Δυστυχώς αποτελεί κατάντια, πολιτική κατάντια αυτό που συνέβη στη Βουλή, το περιστύλιο της οποίας μεταβλήθηκε σε ρινγκ. Κι αυτό διότι το επιχείρημα ενός βουλευτή -λέμε τώρα- ήταν γραμμένο στις γροθιές του. Αυτός ο ξεπεσμός υπερκέρασε τον λεκτικό τραμπουκισμό επιφανούς πολιτικού -όνομα και μη χωριό- που χρησιμοποιεί κατά κόρον τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως για να βρίζει, και ο οποίος αποδέχτηκε στον διαδικτυακό λογαριασμό του σχόλια «οπαδών» του που, προφανώς παίρνοντας θάρρος από τους χαρακτηρισμούς του πολιτικού αυτού, αποκαλούσαν κοπρόσκυλο τον συνάδελφό του, του ιδίου κόμματος. Και εύχονταν να ψοφήσει! Ένας άλλος εθνοπατέρας είπε, με υπονοούμενα βεβαίως, σε γυναίκα ευρωβουλευτή της ΝΔ ότι θα έστελνε στο κόμμα της… βαζελίνες. Γροθιές και χυδαιότητα από «πολιτικούς» που βεβαίως δεν έχουν σχέση με την πολιτική. Βεβαίως κάποιοι τους ψηφίζουν. Αλλά επειδή οι δημοσιογράφοι δεν είναι πολιτικοί, για να κολακεύουν το πόπολο, «όνομα και μη χωριό» είναι και οι συμπατριώτες μας που τους ψηφίζουν…

Τώρα βεβαίως, μετά την κλοτσοπατινάδα, είναι αυτονόητο ότι προτιμούμε τη χυδαιότητα που παρεπιδημεί, έτσι κι αλλιώς στο πολιτικό λεξιλόγιο. Και τα παλαιότερα χρόνια εκδηλωνόταν οξύτητα στις πολιτικές αντιπαραθέσεις, αλλά ακόμη και σε αυτές διέκρινες ένα χιούμορ και μία ποιότητα. Ας αναφέρουμε μερικά περιστατικά του παρελθόντος για τις αναγκαίες συγκρίσεις. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, παππούς του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου, φημιζόταν για την ετοιμολογία του. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 με κυβέρνηση της ΕΡΕ, ο Παπανδρέου, που ήταν αντίπαλος του Καραμανλή, συνάντησε μια μέρα στον δρόμο τη Λίνα Τσαλδάρη, υπουργό Κοινωνικής Πρόνοιας, τότε, και σύζυγο του Παναγή Τσαλδάρη. «Κύριε πρόεδρε, λέει του Παπανδρέου, σας συναντάω και πάλι στο πεζοδρόμιο», αφήνοντας μπηχτή, καθώς ο Παπανδρέου ήταν υπέρ των διαδηλώσεων, που τις επεδίωκε κιόλας ως λαϊκιστής. Και ο Παπανδρέου: «Κυρία μου, ήμουν βέβαιος ότι μόνο στο πεζοδρόμιο θα μπορούσα να σας συναντήσω», υπαινισσόμενος το επάγγελμα που ασκείται στον... δρόμο!

Και κάποιοι άλλοι διάλογοι. Ο βουλευτής Α. Παπαδόπουλος λέει στον συνάδελφό του Ε. Ανερούση: «Όταν μιλάω εγώ, δεν θα μιλάς εσύ... Ανερούση, άει στο διάολο». Και ο Ανερούσης: «Είσαι χαμίνι»! Και άλλος καταπληκτικός διάλογος: Ο βουλευτής Κωστής λέει: «Ο Σακελλαρίου είναι χυδαίος, συκοφάντης, είναι και πλαστογράφος. Είναι κακοήθης. Όλοι αυτοί είναι μαθημένοι στις ατιμίες». Ο Σακελλαρίου απαντά: «Πάψε, βρε γιδόβλαχε». Ο Κωστής ανταπαντά: «Είσαι ένας δικηγόρος φοροφυγάδων... Είσαι ένας πορνοβοσκός». Σε μία άλλη συνεδρίαση τον Απρίλιο του 1966 ο Σ. Κωστόπουλος, απευθυνόμενος στον συνάδελφό του Γ. Σερπάνο, σε έξαλλη κατάσταση, του είπε: «Δεν σου μιλάω εσένα, κάθαρμα!». Και ο Σερπάνος τού απαντά σε ανάλογο ύφος: «Κάθαρμα είσαι εσύ και παλιάνθρωπος, και το... άλλο που ξέρεις».