Η αναθεώρηση του Συντάγματος αποτελεί μία απαίτηση της κοινωνίας, αλλά και των καιρών μας. Και γι’ αυτό βρίσκει σύμφωνο το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας

Όμως οι απόψεις για την κατεύθυνση προς την οποία θα στραφεί το «τιμόνι» διίστανται και διαθλώνται μέσα από τα κομματικά / ιδεολογικά πρίσματα.

Και κάτι τέτοιο, για να είμαστε ειλικρινείς, είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο σε μία χώρα δημοκρατίας και ελευθερίας των απόψεων.

Αυτή η διαπίστωση όμως, κατά την άποψη του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, αυτομάτως καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα σημεία στα οποία πρέπει να υπάρξουν ρζισπαστικές τομές και τα σημεία που πρέπει να μείνουν ανεπηρέαστα.

Επίσης, αναδεικνύει την ανάγκη που υπάρχει ώστε να προωθηθούν οι αλλαγές που όλοι - ή έστω οι συντριπτικά περισσότεροι - επιθυμούν και να μείνουν στην άκρη όσα συγκεντρώνουν έντονες και μεγάλες διαφωνίες.

Οι θέσεις του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος είναι «κρυστάλλινες» και θα διατυπωθούν αναλυτικά και στο σύνολό τους κατά τη διάρκεια του δημοσίου αλλά και κοινοβουλευτικού διαλόγου.

Περιληπτικά πάντως, πρέπει να αναφέρω ότι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα θεωρεί ως μείζον θέμα τιμής του πολιτικού κόσμου την κατάργηση της κατάπτυστης διάταξης του άρθρου 86 που προβλέπει την σύντομη παραγραφή των αδικημάτων που τελέστηκαν απο υπουργούς κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Οι Υπουργοί θα πρέπει να τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης από τον νόμο με τον κάθε απλό πολίτη. Δεν νοείται σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία που επιβάλλει δυο μέτρα και δυο σταθμά μεταξύ πολιτών και πολιτικών.

Επίσης, είναι κομβικής σημασίας για την εντιμότητα και τη διαφάνεια του πολιτικού κόσμου η αυστηροποίηση του ελέγχου χρηματοδότησης των κομμάτων, η ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, το οποίο ως κύριο έργο του θα έχει τον έλεγχο της συνταγματικότητας των προς ψήφιση νόμων και τις πράξεις ή παραλείψεις των πολιτειακών οργάνων, καθώς επίσης η απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.

Ακόμα, κορυφαίο είναι το ζήτημα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, για την οποία έχουμε την άποψη πως πρέπει να προβλεφθεί η λαϊκή ψήφος, αλλά ως ύστατη λύση προκειμένου να αποφεύγεται πολιτική αποσταθεροποίηση, καθώς επίσης και η επαναφορά των ρυθμιστικών εξουσιών του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Σαφώς, υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει και μπορούν να αλλάξουν. Για παράδειγμα, η πρόβλεψη δημιουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, υπό τις κατάλληλες ακαδημαϊκές προϋποθέσεις, είναι ώριμη να υλοποιηθεί.

Ωστόσο, είναι παντελώς αδιανόητο οι αλλαγές στο Σύνταγμα να ξεθεμελιώνουν προαιώνιες αρχές και αξίες, να αφελληνίζουν και να από-ιεροποιούν τη χώρα. Είναι απαράδεκτη η αλλαγή του προοιμίου του Συντάγματος. Η φράση «Είς το ονόματος Αγίας και Ομοούσιου και Αδιαιρέτου Τριάδος» αποτυπώνει την ιστορική συνέχεια της χώρας και τον αναγκαίο σεβασμό στους απελευθερωτές της πατρίδας, αλλά και την συνεχή και αδιάλειπτη σχέση του

ελληνισμού με την ορθοδοξία. Επίσης, είναι πλασματικές οι αναφορές σε διαχωρισμό κράτους – εκκλησίας. Στην Ελλάδα οι ρόλοι είναι ήδη διακριτοί. Δεν έχουμε θεοκρατικό καθεστώς. Μάλιστα, στο Σύνταγμα του 1975 υπάρχει αναφορά υπερτέρα της ανεξιθρησκίας, «η ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως» (άρθρο 13). Γι’ αυτό και στο ισχύον συνταγματικό πλαίσιο διατυπώνεται μόνο ο σεβασμός και η δέουσα τιμή στην Εκκλησία για τους ιστορικούς αγώνες της ως προς την διατήρηση της εθνικής ταυτότητας (γλωσσική, πνευματική και πολιτιστική ιδιοπροσωπία). Και αυτός ο σεβασμός πρέπει να διατηρηθεί. Οποιοσδήποτε υποβιβασμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.

Αντίστοιχη είναι η θέση μας και για τους σκοπούς της Παιδείας, όπου μάλιστα σήμερα υπάρχει μία κατάφωρη αδικία κατά της ορθοδοξίας στο μάθημα των θρησκευτικών, το οποίο είναι θρησκειολογικό για τους ορθόδοξους, αλλά ομολογιακό για τους καθολικούς και τους μουσουλμάνους.

Το επόμενο διάστημα, θα δοθεί η δυνατότητα για να γίνει λεπτομερέστερη παρουσίαση των θέσεων του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, που γενικότερα, συνοψίζονται στην εξής έκφραση / σύνθημα: «Ναι στην αλλαγή του Συντάγματος για μία καλύτερη Ελλάδα, όχι για μία… μικρότερη Ελλάδα»!

(*) Ο Νίκος Νικολόπουλος είναι ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας και πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος