε συνυπολογισµό των ζωνών που δικαιούνται τα νησιά εξοµοιούµενα µε την ηπειρωτική ζώνη-, είναι ζυγισµένη, µετριοπαθής και άρτια νοµικά και πολιτικά. Η Ελλάδα έχει µια πρώτη επίσηµη καταγραφή και αναγνώριση ως ευρωπαϊκό κεκτηµένο, για την περιφερειακή της συγκρότηση. Ηπειρωτική και νησιωτική. Η επικράτεια του χάρτη του Θαλάσσιου Σχεδιασµού µπορεί να συνοδεύεται από τεχνοκρατική παραµετροποίηση, αλλά είναι η επικράτεια της Ευρώπης, µε την Ελλάδα να συνδέεται µε τις ζώνες της Κύπρου. Λέγε µε Καστελόριζο.
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί µόνιµο στόχο επιθετικής αντίδρασης της Τουρκίας, η οποία έχει υποστεί ήττα σχετικά από προηγούµενες δεκαετίες µε την περίφηµη συµφωνία-χάρτη της Σεβίλλης. Η Άγκυρα που γνωρίζει τα όριά της, έδωσε µέσω των ΜΜΕ -και όχι ως ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών- χάρτη που τον ονόµασε «Γαλάζια Πατρίδα», στον οποίο δεν έχει όλες τις αυθαίρετες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, αλλά µια πάγια θέση της. ∆εν αναγνωρίζει το νέο ∆ιεθνές ∆ίκαιο της Θάλασσας του 1982 (επικυρώθηκε αρχές του 1990 στον ΟΗΕ) και επιµένει στις ρυθµίσεις του ξεπερασµένου ∆ικαίου της Θάλασσας του 1959. Παρουσιάζει, λοιπόν, έναν χάρτη µε «µέση γραµµή» µεταξύ ηπειρωτικών ζωνών, επειδή τα νησιά δεν δικαιούνται ζωνών κυριαρχίας και οικονοµικής εκµετάλλευσης.
Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασµός είναι σηµαντικός για τα πλάνα της Chevron και της Exxon Mobil, αλλά συνδέεται και µε τα διακηρυγµένα θαλάσσια πάρκα. Αν οι Τούρκοι δεν τα επιτρέψουν, το δίδυµο Γεραπετρίτη - Παπαδοπούλου στη Βασιλίσσης Σοφίας ας αρχίσει να γράφει τις παραιτήσεις τους. Για να διευκολύνουν τον πρωθυπουργό…
Η Ελλάδα οδηγείται σε σηµαντική ήττα, επιδεικνύοντας φοβική στάση απέναντι στις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας από το καλοκαίρι του 2024 που είχαν ως στόχο να ακυρώσουν το έργο. Το περίφηµο γεωπολιτικό ρίσκο που κυριάρχησε µετά την επίλυση των οικονοµικών-χρηµατοδοτικών εµπλοκών που έγειρε η Κύπρος µε την αύξηση των µεριδίων των Γάλλων στο έργο, δεν δείχνει ότι το αντιµετωπίζει το φοβικό υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι την αυτοπεποίθηση της Ελλάδας τη στήριξε το Παρίσι µε επίδειξη, µάλιστα, του Πολεµικού του Ναυτικού στην περιοχή και την παρουσία της ναυαρχίδας του µε την αρµάδα συνοδείας στον Σαρωνικό τις τελευταίες ηµέρες. Οι φοβίες της Αθήνας δεν περιορίσθηκαν δραστικά ούτε από την αποφασιστική στάση του Ισραήλ. Οι συζητήσεις και η στήριξη Νετανιάχου, όπως και τα σχετικά επιχειρήµατα υπέρ της σκοπιµότητας και της γεωπολιτικής σηµασίας του έργου, δεν βοήθησαν δραστικά τελικά στην ελληνική ανασφάλεια. Ούτε καν η «ήρεµη δύναµη» της Ουάσινγκτον, -η οποία µέσω του πολύ έµπειρου για τα θέµατα της περιοχής, γερουσιαστή και υπουργού Εξωτερικών, πλέον, Ρούµπιο, θέλησε να δώσει αυτοπεποίθηση στον οµόλογό του, Γεραπετρίτη, και µήνυµα ασφάλειας στην Αθήνα για τις ενεργειακές πρωτοβουλίες στην Ανατολική Μεσόγειο-, πέτυχε κάτι ουσιαστικό στην τελική ανάλυση. Η Αθήνα θέλει την άδεια του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Χ. Φιντάν, για να κινηθεί υπέρ των συµφερόντων της.
Πέραν αυτών. Πόσο σηµαντική είναι η ανακοίνωση του χάρτη για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασµό της Ελλάδας; Εξόχως βαρύνουσα κίνηση. Καθυστερηµένη και ύστερα από καταδίκη και απόφαση επιβολής σχετικού προστίµου σε βάρος της χώρας µας από το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο τον Φεβρουάριο. ∆εν αποτελεί οριοθέτηση ΑΟΖ, ούτε επέκταση αιγιαλίτιδας (ζώνη πλήρους κυριαρχίας) από τα 6 στα 12 ναυτικά µίλια. Η Ευρώπη καταγράφει σε έναν ενιαίο χάρτη τις θαλάσσιες περιοχές της επικράτειάς της: Ζώνες εθνικής κυριαρχίας και οικονοµικής εκµετάλλευσης. Η µεθοδολογία που υιοθέτησε η Αθήνα για τη συγκρότηση του χάρτη -µέση γραµµή στην υφαλοκρηπίδα µε συνυπολογισµό των ζωνών που δικαιούνται τα νησιά εξοµοιούµενα µε την ηπειρωτική ζώνη-, είναι ζυγισµένη, µετριοπαθής και άρτια νοµικά και πολιτικά. Η Ελλάδα έχει µια πρώτη επίσηµη καταγραφή και αναγνώριση ως ευρωπαϊκό κεκτηµένο, για την περιφερειακή της συγκρότηση. Ηπειρωτική και νησιωτική. Η επικράτεια του χάρτη του Θαλάσσιου Σχεδιασµού µπορεί να συνοδεύεται από τεχνοκρατική παραµετροποίηση, αλλά είναι η επικράτεια της Ευρώπης, µε την Ελλάδα να συνδέεται µε τις ζώνες της Κύπρου. Λέγε µε Καστελόριζο.
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί µόνιµο στόχο επιθετικής αντίδρασης της Τουρκίας, η οποία έχει υποστεί ήττα σχετικά από προηγούµενες δεκαετίες µε την περίφηµη συµφωνία-χάρτη της Σεβίλλης. Η Άγκυρα που γνωρίζει τα όριά της, έδωσε µέσω των ΜΜΕ -και όχι ως ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών- χάρτη που τον ονόµασε «Γαλάζια Πατρίδα», στον οποίο δεν έχει όλες τις αυθαίρετες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, αλλά µια πάγια θέση της. ∆εν αναγνωρίζει το νέο ∆ιεθνές ∆ίκαιο της Θάλασσας του 1982 (επικυρώθηκε αρχές του 1990 στον ΟΗΕ) και επιµένει στις ρυθµίσεις του ξεπερασµένου ∆ικαίου της Θάλασσας του 1959. Παρουσιάζει, λοιπόν, έναν χάρτη µε «µέση γραµµή» µεταξύ ηπειρωτικών ζωνών, επειδή τα νησιά δεν δικαιούνται ζωνών κυριαρχίας και οικονοµικής εκµετάλλευσης.
Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασµός είναι σηµαντικός για τα πλάνα της Chevron και της Exxon Mobil, αλλά συνδέεται και µε τα διακηρυγµένα θαλάσσια πάρκα. Αν οι Τούρκοι δεν τα επιτρέψουν, το δίδυµο Γεραπετρίτη - Παπαδοπούλου στη Βασιλίσσης Σοφίας ας αρχίσει να γράφει τις παραιτήσεις τους. Για να διευκολύνουν τον πρωθυπουργό…
*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»
