Όταν ο Μποστ ''ζωγραφίζει''
Όπως είχαμε ξαναγράψει με ανάλογη ευκαιρία, το ερώτημα που εγείρεται είναι γιατί αυτή την παγκόσμια κληρονομιά να τη θαυμάζουν στο Βρετανικό Μουσείο και όχι στην πατρίδα της, όταν μάλιστα αυτή η κληρονομιά είναι κλεψιμέικη από τους Άγγλους;
Τελικά ό,τι έχει καθιερωθεί έχει όχι μόνο τη σημασία του αλλά και την αιτιολογία του.
Λέμε λ.χ. γαλατική ευγένεια, δεν λέμε αγγλική ή έστω βρετανική! Και επιβεβαιώθηκε αυτό με τη χοντράδα του Ινδοβρετανού πρωθυπουργού απέναντι στον Έλληνα ομόλογό του, που ακύρωσε την προγραμματισμένη συνάντηση που είχαν. Θα μου πείτε, ο κ. Μητσοτάκης και για άλλους λόγους είχε επισκεφτεί το Λονδίνο και όχι μόνο για την αφεντομουτσουνάρα του Σούνακ. Ο οποίος φοβήθηκε ότι θα του πάρει ο δικός μας τα Γλυπτά και, εκτός από την πάπια, έκανε και τη στρουθοκάμηλο βάζοντας το «κεφάλι του στην άμμο», μπας και εξαφανιστεί το πρόβλημα. Βεβαίως δεν διεσώθη ο Βρετανός πρωθυπουργός, διότι από κει που πίστευε ότι θα κέρδιζε πόντους στην εγχώρια πολιτική αρένα, δεδομένου ότι χάνει από τους Εργατικούς, τον περιέλαβαν οι εφημερίδες της χώρας του και, κατά το κοινώς λεγόμενο, «τον έκαναν τ’ αλατιού».
Όπως είχαμε ξαναγράψει με ανάλογη ευκαιρία, το ερώτημα που εγείρεται είναι γιατί αυτή την παγκόσμια κληρονομιά να τη θαυμάζουν στο Βρετανικό Μουσείο και όχι στην πατρίδα της, όταν μάλιστα αυτή η κληρονομιά είναι κλεψιμέικη από τους Άγγλους; Να θυμίσουμε επίσης και το περιστατικό που είχαμε αναφέρει πριν από καιρό μεταξύ της Μελίνας, ως υπουργού Πολιτισμού, και του ομολόγου της Αυστραλού με τον οποίον μάλιστα ήταν και φίλοι. Όταν αυτός αναφέρθηκε στα αγάλματα του Έλγιν η Μελίνα σηκώθηκε έξαλλη και του άστραψε έναν μπάτσο λέγοντας του, «ρε συ, δεν λέγονται έτσι! Λέγονται Μάρμαρα του Παρθενώνα.
Εδώ που τα λέμε, κανείς δεν πρόκειται να δώσει κανένα χαστούκι στον Σούνακ, πλην των Βρετανών ψηφοφόρων που απ’ ό,τι φαίνεται είναι αποφασισμένοι να τον μαυρίσουν περισσότερο κι από το δικό του χρώμα. Τι τα θέλεις όμως... Άγγλος είναι, έστω και εκ μεταγραφής. Οπότε ισχύει αυτό το προφητικό σκιτσάκι του απίθανου Μποστ, που περιλαμβάνεται στη σειρά των γελοιογραφιών του για τις Σταυροφορίες. Διότι εκτός από το σκίτσο -στο οποίο έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν- που δείχνει έναν Άγγλο Σταυροφόρο να λέει σε έναν Τούρκο, «θα έλθω το βράδυ μετά του Αλφόνσου, γι’ αυτό φέρε κι έναν συνάδελφό σου», υπάρχει και ένα άλλο συναφές σκιτσάκι, στο οποίο ένα ναζιάρης Άγγλος -σταυροφόρος κι αυτός- λέει καμαρώνοντας: «Εγώ Άγγλος εγεννήθην και ως... τοιούτος θα αποθάνω». (Οι... πονηρές σκέψεις απαγορεύονται.)
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 29/11
Λέμε λ.χ. γαλατική ευγένεια, δεν λέμε αγγλική ή έστω βρετανική! Και επιβεβαιώθηκε αυτό με τη χοντράδα του Ινδοβρετανού πρωθυπουργού απέναντι στον Έλληνα ομόλογό του, που ακύρωσε την προγραμματισμένη συνάντηση που είχαν. Θα μου πείτε, ο κ. Μητσοτάκης και για άλλους λόγους είχε επισκεφτεί το Λονδίνο και όχι μόνο για την αφεντομουτσουνάρα του Σούνακ. Ο οποίος φοβήθηκε ότι θα του πάρει ο δικός μας τα Γλυπτά και, εκτός από την πάπια, έκανε και τη στρουθοκάμηλο βάζοντας το «κεφάλι του στην άμμο», μπας και εξαφανιστεί το πρόβλημα. Βεβαίως δεν διεσώθη ο Βρετανός πρωθυπουργός, διότι από κει που πίστευε ότι θα κέρδιζε πόντους στην εγχώρια πολιτική αρένα, δεδομένου ότι χάνει από τους Εργατικούς, τον περιέλαβαν οι εφημερίδες της χώρας του και, κατά το κοινώς λεγόμενο, «τον έκαναν τ’ αλατιού».
Όπως είχαμε ξαναγράψει με ανάλογη ευκαιρία, το ερώτημα που εγείρεται είναι γιατί αυτή την παγκόσμια κληρονομιά να τη θαυμάζουν στο Βρετανικό Μουσείο και όχι στην πατρίδα της, όταν μάλιστα αυτή η κληρονομιά είναι κλεψιμέικη από τους Άγγλους; Να θυμίσουμε επίσης και το περιστατικό που είχαμε αναφέρει πριν από καιρό μεταξύ της Μελίνας, ως υπουργού Πολιτισμού, και του ομολόγου της Αυστραλού με τον οποίον μάλιστα ήταν και φίλοι. Όταν αυτός αναφέρθηκε στα αγάλματα του Έλγιν η Μελίνα σηκώθηκε έξαλλη και του άστραψε έναν μπάτσο λέγοντας του, «ρε συ, δεν λέγονται έτσι! Λέγονται Μάρμαρα του Παρθενώνα.
Εδώ που τα λέμε, κανείς δεν πρόκειται να δώσει κανένα χαστούκι στον Σούνακ, πλην των Βρετανών ψηφοφόρων που απ’ ό,τι φαίνεται είναι αποφασισμένοι να τον μαυρίσουν περισσότερο κι από το δικό του χρώμα. Τι τα θέλεις όμως... Άγγλος είναι, έστω και εκ μεταγραφής. Οπότε ισχύει αυτό το προφητικό σκιτσάκι του απίθανου Μποστ, που περιλαμβάνεται στη σειρά των γελοιογραφιών του για τις Σταυροφορίες. Διότι εκτός από το σκίτσο -στο οποίο έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν- που δείχνει έναν Άγγλο Σταυροφόρο να λέει σε έναν Τούρκο, «θα έλθω το βράδυ μετά του Αλφόνσου, γι’ αυτό φέρε κι έναν συνάδελφό σου», υπάρχει και ένα άλλο συναφές σκιτσάκι, στο οποίο ένα ναζιάρης Άγγλος -σταυροφόρος κι αυτός- λέει καμαρώνοντας: «Εγώ Άγγλος εγεννήθην και ως... τοιούτος θα αποθάνω». (Οι... πονηρές σκέψεις απαγορεύονται.)
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 29/11
