Ένας σπουδαίος νέος ποδοσφαιριστής και θαυμάσιος άνθρωπος, που είχε επιδείξει και εμπράκτως τα φιλανθρωπικά του αισθήματα, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Τραγικό για τους οικείους του και για τους γύρω του, συγκλονιστικό για όλους τους υπόλοιπους.

Ίσως όχι για όλους. Κυρίως γι’ αυτούς που μέσα από τα δράματα έχουν κάνει καριέρες. Ή που βρίσκουν την ευκαιρία να προβάλλουν το «ταλέντο τους».

Η τελευταία κατηγορία τέτοιων ανθρώπων αφορά κάποιους δημοσιογράφους. Ασφαλώς όχι όλους, αλλά, όπως συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα, αρκούν κάποιοι ανεγκέφαλοι ή ασυνείδητοι, για να στιγματίσουν μία ολόκληρη επαγγελματική τάξη.

Το είδαμε και στην περίπτωση του ποδοσφαιριστή Μπάλντοκ, όταν στο όνομα είτε του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ είτε της επίδειξης βλακώδους «ευφυΐας» -ναι, υπάρχει και τέτοια, και δεν συνιστά αντίφαση- πρόβαλαν ή είπαν πράγματα, ξεχνώντας πότε η σιωπή είναι χρυσός. Κατόπιν αυτού αναρτήθηκε και ένα πανό που καθύβριζε την ΕΣΗΕΑ.

Κοντά στα ξερά κάηκαν και τα χλωρά. Και αυτή είναι η μισή αλήθεια, διότι είναι κοινό μυστικό ότι εδώ και χρόνια το επαγγελματικό σωματείο των δημοσιογράφων έχει συμπεριλάβει, δυστυχώς, στις τάξεις του και άτομα που δεν έπρεπε να είναι μέλη του.

Διότι δεν αρκούν τα τυπικά προσόντα αλλά τα ουσιαστικά με κυρίαρχο το ήθος. Και όλα αυτά αποφασίστηκαν κάποτε μη τυχόν και πουν ότι η Ένωση των δημοσιογράφων είναι ελιτίστικο κλαμπ! Και να τα αποτελέσματα.

Θα ρωτήσει κανείς: Είναι όλοι τελικώς δημοσιογράφοι, με την πραγματική και ουσιαστική του όρου έννοια ή αυτομάτως θεωρείται δημοσιογράφος αυτός που κρατάει ένα μαρκούτσι ή διαθέτει ένα πληκτρολόγιο; Την απάντηση σε αυτό δίνει ένα πραγματικό περιστατικό, το οποίο φαίνεται ότι στις τάξεις μας μερικοί δεν το γνωρίζουν. Ο κορυφαίος Σόμερσετ Μομ κάποια μέρα που βγήκε από το σπίτι του συνάντησε έναν νεαρό που κατά τα φαινόμενα ήταν εκκολαπτόμενος συγγραφέας με φιλοδοξίες. Ο νεαρός απευθύνθηκε στον Μομ λέγοντάς του: «Καλημέρα, κύριε συνάδελφε»!

Ο Μομ τον καλημέρισε λίγο έκπληκτος, διότι δεν γνώριζε στο πρόσωπο του νεαρού κάποιον συγγραφέα. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετές μέρες, με τον νεαρό να λέει στον Μομ «καλημέρα, κύριε συνάδελφε».

Μέχρι που ο Σόμερσετ Μομ δεν άντεξε και του απάντησε ως εξής: «Καλημέρα σας, είστε κι εσείς φίλαθλος;». Διότι προφανώς δεν έβρισκε άλλη συναδελφική ιδιότητα να τους συνδέει… Είναι αναγκαίο το σωματείο μας να προστατεύει τους πραγματικούς και να συνετίζει ή να αποβάλλει τους προσποιούμενους τον δημοσιογράφο. Τους παλαιότερους -και εύχομαι και κάποιους νεότερους- τους ενόχλησε το πανό που έγραφε ότι «γ…ται η ΕΣΗΕΑ».

Η ηγεσία της οποίας πάντως έκανε το καθήκον της, αντιδρώντας και στέλνοντας στο Πειθαρχικό έναν εκ των πρωταγωνιστών της κίτρινης δημοσιογραφίας…

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 15/10/2024