Οι Εκκλησίες του Χριστού µετά την εποχή Φραγκίσκου
Άρθρο γνώμης
Μέχρι να ακουστεί το "Habemus Papam", το Σώµα των Καρδιναλίων θα πρέπει να υπολογίσει τις παραµέτρους και τις ισορροπίες της νέας εποχής και να εκλέξει τον κατάλληλο επόµενο ηγέτη

Η εξόδιος ακολουθία εξελίχθηκε λιτά, όπως επιθυµούσε, και µεγαλόπρεπα, όπως το πρωτόκολλο υπαγόρευε, αλλά και ηγέτες ή βασιλείς του κόσµου θέλησαν να τον τιµήσουν µε την παρουσία τους στην τελετή. Εκατοµµύρια σε όλο τον κόσµο από την τηλεόραση και εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόµους της Ρώµης και την πλατεία του Βατικανού συµµετείχαν στο µέγα πένθος.
*Διαβάστε ακόμα: Βατικανό: Πάνω από 70.000 πιστοί προσκύνησαν τον τάφο του Φραγκίσκου - Σε λίγες ώρες αποφασίζεται η ημερομηνία εκλογής νέου Πάπα
Ο πρώτος από το Τάγµα των Ιησουιτών και µε καταγωγή από χώρα της Λατινικής Αµερικής, συγκεκριµένα την Αργεντινή, ηγέτης της Ρωµαιοκαθολικής Εκκλησίας «επέστρεψε στον οίκο του Πατέρα». Ο Πάπας Φραγκίσκος δίδαξε και επηρέασε µε τον Λόγο, το Έργο και τις παρεµβάσεις του την πορεία του κόσµου στη βάση των αρχών του Οικουµενικού Χριστιανισµού. Σε µια εποχή παγκοσµιοποίησης και δεσπόζουσας προπαγάνδας της woke κουλτούρας στη ∆ύση ο Φραγκίσκος, πιστός στις πεποιθήσεις και τα πιστεύω του, υπεστήριξε τα «ανοιχτά σύνορα», ενίσχυσε την παρουσία των γυναικών στην Καθολική Εκκλησία, γεφύρωσε τη σχέση µε την παγκόσµια κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ. Όσο τουλάχιστον οι κανόνες του Χριστιανισµού επιτρέπουν. Ένας φιλελεύθερος Πάπας που ονοµάσθηκε «Πάπας των φτωχών και των αδυνάτων» από το ανθρωπιστικό έργο και την αποστολή των χριστιανών που κήρυξε. Η εποχή του Πάπα Φραγκίσκου έχει περάσει σχεδόν παράλληλα µε τον θάνατό του. ∆εν είναι τυχαίο ότι τελευταίος επίσηµος συνοµιλητής του υπήρξε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Ντι Βανς, µε τον οποίο τους χώριζαν πολλά στο ιδεολογικό πεδίο, αλλά ήταν και παραµένει επιβεβληµένο τα χάσµατα να καλυφθούν.
Ο κόσµος και ο πλανήτης στην εποχή Τραµπ επιστρέφει στα έθνη, ως ανώτερη κοινωνική οργάνωση, αλλά και στις αξίες που έχουν ως αφετηρία την οικογένεια κινούµενες προς την παγκόσµια εναρµόνιση στη βάση της ειρήνης και της δίκαιης, άρα ηθικής και αλληλέγγυας, ανάπτυξης. Ο ρόλος των Εκκλησιών του Χριστού και ιδιαίτερα των πλέον επιδραστικών από αυτές της ∆υτικής και Ανατολικής Ρώµης, είναι διακριτός. Οι αντιλήψεις του οικουµενισµού και εκείνες των εθνών θα πρέπει να βρουν ένα σηµείο νέας ισορροπίας, ειδικά στα χρόνια που ο παγκόσµιος Χριστιανισµός έχει να τοποθετηθεί όχι µόνον ως αντίβαρο στο παγκόσµιο εξτρεµιστικό Ισλάµ, αλλά και στην επερχόµενη εποχή των µηχανών και της τεχνητής νοηµοσύνης. Αν συνέχιζε την ηγεσία του στη Ρωµαιοκαθολική Εκκλησία ο Φραγκίσκος, είναι βέβαιο ότι θα έβρισκε τις διαδροµές από το χθες στο αύριο, ανακαλύπτοντας «γέφυρες» µεταξύ των «τειχών». Στην παρούσα, πλέον, φάση και µετά την αποδήµηση του Πάπα Φραγκίσκου µε το πρότυπο του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, το Κονκλάβιο της Ρωµαιοκαθολικής Εκκλησίας θα πρέπει να εκλέξει µέσα από µια µακρά και περίπλοκη διαδικασία τον διάδοχο.
Μέχρι να ακουστεί η θριαµβική κραυγή «Habemus Papam», το Σώµα των Καρδιναλίων θα πρέπει να υπολογίσει τις παραµέτρους και τις ισορροπίες της νέας εποχής και να εκλέξει τον κατάλληλο επόµενο ηγέτη της ∆υτικής Εκκλησίας, πέραν των σκοπιµοτήτων της εσωστρέφειας. Στη διαθήκη του Πάπα Φραγκίσκου υπάρχει ως καθήκον όχι µόνον για τη ∆υτική Εκκλησία αλλά στην προκειµένη περίπτωση και για την Ανατολική τοιαύτη η προσπάθεια σύγκλισης των δύο. Εκτελεστής σε αυτήν τη διαθήκη δεν θα είναι µόνον ο επόµενος Πάπας, αλλά και ο ηγέτης των Ορθοδόξων, Οικουµενικός Πατριάρχης Βαρθολοµαίος. Ο Επίσκοπος Κωνσταντινούπολης και κύριος τακτικός συνοµιλητής του Φραγκίσκου σε αυτά τα ζητήµατα. Η δεσπόζουσα παρουσία του στην εξόδιο ακολουθία στο Βατικανό το Σάββατο και το «Χριστός Ανέστη» στα ελληνικά δίνουν µια ένταση σε αυτήν την προσδοκία συνάντησης και την προσπάθεια αλληλοκατανόησης των δύο Εκκλησιών. Φυσικά στα καθήκοντα του Βαρθολοµαίου είναι, εφόσον παραµένει στην ηγεσία της Ανατολικής - Ορθόδοξης παγκόσµιας Εκκλησίας, να κλείσει επίσης το ρήγµα µε τη ρωσική Εκκλησία µετά την κήρυξη του τέλους του πολέµου στην Ουκρανία. Επειδή ως γνωστόν, τρίτη Ρώµη ούτε υφίσταται στη βυζαντινή παράδοση ούτε είναι προσδόκιµο να υπάρξει.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 28/04/2025
*Διαβάστε ακόμα: Βατικανό: Πάνω από 70.000 πιστοί προσκύνησαν τον τάφο του Φραγκίσκου - Σε λίγες ώρες αποφασίζεται η ημερομηνία εκλογής νέου Πάπα
Ο πρώτος από το Τάγµα των Ιησουιτών και µε καταγωγή από χώρα της Λατινικής Αµερικής, συγκεκριµένα την Αργεντινή, ηγέτης της Ρωµαιοκαθολικής Εκκλησίας «επέστρεψε στον οίκο του Πατέρα». Ο Πάπας Φραγκίσκος δίδαξε και επηρέασε µε τον Λόγο, το Έργο και τις παρεµβάσεις του την πορεία του κόσµου στη βάση των αρχών του Οικουµενικού Χριστιανισµού. Σε µια εποχή παγκοσµιοποίησης και δεσπόζουσας προπαγάνδας της woke κουλτούρας στη ∆ύση ο Φραγκίσκος, πιστός στις πεποιθήσεις και τα πιστεύω του, υπεστήριξε τα «ανοιχτά σύνορα», ενίσχυσε την παρουσία των γυναικών στην Καθολική Εκκλησία, γεφύρωσε τη σχέση µε την παγκόσµια κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ. Όσο τουλάχιστον οι κανόνες του Χριστιανισµού επιτρέπουν. Ένας φιλελεύθερος Πάπας που ονοµάσθηκε «Πάπας των φτωχών και των αδυνάτων» από το ανθρωπιστικό έργο και την αποστολή των χριστιανών που κήρυξε. Η εποχή του Πάπα Φραγκίσκου έχει περάσει σχεδόν παράλληλα µε τον θάνατό του. ∆εν είναι τυχαίο ότι τελευταίος επίσηµος συνοµιλητής του υπήρξε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Ντι Βανς, µε τον οποίο τους χώριζαν πολλά στο ιδεολογικό πεδίο, αλλά ήταν και παραµένει επιβεβληµένο τα χάσµατα να καλυφθούν.
