Δεν ξέρω τι λέτε εσείς για τη Βόρεια Κορέα και τον ηγέτη της, Κιμ Γιονγκ Ουν, αλλά ο τύπος δεν είναι μόνο τρελάρας, είναι και μερακλής. Σε σημείο που αρχίζω να έχω άλλες σκέψεις για τα λεγόμενα αυταρχικά καθεστώτα. Ο Κιμ, λοιπόν, αποκάλυψε μια Βορειοκορεάτισσα που κατόρθωσε να φύγει από τον εκεί παράδεισο, διαθέτει «ομάδα ηδονής» από 25 παρθένες, που τον διασκεδάζει, διότι προφανώς το παλικάρι πλήττει, καθώς έχει όλα τα προβλήματά του λυμένα. Παρακαλώ, όχι ό,τι κι ό,τι. Παρθένες. Οι οποίες μάλιστα χωρίζονται σε τρία γκρουπ. Μία ομάδα τού κάνει μασάζ, άλλη του τραγουδάει και του χορεύει και η τρίτη είναι για το κρεβάτι του. Τώρα, γιατί πρέπει να είναι παρθένες αυτές που του κάνουν μασάζ ή του τραγουδάνε μόνο αυτός ξέρει. Εκτός και αν γίνεται ροτέισον, που λένε και στο ποδόσφαιρο, και εναλλάσσονται οι παρθένες στους ρόλους.

Καθώς έτσι έχουν τα πράγματα ο Πούτιν μάλλον γι’ αυτόν τον λόγο τον συμπαθεί και κάνει κολιγιές μαζί του. Άλλωστε, και ο Βλαδίμηρος είναι κι αυτός μερακλής. Δεν ξέρω αν οι χάρες του πλησιάζουν αυτές του συντρόφου Κιμ, αλλά και αυτός, ως «τσάρος» που είναι και συμπεριφέρεται, όλο και κάποια Σλάβα θα έχει σκλάβα στα μουλωχτά.

Βεβαίως, με αυτά τα πρωτότυπα του συντρόφου Κιμ παρ’ ολίγον να ξεχάσουμε τον Μπιλ τον Κλίντον, τις προτιμήσεις του και τα λεκιασμένα φορέματα, επειδή ήταν απρόσεκτος. Όπως όμως και να το κάνουμε, αν αξιολογήσουμε ιστορικώς τα βίτσια των ηγετών του κόσμου, οι προαναφερθέντες είναι… παρθένες μπροστά στις προτιμήσεις του άλλοτε ηγέτου της Ζιμπάμπουε, Χαναάν Μπανάνα, τον οποίο η παρούσα στήλη έχει τιμήσει κατά το παρελθόν. Ο Χαναάν -καμία σχέση με τη γη όπου πήγαν οι Ισραηλίτες-, είχε εισαγάγει, όσο ζούσε, νέα ήθη στην πολιτική, ειδικότερα όσον αφορά τον τρόπο χειρισμού των συμβούλων του. Ήθη που πρέπει να προβληματίσουν τους απανταχού της Γης πολιτικούς αναλυτές. Διότι ο παρασυρόμενος από τη σημειολογία του ονόματός του, ως Μπανάνα, ρηξικέλευθος κυβερνήτης εφρόντιζε να παρασύρει διά της βίας σε ακολασίες αυτούς που τον συμβούλευαν, επιδιδόμενος στον σοδομισμό τους.

Ορισμένες πληροφορίες ανέφεραν ότι τον τρόπο αυτό διακυβερνήσεως της χώρας του ο κύριος Μπανάνα επρόκειτο να τον διευρύνει διά της αναγκαστικής συμμετοχής στις… αντιλήψεις του και του υπουργικού συμβουλίου του. Για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, διότι ο αριθμός των συμβούλων του ήταν περιορισμένος. Και δεύτερον, διότι εκρίνετο ανεπαρκής η αποτελεσματικότητα των υπουργών του. Οπότε, ορθώς είχε σκεφτεί ο κύριος πρόεδρος ότι καλύτερα να υφίσταται τη δυσφορία του υπουργικού συμβουλίου του παρά την οργή του λαού του.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή