Καληνύχτα και καλή τύχη
Ας μη ξεχνάμε ότι στις προηγούμενες ευρωεκλογές στις οποίες είχε πετύχει σαφέστατα μικρότερη, σε ποσοστό, νίκη ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας απαιτούσε από τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να οδηγηθεί άμεσα η χώρα στις κάλπες.
Το μήνυμα παρεδόθη στην κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και μάλιστα σε συσκευασία πιεστικής γι’ αυτόν απόφασης όσον αφορά στον χρόνο των βουλευτικών εκλογών. Ο ίδιος επέλεξε να έχουν περίπου δημοψηφισματικό χαρακτήρα οι ευρωεκλογές και επομένως η βαρειά ήττα του σε αυτές εμπεριέχει και το σαφές μήνυμα των πολιτών για αλλαγή κυβέρνησης. Ας μη ξεχνάμε ότι στις προηγούμενες ευρωεκλογές στις οποίες είχε πετύχει σαφέστατα μικρότερη, σε ποσοστό, νίκη ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας απαιτούσε από τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να οδηγηθεί άμεσα η χώρα στις κάλπες. Τώρα τι άραγε πρέπει να απαιτεί ο κ.Μητσοτάκης από τον κ.Τσίπρα;
Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και το αποτέλεσμα στις εκλογές της αυτοδιοίκησης. Η απ’ άκρου σε άκρο επικράτηση όσον αφορά στις Περιφέρειες της χώρας των υποψηφίων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η συριζαϊκή ήττα στις εμβληματικές τρεις μεγάλες πόλεις με την ιδιαίτερη πολιτική σημειολογία, δηλαδή στην πρωτεύουσα στην Θεσσαλονίκη και στον Πειραιά αποτελεί ένα εξ ίσου ηχηρό μήνυμα της ελληνικής κοινωνίας προς τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Και προδιαγράφει τα περαιτέρω...
Τώρα, μετά τα αποτελέσματα αυτά, σημασία έχει η επόμενη πολιτική μέρα. Πρώτον ο κ.Τσίπρας συνδέοντας την ψήφο για το ευρωκοινοβούλιο –και αυτό είναι το παράδοξο και λάθος τακτικής- με ψήφο εμπιστοσύνης της κοινωνίας στα επιδοματικά μέτρα που έλαβε, αποδοκιμάστηκε. Και την ψήφο εμποστοσύνης που ζήτησε δεν την έλαβε. Επομένως αυτήν την στιγμή έχουμε μία εμφανή δυσαρμονία μεταξύ της λαϊκής βούλησης και της παραπαίουσας κυβερνητικής πλειοψηφίας που, άλλωστε, διατηρείται με «τεχνητή υποστήριξη». Αυτό συνιστά μία πρόσθετη πίεση για άμεση προσφυγή στις κάλπες για αλλαγή κυβέρνησης. Την εξέλιξη αυτή την απαίτησε σε όλες τις δημοσκοπήσεις η κοινή γνώμη –δηλαδή εκλογές- κάτι που ουδέποτε στο παρελθόν σημειωνόταν, καθώς οι πολίτες ήθελαν συνήθως την εξάντληση της θητείας μίας κυβέρνησης!
Κατά δεύτερο λόγο αρχίζουν τα δύσκολα για τον κ.Τσίπρα στο εσωτερικό του κόμματός του. Επωμίζεται ο ίδιος την ευθύνη της ήττας, όταν όλες τις τελευταίες ημέρες διατεινόταν ότι νικητής των εκλογών αυτών θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ και η αποτυχία του κυβερνώντος κόμματος στις αυτοδιοικητικές εκλογές τον εκθέτει ακόμη περισσότερο στα στελέχη του, διότι έχασαν οι δικοί του εκλεκτοί, οι οποίοι παρά την αποτυχία τους στην θέση που είχαν εκλεγεί, ο κ. Τσίπρας συνέχιζε και να τους καλύπτει αλλά και να τους στηρίζει.
