Δεν μπορώ να το χωνέψω. Πώς δηλαδή ο νυν αρχηγός, που είναι ο ηγούμενος, είναι δυνατόν να κατηγορεί τον προηγούμενο ότι ευθύνεται για τα οικονομικά χάλια του κόμματος της ευτυχίας. Και δεν μπορώ να το χωνέψω διότι τα οικονομικά ήταν το ατού του προηγούμενου - καθ’ ομολογίαν του. Πώς δηλαδή γίνεται να είσαι κάτι μεταξύ Πολ Κρούγκμαν και Γκαλμπρέιθ υιού (ο οποίος ήταν φίλος του προηγούμενου, αλλά καμία σχέση με τον διάσημο μπαμπά) και να τα κάνεις χάλια; Αδύνατον.

Καθώς λοιπόν διαμορφώνεται έτσι άσχημα η κατάσταση στο κόμμα που μας κυβέρνησε, αλλά δεν πρόκειται να μας ξανακυβερνήσει, εκείνο που προκύπτει είναι ότι κάποιος εκ των δύο πρέπει να έχει μάθει τα οικονομικά με μέθοδο άνευ διδασκάλου. Που δεν και άσχημα, αν είσαι επιμελής, όπως υπήρξαν στη ζωή τους και οι δύο. Και ο ηγούμενος και ο προηγούμενος. Η πικρή αλήθεια πάντως είναι ότι και οι δύο μάς έχουν μπερδέψει με τις οικονομικές τους ικανότητες, που γι’ αυτό κάθε άλλο παρά πταίει η μέθοδος άνευ διδασκάλου. Διότι ο προηγούμενος, του οποίου η Οικονομία ήταν το ατού του, πέτυχε η Ελλάδα να χάσει την ισορροπία της και να σκάσει με τέτοιο γδούπο που σχεδόν διελύθη εις τα εξ ων είχε συντεθεί, έστω και με δανεικά. Επιστρεπτέα βεβαίως και όχι αγύριστα, όπως την πάθαιναν οι πλανόδιοι δοσάδες της δεκαετίας του ’50.

Επειδή δεν πιστεύω στην αντικειμενικότητα των προσωπικών εκτιμήσεων, για να είμαι δίκαιος, ρώτησα φορολογούμενους, ελεύθερους επαγγελματίες και συνταξιούχους της εποχής πώς περνούσαν εκείνη την περίοδο που τους κυβερνούσε η Αριστερά της ισότητας, της αδελφότητας και της ελευθερίας. Στους συνταξιούχους δεν βρήκα πολλούς, διότι, όπως είχε προβλέψει ο προηγούμενος, η φύση θα φρόντιζε να λύσει το Ασφαλιστικό! Εις τόπον χλοερόν δηλαδή, ένθα ουκ έστι λύπη, πόνος και στεναγμός. Όσον αφορά τους λοιπούς που ρώτησα για την περίοδο του προηγούμενου, μου είπαν ότι μετά βίας δεν έμειναν άστεγοι, να πουλάνε τη «Σχεδία».

Ο ηγούμενος, από την άλλη, έχει φήμη επιχειρηματία εξ αλλοδαπής. Μη φανταστείτε κανένα Κατσιματίδη, διότι του ομογενούς γνωρίζουμε τις επιχειρήσεις και τι καπνό φουμάρει. Κάτι που είναι άγνωστο όσον αφορά στον ηγούμενο. Επομένως μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι τα λεφτά τα έκανε λ.χ. κερδίζοντας το αμερικανικό τζόκερ. Βεβαίως -ας το λάβουμε και αυτό υπ’ όψιν- ότι προς ώρας τουλάχιστον ο ηγούμενος είναι πιο ανώδυνος από τον προηγούμενο. Διότι σε τελευταία ανάλυση έκλεισε μία εφημερίδα και έναν σταθμό διότι είχε συμπεράνει ότι δεν μπορεί να πληρώνει για να διαβάζουν την εφημερίδα και να ακούν τον σταθμό μόνο τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Ο προηγούμενος όμως είχε επιβάλει εθνική λιποαναρρόφηση.


*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»