Θα μπορέσει άραγε η κοινωνία να αντισταθεί στον εξευτελισμό της ή θα ανέχεται να διαπομπεύεται; Ας μη σπεύσει κανείς να απαντήσει το σχετικό ερώτημα, διότι σε μακροχρόνια προοπτική μπορεί να πέσει έξω. Κυρίως ως προς την αντίσταση της κοινωνίας σε μεθόδους που αναδεικνύουν την παρακμή της. Ή έστω τμήματός της που δεν αποκλείεται να είναι και ο προπομπός άλλων μελών που θα ήταν πρόθυμα να το ακολουθήσουν στην παρακμή του.

Κάποιοι είδαν ένα αηδιαστικό βίντεο και άλλοι διάβασαν τη σχετική είδηση με δύο τύπους οι οποίοι ασχολούνται με ταινιάκια στο YouTube. Ο ένας εκ των δύο έχει εκλεγεί στην Κύπρο, με μεγάλη μάλιστα πλειοψηφία, ευρωβουλευτής! Βασικώς, λυπάμαι τους Κυπρίους. Αυτά λοιπόν τα δύο τέκνα της σύγχρονης εποχής -της εποχής της βλακείας, της ασυναρτησίας και της αυτοϊκανοποίησης- βγήκαν στην Πλατεία Συντάγματος (ασφαλώς θα έχετε διαβάσει τα ηλίθια κατορθώματά τους) και υπόσχονταν ένα πενηντάρικο σε όποιον δεχόταν να αυτοεξευτελιστεί, υιοθετώντας αυτό που του πρότειναν να κάνει.

Κατ’ αρχάς να λυπηθούμε και να συλλυπηθούμε τους συμμετέχοντες για τον θάνατο της αξιοπρέπειάς τους. Από την άλλη, θα πρέπει να προβληματιστούμε για μία νέα κοινωνική τάξη που αναδύεται και που εκπροσωπείται από επιπόλαιους, αφελείς και εν πολλοίς ανεύθυνους πλακατζήδες που επιδιώκουν να υποβαθμίσουν την τιμή ενός ατόμου, με δόλωμα αμοιβές που αναδεικνύουν και την πρόθεσή τους να εξευτελίσουν αυτούς στους οποίους απευθύνονται. Βεβαίως το τανγκό χορεύεται με δύο και ευθύνη έχουν και αυτοί που δέχονται να συμμετάσχουν στο παιγνίδι εξευτελισμού. Όμως η πλάκα αυτή μπορεί να αναδείξει και το πόσο ασυνείδητοι είναι οι εμπνευστές της αν υπολογίζουν ότι αυτοί στους οποίους απευθύνονται έχουν πράγματι ανάγκη λόγω ένδειας ή ανέχειας το ευτελιστικό ποσό που τους προσφέρουν.

Το ανησυχητικό δείγμα τέτοιων φαινομένων είναι ότι το είδος της κοινωνικής αυτής τάξης που αναδεικνύεται, είτε πρόκειται για τους πλακατζήδες -ο ένας εκ των οποίων εκπροσωπεί την Κύπρο στο Ευρωκοινοβούλιο- είτε για τους συμμετέχοντες στο παιγνίδι αυτό με περισσή επιπολαιότητα, θα αποτελέσει τη διάδοχο κατάσταση της σημερινής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας παρακμής, χωρίς οράματα, αφημένης στο έλεος των κοινωνικών δικτύων και απλουστεύοντας τη ζωή της μέσω, προφανώς, της τεχνητής νοημοσύνης, γιατί και το να σκέφτεσαι θέλει προσπάθεια. Φαντάζεται κανείς ότι μπορεί αυτοί που ψήφισαν στην Κύπρο κάποιον να τους εκπροσωπήσει, επειδή απλώς και μόνο ήταν γνωστός από τα βιντεάκια του, να δίνουν δεκάρα για την εισβολή και την κατοχή της πατρίδας τους; Ούτε τα έζησαν, όταν τους τα διηγήθηκαν -από το ένα αυτί μπήκαν και από το άλλο βγήκαν- και με τα μυαλά αυτά ψήφισαν και τον εκλεκτό τους. Αυτό είναι το νέο κοινωνικό πρότυπο. Οσονούπω και στα δικά μας.