Αν μάλιστα στις γενικές εκλογές συμβεί αυτό που η πρακτική έχει επιβεβαιώσει, ότι δηλαδή αυξάνεται το ποσοστό ήττας των ευρωεκλογών στις βουλευτικές, τότε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον στην πολιτική σκηνή θα επικεντρώνεται στις εσωτερικές εξελίξεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα μάλιστα αν οι συνθηκες που ήδη έχουν διαμορφωθεί θα εξασφαλίζουν την αυτοδυναμία της ΝΔ, που ο κ.Τσίπρας θα ήθελε να αποτρέψει για να έχει αυξημένο ρόλο στα πολιτικά πράγματα.
Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και το αποτέλεσμα στις εκλογές της αυτοδιοίκησης. Η απ’ άκρου σε άκρο επικράτηση όσον αφορά στις Περιφέρειες της χώρας των υποψηφίων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η συριζαϊκή ήττα στις εμβληματικές τρεις μεγάλες πόλεις με την ιδιαίτερη πολιτική σημειολογία, δηλαδή στην πρωτεύουσα στην Θεσσαλονίκη και στον Πειραιά αποτελεί ένα εξ ίσου ηχηρό μήνυμα της ελληνικής κοινωνίας προς τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Και προδιαγράφει τα περαιτέρω...
Τώρα, μετά τα αποτελέσματα αυτά, σημασία έχει η επόμενη πολιτική μέρα. Πρώτον ο κ.Τσίπρας συνδέοντας την ψήφο για το ευρωκοινοβούλιο –και αυτό είναι το παράδοξο και λάθος τακτικής- με ψήφο εμπιστοσύνης της κοινωνίας στα επιδοματικά μέτρα που έλαβε, αποδοκιμάστηκε. Και την ψήφο εμποστοσύνης που ζήτησε δεν την έλαβε. Επομένως αυτήν την στιγμή έχουμε μία εμφανή δυσαρμονία μεταξύ της λαϊκής βούλησης και της παραπαίουσας κυβερνητικής πλειοψηφίας που, άλλωστε, διατηρείται με «τεχνητή υποστήριξη». Αυτό συνιστά μία πρόσθετη πίεση για άμεση προσφυγή στις κάλπες για αλλαγή κυβέρνησης. Την εξέλιξη αυτή την απαίτησε σε όλες τις δημοσκοπήσεις η κοινή γνώμη –δηλαδή εκλογές- κάτι που ουδέποτε στο παρελθόν σημειωνόταν, καθώς οι πολίτες ήθελαν συνήθως την εξάντληση της θητείας μίας κυβέρνησης!
Κατά δεύτερο λόγο αρχίζουν τα δύσκολα για τον κ.Τσίπρα στο εσωτερικό του κόμματός του. Επωμίζεται ο ίδιος την ευθύνη της ήττας, όταν όλες τις τελευταίες ημέρες διατεινόταν ότι νικητής των εκλογών αυτών θα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ και η αποτυχία του κυβερνώντος κόμματος στις αυτοδιοικητικές εκλογές τον εκθέτει ακόμη περισσότερο στα στελέχη του, διότι έχασαν οι δικοί του εκλεκτοί, οι οποίοι παρά την αποτυχία τους στην θέση που είχαν εκλεγεί, ο κ. Τσίπρας συνέχιζε και να τους καλύπτει αλλά και να τους στηρίζει.
Αν μάλιστα στις γενικές εκλογές συμβεί αυτό που η πρακτική έχει επιβεβαιώσει, ότι δηλαδή αυξάνεται το ποσοστό ήττας των ευρωεκλογών στις βουλευτικές, τότε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον στην πολιτική σκηνή θα επικεντρώνεται στις εσωτερικές εξελίξεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα μάλιστα αν οι συνθηκες που ήδη έχουν διαμορφωθεί θα εξασφαλίζουν την αυτοδυναμία της ΝΔ, που ο κ.Τσίπρας θα ήθελε να αποτρέψει για να έχει αυξημένο ρόλο στα πολιτικά πράγματα.