Ο κόσµος και ο πλανήτης στην εποχή Τραµπ επιστρέφει στα έθνη, ως ανώτερη κοινωνική οργάνωση, αλλά και στις αξίες που έχουν ως αφετηρία την οικογένεια κινούµενες προς την παγκόσµια εναρµόνιση στη βάση της ειρήνης και της δίκαιης, άρα ηθικής και αλληλέγγυας, ανάπτυξης. Ο ρόλος των Εκκλησιών του Χριστού και ιδιαίτερα των πλέον επιδραστικών από αυτές της ∆υτικής και Ανατολικής Ρώµης, είναι διακριτός. Οι αντιλήψεις του οικουµενισµού και εκείνες των εθνών θα πρέπει να βρουν ένα σηµείο νέας ισορροπίας, ειδικά στα χρόνια που ο παγκόσµιος Χριστιανισµός έχει να τοποθετηθεί όχι µόνον ως αντίβαρο στο παγκόσµιο εξτρεµιστικό Ισλάµ, αλλά και στην επερχόµενη εποχή των µηχανών και της τεχνητής νοηµοσύνης. Αν συνέχιζε την ηγεσία του στη Ρωµαιοκαθολική Εκκλησία ο Φραγκίσκος, είναι βέβαιο ότι θα έβρισκε τις διαδροµές από το χθες στο αύριο, ανακαλύπτοντας «γέφυρες» µεταξύ των «τειχών». Στην παρούσα, πλέον, φάση και µετά την αποδήµηση του Πάπα Φραγκίσκου µε το πρότυπο του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, το Κονκλάβιο της Ρωµαιοκαθολικής Εκκλησίας θα πρέπει να εκλέξει µέσα από µια µακρά και περίπλοκη διαδικασία τον διάδοχο.
Μέχρι να ακουστεί η θριαµβική κραυγή «Habemus Papam», το Σώµα των Καρδιναλίων θα πρέπει να υπολογίσει τις παραµέτρους και τις ισορροπίες της νέας εποχής και να εκλέξει τον κατάλληλο επόµενο ηγέτη της ∆υτικής Εκκλησίας, πέραν των σκοπιµοτήτων της εσωστρέφειας. Στη διαθήκη του Πάπα Φραγκίσκου υπάρχει ως καθήκον όχι µόνον για τη ∆υτική Εκκλησία αλλά στην προκειµένη περίπτωση και για την Ανατολική τοιαύτη η προσπάθεια σύγκλισης των δύο. Εκτελεστής σε αυτήν τη διαθήκη δεν θα είναι µόνον ο επόµενος Πάπας, αλλά και ο ηγέτης των Ορθοδόξων, Οικουµενικός Πατριάρχης Βαρθολοµαίος. Ο Επίσκοπος Κωνσταντινούπολης και κύριος τακτικός συνοµιλητής του Φραγκίσκου σε αυτά τα ζητήµατα. Η δεσπόζουσα παρουσία του στην εξόδιο ακολουθία στο Βατικανό το Σάββατο και το «Χριστός Ανέστη» στα ελληνικά δίνουν µια ένταση σε αυτήν την προσδοκία συνάντησης και την προσπάθεια αλληλοκατανόησης των δύο Εκκλησιών. Φυσικά στα καθήκοντα του Βαρθολοµαίου είναι, εφόσον παραµένει στην ηγεσία της Ανατολικής - Ορθόδοξης παγκόσµιας Εκκλησίας, να κλείσει επίσης το ρήγµα µε τη ρωσική Εκκλησία µετά την κήρυξη του τέλους του πολέµου στην Ουκρανία. Επειδή ως γνωστόν, τρίτη Ρώµη ούτε υφίσταται στη βυζαντινή παράδοση ούτε είναι προσδόκιµο να υπάρξει.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 28/04/2025