Smartphones και Παιδεία…
Γύρω γύρω όλοι
Θετικότατο μέτρο και η πρόσληψη τόσο μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών με κίνητρο για αυτούς, δυστυχώς, το φάσμα της ανεργίας και όχι ο μισθός τους που είναι κατώτερος και από αυτόν που παίρνουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των δήμων
Ανακοινώθηκαν νέα μέτρα για την Παιδεία και οι αλλαγές τους, στην ψηφιακή εποχή που ζούμε, αποβλέπουν στην προσαρμογή μας σε όσα ισχύουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ευρώπη. Ριζοσπαστικό θεωρείται το μέτρο για την απαγόρευση κινητών τηλεφώνων, τα οποία θα πρέπει ο μαθητές να τα έχουν μέσα στη σάκα τους. Δεδομένου ότι έχουμε υπάρξει μαθητές και ξέρουμε από πρώτο χέρι τις πονηριές μας, κατά την άποψη της στήλης, θα έπρεπε να προβλέπεται η αναγκαστική τοποθέτηση των κινητών σε ντουλάπι έξω από την τάξη, από όπου οι μαθητές θα τα αναζητούσαν μετά το πέρας ολόκληρου του σχολικού ωραρίου.
Θετικότατο μέτρο και η πρόσληψη τόσο μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών με κίνητρο για αυτούς, δυστυχώς, το φάσμα της ανεργίας και όχι ο μισθός τους που είναι κατώτερος και από αυτόν που παίρνουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των δήμων.
Καλά όλα αυτά, αλλά το πρόβλημα της Παιδείας στην Ελλάδα είναι δομικό. Λόγου χάρη ο περιορισμός μαθημάτων, εδώ και χρόνια, που αποβλέπουν στο να μάθουν τα παιδιά τις ρίζες της γλώσσας που ομιλείται αδιάκοπα πάνω από 4.000 χρόνια, όπως λ.χ. τα Αρχαία, είναι απογοητευτικό μέτρο. Προφανώς τα αντικαθιστούν η «μαλλιαρή» και τα Αγγλικά, στα οποία δίνεται έμφαση. Έτσι είναι βέβαιο ότι οι ελληνόπαιδες, που ούτως ή άλλως μιλούν με χίλιες λέξεις, θα κάνουν το διδακτορικό τους στα greeklish: κάτι σαν «I made black eyes to see you», τουτέστιν «έκανα μαύρα μάτια να σε δω», για να θυμηθούμε και τα αγγλικά πρώην πολιτικού αρχηγού. Προ ετών ένας Αμερικανός κριτικός, ο Ντάνιελ Μέντελσον, συγγραφέας του βιβλίου «Περιμένοντας τους βαρβάρους. Από τον Αριστοφάνη στο Avatar», είχε πει ότι ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός είναι η βάση του δυτικού πολιτισμού και επομένως η αρχαιογνωσία συνεπάγεται γνώση των αρχετύπων, πράγμα πολύ χρήσιμο για έναν κριτικό.
Το κακό είναι ότι μας εκθέτουν οι ξένοι. Για παράδειγμα, οι Γάλλοι σε ένα διεθνές συνέδριο που είχε γίνει είχαν ζητήσει να εγγράφονται τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, διότι οι δύο αυτές γλώσσες «είναι οι βάσεις της γαλλικής γλώσσας και της ευρωπαϊκής ιστορίας». Μάλιστα στο συνέδριο εκείνο οι συζητήσεις σε κάποιες συνεδριάσεις είχαν γίνει μόνο στα αρχαία ελληνικά και στα λατινικά!!!
Εμείς περιορίσαμε -ή και καταργήσαμετο μάθημα που είναι η βάση της γλώσσας μας. Όμως στην Ισπανία έχουν καθιερωθεί τα αρχαία ελληνικά ως υποχρεωτικό μάθημα. Σε τριάντα ευρωπαϊκές χώρες διδάσκονται αρχαία ελληνικά στα σχολεία. Μόνο στην Ελλάδα καταργούνται! Μάλιστα το Institut du Sacré-Cœur στην πόλη Mons του Βελγίου κάθε χρόνο, από το 1989 και μέχρι σήμερα, διοργανώνει διαγωνισμό αρχαίων ελληνικών, όπου οι συμμετοχές, όπως λένε οι πληροφορίες, φτάνουν πάνω από 1.000 παιδιά.
*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»
Θετικότατο μέτρο και η πρόσληψη τόσο μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών με κίνητρο για αυτούς, δυστυχώς, το φάσμα της ανεργίας και όχι ο μισθός τους που είναι κατώτερος και από αυτόν που παίρνουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των δήμων.
Καλά όλα αυτά, αλλά το πρόβλημα της Παιδείας στην Ελλάδα είναι δομικό. Λόγου χάρη ο περιορισμός μαθημάτων, εδώ και χρόνια, που αποβλέπουν στο να μάθουν τα παιδιά τις ρίζες της γλώσσας που ομιλείται αδιάκοπα πάνω από 4.000 χρόνια, όπως λ.χ. τα Αρχαία, είναι απογοητευτικό μέτρο. Προφανώς τα αντικαθιστούν η «μαλλιαρή» και τα Αγγλικά, στα οποία δίνεται έμφαση. Έτσι είναι βέβαιο ότι οι ελληνόπαιδες, που ούτως ή άλλως μιλούν με χίλιες λέξεις, θα κάνουν το διδακτορικό τους στα greeklish: κάτι σαν «I made black eyes to see you», τουτέστιν «έκανα μαύρα μάτια να σε δω», για να θυμηθούμε και τα αγγλικά πρώην πολιτικού αρχηγού. Προ ετών ένας Αμερικανός κριτικός, ο Ντάνιελ Μέντελσον, συγγραφέας του βιβλίου «Περιμένοντας τους βαρβάρους. Από τον Αριστοφάνη στο Avatar», είχε πει ότι ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός είναι η βάση του δυτικού πολιτισμού και επομένως η αρχαιογνωσία συνεπάγεται γνώση των αρχετύπων, πράγμα πολύ χρήσιμο για έναν κριτικό.
Το κακό είναι ότι μας εκθέτουν οι ξένοι. Για παράδειγμα, οι Γάλλοι σε ένα διεθνές συνέδριο που είχε γίνει είχαν ζητήσει να εγγράφονται τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, διότι οι δύο αυτές γλώσσες «είναι οι βάσεις της γαλλικής γλώσσας και της ευρωπαϊκής ιστορίας». Μάλιστα στο συνέδριο εκείνο οι συζητήσεις σε κάποιες συνεδριάσεις είχαν γίνει μόνο στα αρχαία ελληνικά και στα λατινικά!!!
Εμείς περιορίσαμε -ή και καταργήσαμετο μάθημα που είναι η βάση της γλώσσας μας. Όμως στην Ισπανία έχουν καθιερωθεί τα αρχαία ελληνικά ως υποχρεωτικό μάθημα. Σε τριάντα ευρωπαϊκές χώρες διδάσκονται αρχαία ελληνικά στα σχολεία. Μόνο στην Ελλάδα καταργούνται! Μάλιστα το Institut du Sacré-Cœur στην πόλη Mons του Βελγίου κάθε χρόνο, από το 1989 και μέχρι σήμερα, διοργανώνει διαγωνισμό αρχαίων ελληνικών, όπου οι συμμετοχές, όπως λένε οι πληροφορίες, φτάνουν πάνω από 1.000 παιδιά.
*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»