Aποζημιώσεις για τον Ξέρξη και τον Μαρδόνιο
Ο κ. Τσίπρας μετά την ζημιά από την Συμφωνία των Πρεσπών, ανέδειξε το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων
Η πρωθυπουργική υποκρισία που αντανακλά στην υποκρισία, βεβαίως, όλης της κυβέρνησης, ξεπέρασε τα όρια της, με μία δήθεν... εθνική ντρίμπλα. Αφού διαπίστωσε ο κ. Τσίπρας την τεράστια εκλογική ζημιά που υπέστη υπογράφοντας την Συμφωνία των Πρεσπών και αφού προφανώς τέλειωσαν οι δυνατότητες εξαγοράς ψήφων με μέτρα που απαγορεύουν όμως οι δανειστές, αποφάσισε να κάνει αντίσταση. Και ανέδειξε το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων καταθέτοντας μάλιστα και σχετική ρηματική διακοίνωση!
Κανείς δεν θα έλεγε όχι στο να αποζημιωθούμε. Αλλά ο χρόνος που ευαισθητοποιείται μία κυβέρνηση που έχει γεμίσει τον κόσμο ψέματα και επιδίδεται σε συνεχείς πονηράδες και τακτικισμούς, δείχνει ότι απλώς κάνει μία κίνηση για το θεαθήναι, γνωρίζοντας μάλιστα ότι τίποτε δεν πρόκειται να προκύψει, με το Βερολίνο να υποστηρίζει ότι πολιτικά και νομικά το θέμα έχει κλείσει.
Σε εμπεριστατωμένο άρθρο της, προ μερικών ετών, σχετικώς με τις γερμανικές αποζημιώσεις, η διδάκτωρ Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Δέσποινα Κωνσταντινάκου υπενθύμιζε ότι το 1961 είχαν μοιρασθεί σε 96,876 Έλληνες δικαιούχους 115 εκατομμύρια μάρκα. Όμως στην Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 των νικητριών Δυνάμεων με την Γερμανία υπήρχε άρθρο σύμφωνα με το οποίο «το ζήτημα της καταβολής των γερμανικών πολεμικών οφειλών αναβαλλόταν μέχρι την επανένωση των δύο Γερμανιών, αν και όποτε συνέβαινε αυτή, και την υπογραφή συνθήκης ειρήνης μεταξύ της ενιαίας Γερμανίας και των πρώην αντιπάλων της».
Όταν όμως το 1990 επανανενώθηκε η Γερμανία, δεν υπογράφηκε κανένα σύμφωνο ειρήνης όπως προβλεπόταν κι έτσι εξακολουθεί να είναι σε ισχύ το προστατευτικό άρθρο της Συμφωνίας του Λονδίνου. Κάτι που καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε συζήτηση για την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων, αφού είναι πανευρωπαϊκό το ζήτημα βάσει των προβλέψεων της Συμφωνία του 1953.
Αυτά βεβαίως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα γνωρίζει. Οπότε είναι ακόμη περισσότερο εκτεθειμένη διότι κοροϊδεύει για μία ακόμη φορά τον κόσμο. Αν δεν τα εγνώριζε επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά τον ερασιτεχνισμό της και την γενικότερη άγνοιά της. Εμείς όμως μπορούμε να την βγάλουμε από την δύσκολη θέση. Της προτείνουμε, μία άλλη λύση αν δεν επιτύχει να πάρει τις γερμανικές αποζημιώσεις: Να στείλει ρηματική διακοίνωση στον Πρόεδρο του Ιράν Χασάν Ρουχανί και να ζητάει ο κ.Τσίπρας αποζημιώσεις για τις ζημιές και τα θύματα που προκάλεσαν ο Ξέρξης και ο Μαρδόνιος.
Κανείς δεν θα έλεγε όχι στο να αποζημιωθούμε. Αλλά ο χρόνος που ευαισθητοποιείται μία κυβέρνηση που έχει γεμίσει τον κόσμο ψέματα και επιδίδεται σε συνεχείς πονηράδες και τακτικισμούς, δείχνει ότι απλώς κάνει μία κίνηση για το θεαθήναι, γνωρίζοντας μάλιστα ότι τίποτε δεν πρόκειται να προκύψει, με το Βερολίνο να υποστηρίζει ότι πολιτικά και νομικά το θέμα έχει κλείσει.
Σε εμπεριστατωμένο άρθρο της, προ μερικών ετών, σχετικώς με τις γερμανικές αποζημιώσεις, η διδάκτωρ Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Δέσποινα Κωνσταντινάκου υπενθύμιζε ότι το 1961 είχαν μοιρασθεί σε 96,876 Έλληνες δικαιούχους 115 εκατομμύρια μάρκα. Όμως στην Συμφωνία του Λονδίνου του 1953 των νικητριών Δυνάμεων με την Γερμανία υπήρχε άρθρο σύμφωνα με το οποίο «το ζήτημα της καταβολής των γερμανικών πολεμικών οφειλών αναβαλλόταν μέχρι την επανένωση των δύο Γερμανιών, αν και όποτε συνέβαινε αυτή, και την υπογραφή συνθήκης ειρήνης μεταξύ της ενιαίας Γερμανίας και των πρώην αντιπάλων της».
Όταν όμως το 1990 επανανενώθηκε η Γερμανία, δεν υπογράφηκε κανένα σύμφωνο ειρήνης όπως προβλεπόταν κι έτσι εξακολουθεί να είναι σε ισχύ το προστατευτικό άρθρο της Συμφωνίας του Λονδίνου. Κάτι που καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε συζήτηση για την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων, αφού είναι πανευρωπαϊκό το ζήτημα βάσει των προβλέψεων της Συμφωνία του 1953.
Αυτά βεβαίως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα γνωρίζει. Οπότε είναι ακόμη περισσότερο εκτεθειμένη διότι κοροϊδεύει για μία ακόμη φορά τον κόσμο. Αν δεν τα εγνώριζε επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά τον ερασιτεχνισμό της και την γενικότερη άγνοιά της. Εμείς όμως μπορούμε να την βγάλουμε από την δύσκολη θέση. Της προτείνουμε, μία άλλη λύση αν δεν επιτύχει να πάρει τις γερμανικές αποζημιώσεις: Να στείλει ρηματική διακοίνωση στον Πρόεδρο του Ιράν Χασάν Ρουχανί και να ζητάει ο κ.Τσίπρας αποζημιώσεις για τις ζημιές και τα θύματα που προκάλεσαν ο Ξέρξης και ο Μαρδόνιος.