Ρίγη συγκίνησης ένιωσε πολιτικός αρχηγός που επισκέφτηκε το Μουσείο Νίκου Μπελογιάννη στην Ηλεία. «Είμαι ελάχιστος -είπε- μπροστά στο ανάστημα του Νίκου Μπελογιάννη», και στο σημείο αυτό έκανε το πρώτο του λάθος, δεδομένου ότι ο μακαρίτης ζήτημα είναι αν του έφτανε στον ώμο.

Το δεύτερο λάθος του αρχηγού -καθότι ανιστόρητος- είναι όταν είπε ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για την ελευθερία της πατρίδας του και την ισονομία - και άλλες μπαρούφες. Μπορεί να αγωνίστηκε για την ελευθερία του κομμουνιστικού καθεστώτος να στέλνει στα θυμαράκια πάντα διαφωνούντα, αλλά κάθε άλλο παρά αγωνίστηκε για την ελευθερία της πατρίδας του.

Αγωνίστηκε, αντιθέτως, για την υποδούλωσή της στη σταλινική Σοβιετία ο συλληφθείς, μάλιστα, ως κατάσκοπός της. Μας ήλθε με αργεντίνικο διαβατήριο και ψευδώνυμο και σκοπός του ήταν να κάνει κατασκοπεία για τη Σοβιετική Ένωση, όπως αποδείχτηκε από τους ασυρμάτους που οι Αρχές είχαν εντοπίσει τότε σε Γλυφάδα και Καλλιθέα. Όσο για τους αγώνες του Νικόλα με το γαρίφαλο, ο πολιτικός αρχηγός δεν έχει παρά να διαβάσει το βιβλίο του συντρόφου του Μπελογιάννη, του Τάκη του Λαζαρίδη - που γλίτωσε από το εκτελεστικό απόσπασμα και χρόνια μετά έγραψε το βιβλίο με τον σημαδιακό τίτλο «Σύντροφοι, ευτυχώς ηττηθήκαμε». Και στο οποίο περιγράφει τι θα πάθαινε η δόλια η Ελλαδίτσα έτσι και έπεφτε στα νύχια των κομμουνιστών. «Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε, εμείς οι κομμουνιστές», αναφέρει ο Λαζαρίδης, «πως όταν ο Στάλιν καταβρόχθιζε τόσες χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης δεν δημιουργούσε το σοβιετικό στρατόπεδο αλλά τη σοβιετική αυτοκρατορία. Ότι στις χώρες αυτές δεν θριάμβευε ο σοσιαλισμός αλλά ο αρπακτικός επεκτατισμός της σοβιετικής νομενκλατούρας. Ότι οι χώρες αυτές έχαναν στην πραγματικότητα την αυτοτέλεια και την ανεξαρτησία τους…».

Και σε άλλο σημείο που περιλαμβάνει και την περίφημη περεστρόικα: «…Κατά τα άλλα ο Σοβιετικός πολίτης παραμένει το ίδιο ανίσχυρος και ανυπεράσπιστος στα γρανάζια του γιγάντιου καταπιεστικού μηχανισμού που δημιούργησε η νομενκλατούρα…». Γι’ αυτά αγωνίστηκαν ο Μπελογιάννης, ο Ζαχαριάδης και οι λοιποί εγκάθετοι του σταλινικού καθεστώτος, το οποίο, συνεπές στην κομμουνιστική τακτική, τους «πούλησε» κιόλας…

Όσον αφορά την ισονομία, να υπενθυμίσουμε ότι οι κομμουνιστές ήταν τόσο δόλιοι, ώστε έστειλαν στο εκτελεστικό απόσπασμα μαζί με τον Μπελογιάννη έναν σύντροφό τους, τον Δημήτρη Μπάτση. Διότι, όπως είχε αποκαλύψει η σύζυγός του, οι σύντροφοί του τον πρόδωσαν. Κι αυτό, επειδή στα σήματα των παράνομων ασυρμάτων ο Μπάτσης αναφερόταν με το όνομά του, ενώ οι άλλοι «ερυθροί» σύντροφοι με κωδικούς αριθμούς!!!

Συμπέρασμα: τη γλιτώσαμε φθηνά. Αλλά ορισμένοι εξακολουθούν να νομίζουν ότι με μια αναφορά ακόμη και σε αμφιλεγόμενα πρόσωπα, απλώς επειδή είχαν κολλημένη την ταμπέλα του αριστερού, έχουν πείσει τον κοσμάκη για τις κοινωνικές τους ευαισθησίες…

Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»