Ενίσχυση στα δεξιά της Νέας ∆ηµοκρατίας
Ανάλυση
Σηµασία έχει το τελικό ισοζύγιο, αν δηλαδή θα καταφέρει το κυβερνών κόµµα µε την ιδεολογική του επέκταση προς τον χώρο του Κέντρου να αντισταθµίσει τις απώλειές του
Τα ευρισκόµενα στα δεξιά της Νέας ∆ηµοκρατίας κόµµατα εµφανίζουν, συνολικά, µια εντυπωσιακή άνοδο, η οποία, δηµοσκοπικώς τουλάχιστον, αποδίδεται και σε διαρροή προς αυτά ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόµµατος.
Βεβαίως, σε όλη την Ευρώπη διαπιστώνεται µια δεξιόστροφη τάση των ψηφοφόρων, που ερµηνεύεται ως αντισυστηµική στροφή προς αυτά - ορισµένα εκ των οποίων µάλιστα έχουν ακροδεξιές θέσεις.
Στη χώρα µας η αντισυστηµική στροφή είχε εκδηλωθεί µε την ενίσχυση από µερίδα του κόσµου της Χρυσής Αυγής, η οποία εκπαραθυρώθηκε ως εγκληµατική οργάνωση από το πολιτικό σύστηµα.
Εποµένως, η τάση που παρατηρείται ως προς την ενίσχυση των δεξιών κοµµάτων στη χώρα µας έχει περισσότερο να κάνει, όπως το ερµηνεύουν τουλάχιστον πολιτικοί αναλυτές και δηµοσκόποι, µε έντονα πατριωτικά χαρακτηριστικά στα όρια του εθνικισµού και µε τη θεαµατική µετακίνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας προς το Κέντρο, µε τη χρησιµοποίηση µάλιστα µεγάλου αριθµού στελεχών πασοκικής προέλευσης.
Πράγµατι, τα κόµµατα αυτά διακρίνονται για έναν ακραίο εθνικισµό, που µέσω µιας πατριωτικής προσήλωσης καταφέρνουν να εκµεταλλευθούν τα εύλογα, κατά τα άλλα, πατριωτικά ένστικτα του λαού. Ήδη στις τελευταίες έρευνες της κοινής γνώµης τα ευρισκόµενα στα δεξιά της Νέας ∆ηµοκρατίας κόµµατα που έχουν τη δυνατότητα να εισέλθουν στη Βουλή αγγίζουν το 17%, µε την τάση ως προς το ποσοστό αυτό να είναι αυξητική.
Μιλάµε για την Ελληνική Λύση που δηµοσκοπικά συγκεντρώνει ένα 9,3%, τη ΝΙΚΗ µε 4,37% και τη νεόκοπη Φωνή Λογικής της Λατινοπούλου, την οποία δείχνει να προτιµά προσώρας ένα ποσοστό 3,04%. Ουδόλως, δε, τυχαίο της δεξιόστροφης τάσης, η οποία παρατηρείται στο εκλογικό σώµα και που βασικώς αφαιρεί δύναµη από τη Νέα ∆ηµοκρατία, είναι ότι το συνολικό ποσοστό των κοµµάτων αυτών είναι υψηλότερο και από τα ποσοστά που λαµβάνουν ξεχωριστά και το ΠΑΣΟΚ και ο ούτως ή άλλως βυθιζόµενος ΣΥΡΙΖΑ.
Το ερώτηµα είναι αν η ευρωπαϊκή τάση προς τα δεξιά, που έχει έντονα χαρακτηριστικά, θα οδηγήσει σε µια ανάλογη παγίωση της δεξιόστροφης στροφής και στη χώρα µας. Στο ερώτηµα αυτό οι παρακολουθούντες από κοντά τις τάσεις της κοινωνίας δηµοσκόποι απαντούν ότι µια τέτοια εξέλιξη εξαρτάται από την περαιτέρω τακτική του κυβερνώντος κόµµατος ως προς τα ιδεολογικά του χαρακτηριστικά, χωρίς βεβαίως να αποκλείουν να έχει µια µονιµότερη στάση προς τα δεξιά ένα σηµαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων που την έχουν εγκαταλείψει για να ενισχύσουν κόµµατα που βρίσκονται στα δεξιά της Ν∆. Άλλωστε, εκτός από τα ήδη υπάρχοντα δεξιά κόµµατα, πιθανολογείται ότι στις επόµενες εκλογές θα εµφανιστούν και άλλα της ίδιας ιδεολογικής κατεύθυνσης, όπως άλλωστε συµβαίνει σε κάθε εκλογική αναµέτρηση µε την κάθοδο πληθώρας κοµµατικών σχηµατισµών.
Και έστω και αν δεν κατορθώνουν να µπουν στη Βουλή, εντούτοις είναι λογικό να στερούν ψήφους από το κυρίαρχο στον δεξιόκεντροδεξιό χώρο, που είναι η Νέα ∆ηµοκρατία. Οι ίδιοι αναλυτές των τάσεων αυτών επισηµαίνουν επίσης ότι οι απόψεις που διατυπώνουν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, Καραµανλής και Σαµαράς, είτε σε θέµατα κοινωνικής φύσεως είτε στα εθνικά, έχουν διευκολύνει αυτή τη φυγή µερίδας ψηφοφόρων προς τα δεξιά κόµµατα.
Οι ερµηνείες για τις παραπέρα εξελίξεις στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό και κυρίως όσον αφορά την προοπτική των δεξιών κοµµάτων, που προσώρας φαίνεται να στερούν την αυτοδυναµία από τη Νέα ∆ηµοκρατία σε επόµενη εκλογική αναµέτρηση, είναι οι εξής: Πρώτ’ απ’ όλα, σηµαντικό ρόλο θα παίξει η οικονοµική δυνατότητα της κυβέρνησης να ενισχύσει το εισόδηµα κυρίως των λαϊκών στρωµάτων σε εξισορρόπηση της δύσκολα αντιµετωπιζόµενης ακρίβειας, κυρίως, στα είδη διατροφής.
Μια τέτοια αδυναµία ασφαλώς και ενισχύει την αντιπολιτευτική ρητορική των δεξιών κοµµάτων, αλλά και τη δυνατότητα να λαϊκίσουν σε ευήκοα ώτα. Η µειούµενη ανεργία είναι ένα θετικό στοιχείο, αλλά παρ’ όλ’ αυτά µπορεί να συνεχίσει να αποτελεί αντικείµενο λαϊκιστικών φωνών που µπορούν και επηρεάζουν.
Στα προβλήµατα της καθηµερινότητας που απασχολούν τους πολίτες παραµένει η ασφάλεια, καθώς παρά τις επιτυχίες των διωκτικών Αρχών η εγκληµατικότητα δεν σταµατάει. Συνοδευτικό της εγκληµατικότητας ως πρόβληµα της καθηµερινότητας είναι και το Μεταναστευτικό. Μπορεί σε σχέση µε το παρελθόν και µε τα µέτρα που έχουν ληφθεί να έχουν περιοριστεί οι ροές, εντούτοις εµφανίζεται τελευταίως µια αυξητική τάση συγκριτικά µε τις µειωµένες ροές στα χρόνια της Ν∆.
Συµπερασµατικά, το Μεταναστευτικό παραµένει ένα διαρκές πρόβληµα και πάνω σε αυτό έχουν στηριχθεί τα δεξιά και ακροδεξιά κόµµατα για να αυξήσουν την επιρροή τους. Πάντως, ως τελικό συµπέρασµα θα µπορούσε να παρατηρηθεί ότι στην όποια τάση διαρροών σηµασία έχει το τελικό ισοζύγιο. Αν δηλαδή θα καταφέρει η Νέα ∆ηµοκρατία µε την ιδεολογική της επέκταση από τη δεξιά βάση της προς τον χώρο του Κέντρου να µπορέσει να αντισταθµίσει απώλειες προς τα δεξιά της. Στην παρούσα φάση, µάλλον, δύσκολο, όπως παρατηρούν δηµοσκόποι, δεδοµένου ότι εµφανίζει κάποια αυξητική τάση το ΠΑΣΟΚ, που µπορεί µεν να µη διαµορφώνει κυβερνητική προοπτική, αλλά η αύξηση των ποσοστών του ενδέχεται να στερήσει κεντρώους ψηφοφόρους από τη διευρυµένη Νέα ∆ηµοκρατία.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19/10/2024
Βεβαίως, σε όλη την Ευρώπη διαπιστώνεται µια δεξιόστροφη τάση των ψηφοφόρων, που ερµηνεύεται ως αντισυστηµική στροφή προς αυτά - ορισµένα εκ των οποίων µάλιστα έχουν ακροδεξιές θέσεις.
Στη χώρα µας η αντισυστηµική στροφή είχε εκδηλωθεί µε την ενίσχυση από µερίδα του κόσµου της Χρυσής Αυγής, η οποία εκπαραθυρώθηκε ως εγκληµατική οργάνωση από το πολιτικό σύστηµα.
Εποµένως, η τάση που παρατηρείται ως προς την ενίσχυση των δεξιών κοµµάτων στη χώρα µας έχει περισσότερο να κάνει, όπως το ερµηνεύουν τουλάχιστον πολιτικοί αναλυτές και δηµοσκόποι, µε έντονα πατριωτικά χαρακτηριστικά στα όρια του εθνικισµού και µε τη θεαµατική µετακίνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας προς το Κέντρο, µε τη χρησιµοποίηση µάλιστα µεγάλου αριθµού στελεχών πασοκικής προέλευσης.
Πράγµατι, τα κόµµατα αυτά διακρίνονται για έναν ακραίο εθνικισµό, που µέσω µιας πατριωτικής προσήλωσης καταφέρνουν να εκµεταλλευθούν τα εύλογα, κατά τα άλλα, πατριωτικά ένστικτα του λαού. Ήδη στις τελευταίες έρευνες της κοινής γνώµης τα ευρισκόµενα στα δεξιά της Νέας ∆ηµοκρατίας κόµµατα που έχουν τη δυνατότητα να εισέλθουν στη Βουλή αγγίζουν το 17%, µε την τάση ως προς το ποσοστό αυτό να είναι αυξητική.
Μιλάµε για την Ελληνική Λύση που δηµοσκοπικά συγκεντρώνει ένα 9,3%, τη ΝΙΚΗ µε 4,37% και τη νεόκοπη Φωνή Λογικής της Λατινοπούλου, την οποία δείχνει να προτιµά προσώρας ένα ποσοστό 3,04%. Ουδόλως, δε, τυχαίο της δεξιόστροφης τάσης, η οποία παρατηρείται στο εκλογικό σώµα και που βασικώς αφαιρεί δύναµη από τη Νέα ∆ηµοκρατία, είναι ότι το συνολικό ποσοστό των κοµµάτων αυτών είναι υψηλότερο και από τα ποσοστά που λαµβάνουν ξεχωριστά και το ΠΑΣΟΚ και ο ούτως ή άλλως βυθιζόµενος ΣΥΡΙΖΑ.
Το ερώτηµα είναι αν η ευρωπαϊκή τάση προς τα δεξιά, που έχει έντονα χαρακτηριστικά, θα οδηγήσει σε µια ανάλογη παγίωση της δεξιόστροφης στροφής και στη χώρα µας. Στο ερώτηµα αυτό οι παρακολουθούντες από κοντά τις τάσεις της κοινωνίας δηµοσκόποι απαντούν ότι µια τέτοια εξέλιξη εξαρτάται από την περαιτέρω τακτική του κυβερνώντος κόµµατος ως προς τα ιδεολογικά του χαρακτηριστικά, χωρίς βεβαίως να αποκλείουν να έχει µια µονιµότερη στάση προς τα δεξιά ένα σηµαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων που την έχουν εγκαταλείψει για να ενισχύσουν κόµµατα που βρίσκονται στα δεξιά της Ν∆. Άλλωστε, εκτός από τα ήδη υπάρχοντα δεξιά κόµµατα, πιθανολογείται ότι στις επόµενες εκλογές θα εµφανιστούν και άλλα της ίδιας ιδεολογικής κατεύθυνσης, όπως άλλωστε συµβαίνει σε κάθε εκλογική αναµέτρηση µε την κάθοδο πληθώρας κοµµατικών σχηµατισµών.
Και έστω και αν δεν κατορθώνουν να µπουν στη Βουλή, εντούτοις είναι λογικό να στερούν ψήφους από το κυρίαρχο στον δεξιόκεντροδεξιό χώρο, που είναι η Νέα ∆ηµοκρατία. Οι ίδιοι αναλυτές των τάσεων αυτών επισηµαίνουν επίσης ότι οι απόψεις που διατυπώνουν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, Καραµανλής και Σαµαράς, είτε σε θέµατα κοινωνικής φύσεως είτε στα εθνικά, έχουν διευκολύνει αυτή τη φυγή µερίδας ψηφοφόρων προς τα δεξιά κόµµατα.
Οι ερµηνείες για τις παραπέρα εξελίξεις στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό και κυρίως όσον αφορά την προοπτική των δεξιών κοµµάτων, που προσώρας φαίνεται να στερούν την αυτοδυναµία από τη Νέα ∆ηµοκρατία σε επόµενη εκλογική αναµέτρηση, είναι οι εξής: Πρώτ’ απ’ όλα, σηµαντικό ρόλο θα παίξει η οικονοµική δυνατότητα της κυβέρνησης να ενισχύσει το εισόδηµα κυρίως των λαϊκών στρωµάτων σε εξισορρόπηση της δύσκολα αντιµετωπιζόµενης ακρίβειας, κυρίως, στα είδη διατροφής.
Μια τέτοια αδυναµία ασφαλώς και ενισχύει την αντιπολιτευτική ρητορική των δεξιών κοµµάτων, αλλά και τη δυνατότητα να λαϊκίσουν σε ευήκοα ώτα. Η µειούµενη ανεργία είναι ένα θετικό στοιχείο, αλλά παρ’ όλ’ αυτά µπορεί να συνεχίσει να αποτελεί αντικείµενο λαϊκιστικών φωνών που µπορούν και επηρεάζουν.
Στα προβλήµατα της καθηµερινότητας που απασχολούν τους πολίτες παραµένει η ασφάλεια, καθώς παρά τις επιτυχίες των διωκτικών Αρχών η εγκληµατικότητα δεν σταµατάει. Συνοδευτικό της εγκληµατικότητας ως πρόβληµα της καθηµερινότητας είναι και το Μεταναστευτικό. Μπορεί σε σχέση µε το παρελθόν και µε τα µέτρα που έχουν ληφθεί να έχουν περιοριστεί οι ροές, εντούτοις εµφανίζεται τελευταίως µια αυξητική τάση συγκριτικά µε τις µειωµένες ροές στα χρόνια της Ν∆.
Συµπερασµατικά, το Μεταναστευτικό παραµένει ένα διαρκές πρόβληµα και πάνω σε αυτό έχουν στηριχθεί τα δεξιά και ακροδεξιά κόµµατα για να αυξήσουν την επιρροή τους. Πάντως, ως τελικό συµπέρασµα θα µπορούσε να παρατηρηθεί ότι στην όποια τάση διαρροών σηµασία έχει το τελικό ισοζύγιο. Αν δηλαδή θα καταφέρει η Νέα ∆ηµοκρατία µε την ιδεολογική της επέκταση από τη δεξιά βάση της προς τον χώρο του Κέντρου να µπορέσει να αντισταθµίσει απώλειες προς τα δεξιά της. Στην παρούσα φάση, µάλλον, δύσκολο, όπως παρατηρούν δηµοσκόποι, δεδοµένου ότι εµφανίζει κάποια αυξητική τάση το ΠΑΣΟΚ, που µπορεί µεν να µη διαµορφώνει κυβερνητική προοπτική, αλλά η αύξηση των ποσοστών του ενδέχεται να στερήσει κεντρώους ψηφοφόρους από τη διευρυµένη Νέα ∆ηµοκρατία.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19/10/2024
