Επιθεώρηση με γάμους
Γύρω-γύρω όλοι
Ασχολούνται με γάμους και βαφτίσια, με το τι θα σερβιριστεί στο αρχηγικό γαμήλιο γεύμα και γενικώς με κάθε είδους ζήτημα το οποίο δεν έχει σχέση με την πολιτική αλλά με την επιβίωση του καθενός, και κυρίως του υπό αποδρομή αρχηγού
Παρακολουθούμε όσα συμβαίνουν στο κόμμα της (ακόμη) αξιωματικής αντιπολίτευσης με πολύ ενδιαφέρον. Προσοχή όμως. Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης δεν έχει πολιτικά κριτήρια, αλλά αποτελεί κάτι ανάλογο με την περιέργεια που προκαλεί μία θεατρική επιθεώρηση και που περιμένεις να δεις πού θα καταλήξει. Και πώς.
Στον χώρο λοιπόν της αξιωματικής αντιπολίτευσης εδώ και πολύ καιρό, και για την ακρίβεια από τότε που έχασε τις πρώτες εκλογές, ισχύει η λαϊκή έκφραση «εδώ ο κόσμος χάνεται… και κάτι χτενίζεται». Διότι έχοντας εισέλθει σε μία απίστευτη εσωστρέφεια στον ΣΥΡΙΖΑ -που δικαιολογείται από το ότι από τα ψηλά βρέθηκαν στα χαμηλά απότομα και έχασαν τον μπούσουλα- ασχολούνται με το πώς θα «φάει» ο ένας τον άλλον. Πώς θα διαλυθούν ησύχως χωρίς να πάρει κανείς χαμπάρι ότι διαλύονται και χάσουν και άλλους ψηφοφόρους. Ασχολούνται με γάμους και βαφτίσια, με το τι θα σερβιριστεί στο αρχηγικό γαμήλιο γεύμα και γενικώς με κάθε είδους ζήτημα το οποίο δεν έχει σχέση με την πολιτική αλλά με την επιβίωση του καθενός, και κυρίως του υπό αποδρομή αρχηγού.
Σε όλο αυτό το διάστημα και παρά το γεγονός ότι η κοινωνία αντιμετωπίζει συγκεκριμένα προβλήματα, ούτε μία εποικοδομητική πρόταση δεν κατατέθηκε, διότι άλλωστε το πώς θα βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου απαιτεί χρόνο και κυρίως σκέψη, που δεν επιτρέπουν άλλες σοβαρές ενασχολήσεις. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η επιθεώρηση ως θεατρικό είδος βρίσκεται μάλλον σε ύφεση. Διότι διαφορετικά τα θέατρα με αντικείμενο τη συριζιάδα θα ήταν κατάμεστα, καθώς θα γνώριζαν τρελές πιένες. Ίσως να κάνουμε υπομονή μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, που θα έχει ολοκληρωθεί η διάλυση, ώστε να απολαύσουμε τα σχετικά σκετσάκια στο «Δελφινάριο». Έτσι όμως παρέρχεται η δόξα του κόσμου, όπως έλεγαν οι Λατίνοι, ειδικώς μάλιστα όταν έχεις αρχίσει την πολιτική καριέρα σου ως επιθεώρηση. Οπότε ως επιθεώρηση θα καταλήξεις. Βεβαίως, για να αποδώσουμε τα καίσαρος καίσαρι, ο παρορμητικός λαός μας, σε κάποια στιγμή πλήξης, επιθεώρηση επέλεξε να ψηφίσει, οπότε επειδή η πλήξη γεννά αρνητικά συναισθήματα, μάλλον ήθελε να διασκεδάσει. Δεν είχε υπολογίσει μόνο το πόσο ακριβό θα ήταν το εισιτήριο που θα πλήρωνε.
Εντάξει. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα! Το δυσάρεστο -από πλευράς διασκεδαστικής προοπτικής- είναι ότι, όπως έχει επιβεβαιώσει η Ιστορία, τα πάντα επαναλαμβάνονται, όμως με κάποια καθυστέρηση, που στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να προκαλέσει υστέρηση για όσα ευτράπελα ζήσαμε. Για να το κάνω πιο λιανά, ΣΥΡΙΖΑ στο μέλλον μπορεί να αργήσουμε να ξαναδούμε. Μπορεί όμως ως τότε να έχει πάρει πάλι τ’ απάνω της η επιθεώρηση, οπότε θα αναπληρώσει αυτό που θα μας έχει στερήσει για μερικά χρόνια η διασκεδαστική Αριστερά.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
Στον χώρο λοιπόν της αξιωματικής αντιπολίτευσης εδώ και πολύ καιρό, και για την ακρίβεια από τότε που έχασε τις πρώτες εκλογές, ισχύει η λαϊκή έκφραση «εδώ ο κόσμος χάνεται… και κάτι χτενίζεται». Διότι έχοντας εισέλθει σε μία απίστευτη εσωστρέφεια στον ΣΥΡΙΖΑ -που δικαιολογείται από το ότι από τα ψηλά βρέθηκαν στα χαμηλά απότομα και έχασαν τον μπούσουλα- ασχολούνται με το πώς θα «φάει» ο ένας τον άλλον. Πώς θα διαλυθούν ησύχως χωρίς να πάρει κανείς χαμπάρι ότι διαλύονται και χάσουν και άλλους ψηφοφόρους. Ασχολούνται με γάμους και βαφτίσια, με το τι θα σερβιριστεί στο αρχηγικό γαμήλιο γεύμα και γενικώς με κάθε είδους ζήτημα το οποίο δεν έχει σχέση με την πολιτική αλλά με την επιβίωση του καθενός, και κυρίως του υπό αποδρομή αρχηγού.
Σε όλο αυτό το διάστημα και παρά το γεγονός ότι η κοινωνία αντιμετωπίζει συγκεκριμένα προβλήματα, ούτε μία εποικοδομητική πρόταση δεν κατατέθηκε, διότι άλλωστε το πώς θα βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου απαιτεί χρόνο και κυρίως σκέψη, που δεν επιτρέπουν άλλες σοβαρές ενασχολήσεις. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η επιθεώρηση ως θεατρικό είδος βρίσκεται μάλλον σε ύφεση. Διότι διαφορετικά τα θέατρα με αντικείμενο τη συριζιάδα θα ήταν κατάμεστα, καθώς θα γνώριζαν τρελές πιένες. Ίσως να κάνουμε υπομονή μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, που θα έχει ολοκληρωθεί η διάλυση, ώστε να απολαύσουμε τα σχετικά σκετσάκια στο «Δελφινάριο». Έτσι όμως παρέρχεται η δόξα του κόσμου, όπως έλεγαν οι Λατίνοι, ειδικώς μάλιστα όταν έχεις αρχίσει την πολιτική καριέρα σου ως επιθεώρηση. Οπότε ως επιθεώρηση θα καταλήξεις. Βεβαίως, για να αποδώσουμε τα καίσαρος καίσαρι, ο παρορμητικός λαός μας, σε κάποια στιγμή πλήξης, επιθεώρηση επέλεξε να ψηφίσει, οπότε επειδή η πλήξη γεννά αρνητικά συναισθήματα, μάλλον ήθελε να διασκεδάσει. Δεν είχε υπολογίσει μόνο το πόσο ακριβό θα ήταν το εισιτήριο που θα πλήρωνε.
Εντάξει. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα! Το δυσάρεστο -από πλευράς διασκεδαστικής προοπτικής- είναι ότι, όπως έχει επιβεβαιώσει η Ιστορία, τα πάντα επαναλαμβάνονται, όμως με κάποια καθυστέρηση, που στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να προκαλέσει υστέρηση για όσα ευτράπελα ζήσαμε. Για να το κάνω πιο λιανά, ΣΥΡΙΖΑ στο μέλλον μπορεί να αργήσουμε να ξαναδούμε. Μπορεί όμως ως τότε να έχει πάρει πάλι τ’ απάνω της η επιθεώρηση, οπότε θα αναπληρώσει αυτό που θα μας έχει στερήσει για μερικά χρόνια η διασκεδαστική Αριστερά.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
