Άλλο ένα τραγικό συμβάν είχε θύμα έναν αστυνομικό. Ο άτυχος αυτός νέος δεν έπεσε σε ώρα καθήκοντος. Σκοτώθηκε προσπαθώντας να κάνει ένα μεροκάματο παραπάνω, ένα μεροκάματο για να επιβιώσει και ενδεχομένως να ενισχύσει οικονομικά κάποια μέλη της οικογένειάς του. Ανήκε σε ένα σώμα από το οποίο η κοινωνία έχει πολλές απαιτήσεις, αν και τα μέλη του είναι σε κοινωνική περιθωριοποίηση, εξαιτίας όχι μόνο της ανενδοίαστης πολεμικής που δέχεται από την υπέρ γενικώς του κοινωνικού χάους Αριστεράς και των προοδευτικών του «γλυκού νερού» αλλά και των πενιχρών αμοιβών των αστυνομικών, που είναι δυσανάλογες προς τις απαιτήσεις από αυτούς αλλά και τους κινδύνους που διατρέχουν ως κρατική υπηρεσία.

Η εισοδηματική πολιτική όσον αφορά στα Σώματα Ασφαλείας θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κάτω από άλλο πρίσμα. Πρώτ’ απ’ όλα, για να είναι τα μέλη τους απερίσπαστα σε ένα απαιτητικό καθήκον και να μη χρειάζεται να κάνουν δεύτερες και τρίτες δουλειές για να τα βγάζουν πέρα. Αλλά υπάρχει και ένας άλλος λόγος, άσχετος από το τραγικό συμβάν, θύμα του οποίου υπήρξε ο αστυνομικός για τον οποίον γίνεται λόγος. Οι χαμηλές αμοιβές διαμορφώνουν ένα πλαίσιο εργασίας μέσα στο οποίο είναι πολύ εύκολο οι μειωμένης ηθικής αντιστάσεως να παρασυρθούν και να παρανομήσουν.

Ας μη ξεχνάμε ότι οι λιμοκτονούντες οικονομικώς αστυνομικοί είναι υποχρεωμένοι να έρχονται σε επαφή με άτομα του υποκόσμου, για τα οποία ο παράνομος πλουτισμός συνιστά καθημερινή ρουτίνα. Οπότε υπό την πίεση των βιοποριστικών αναγκών είναι πολύ εύκολο οι πλέον αδύναμοι να παρασυρθούν, παρασύροντας μαζί και την υπόληψη ενός ολόκληρου Σώματος. Το έχουμε δει αυτό στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα, έστω και αν τα περιστατικά είναι μεμονωμένα.

Η πολιτεία θα πρέπει να ενισχύσει οικονομικά τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας ώστε να μπορούν να ανθίστανται στους καθημερινούς πειρασμούς, γνωρίζοντας ότι μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς από τη δουλειά τους, χωρίς να είναι αναγκασμένα ούτε να παρανομήσουν -στις ακραίες περιπτώσεις- ούτε να κάνουν και δεύτερο επάγγελμα ή και τρίτο για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Διότι είτε για άδικους θανάτους, όπως αυτός του αστυνομικού που αναγκαζόταν να δουλεύει και ως οικοδόμος, είτε για τη διαμόρφωση συνθηκών που εξωθούν τους μειωμένης ηθικής αντίστασης σε παρανομίες και συγχρωτισμό για οικονομικούς λόγους με άτομα του υποκόσμου ασφαλώς και υπάρχει κάποιος διαχρονικός ηθικός αυτουργός. Η πολιτεία. Ο θάνατος του αστυνομικού στην οικοδομή του Πειραιά ήταν εργατικό ατύχημα. Με συγκεκριμένη κοινωνική διάσταση. Άραγε οι αριστερές ευαισθησίες, οι οποίες προκάλεσαν και τη χθεσινή γενική απεργία, θα προκαλέσουν και κάποια διαδήλωση για τους αστυνομικούς που είναι κοινωνικά περιθωριοποιημένοι; Ή συνεχίζουν να τους λένε «μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους»;

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή