Το να πανηγυρίζει η μία ή η άλλη πλευρά για νίκες σε αυτό το θανατηφόρο «παιχνίδι» στη Μέση Ανατολή με τους εκατοντάδες αθώους νεκρούς δεν είναι παρά μία ακόμη ένδειξη της παράνοιας στην οποία μπορεί να οδηγηθεί ο άνθρωπος ανεξαρτήτως αιτίας. Δικαιολογημένης ή μη. Έστω κι αν ο κόσμος δεν μαθαίνει συνήθως από τα λάθη του -αλλιώς η Ιστορία δεν θα επαναλαμβανόταν-, αξίζει, όμως, να εντοπίσουμε ορισμένα στοιχεία που οδηγούν σε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα: Το Ισραήλ περικυκλωμένο, και βλέποντας παντού και διαχρονικά τον κίνδυνο, δρα περισσότερο στρατιωτικά και λιγότερο διπλωματικά. Άλλωστε, πλέον δικαιολογείται μετά το μακελειό που προκάλεσε η Χαμάς και τους ομήρους που πήρε.

Αυτοί που διαδέχθηκαν τον Μπεν Γκουριόν, την Γκόλντα Μέιρ, τον Μοσέ Νταγιάν, τον Γιτζάκ Ράμπιν και τον Μεναχέμ Μπεγκίν δεν είναι λιγότερο πατριώτες ή αποφασισμένοι, αλλά έχουν απολύτως ξεπερασθεί από τις γεωπολιτικές αλλαγές, που έχουν ως συνέπεια οι ταπεινωμένοι λαοί της περιοχής να μην αναζητούν ως «νόμιμους εκπροσώπους και προστάτες τους» κράτη όπως στο παρελθόν η ΕΣΣΔ, η Αίγυπτος, αλλά παραστρατιωτικές ομάδες εκτός νόμου «που μιλούν με τον Θεό».

Έτσι, σκληραίνει και η ισραηλινή τακτική μέτριων ηγετών, οι οποίοι, αιχμάλωτοι μιας πολιτικής κοντόφθαλμης και χωρίς φαντασία, δρουν με τον εξής απάνθρωπο και με πολλές παράπλευρες συνέπειες αυτοματισμό: μου σκοτώνεις πέντε, σου σκοτώνω σαράντα! Με αυτή τη «νέας κοπής» συλλογιστική διεξάγονται και οι επιχειρήσεις αντιποίνων στη Γάζα, με αποδυνάμωση του μετριοπαθούς Μαχμούντ Αμπάς και, αντιστοίχως, την ενδυνάμωση της Χαμάς, η οποία θεωρείται τρομοκρατική από Ισραήλ και Αμερικανούς, αλλά έχει κερδίσει μεγάλο τμήμα της παλαιστινιακής κοινής γνώμης.

Η προ ετών αποχώρηση των Ισραηλινών, επί Αριέλ Σαρόν, από τη Γάζα έγινε ως μονομερής πράξη, χωρίς να έχει προηγηθεί μια στοιχειώδης συμφωνία με τις παλαιστινιακές Αρχές. Οι Ισραηλινοί, με άλλα λόγια, δεν αντάλλαξαν την αποχώρηση αυτή με τίποτε, παρά το γεγονός ότι η Δεξιά στην Κνεσέτ προειδοποιούσε ότι θα εγκαθίστατο η Χαμάς για να εξαπολύει πυραύλους! Αλλά και οι ευρισκόμενες στο πλευρό του Ισραήλ Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χάσει την παρεμβατικότητά τους.

Στο παρελθόν η Ουάσινγκτον είχε πολλά ατού στα χέρια της χάρη στα οποία μπορούσε να ασκεί επιρροή στη Μέση Ανατολή. Η επιρροή της γενικώς έχει μειωθεί όσον αφορά τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή. Η μείωση ξεκίνησε όταν η ρεπουμπλικανική κυβέρνηση Μπους είχε ταχθεί τότε ολοκληρωτικά στο πλευρό του Σαρόν, με αποτέλεσμα να χάσει τη δυνατότητα του επιδιαιτητή που είχε στο παρελθόν.

Συγχρόνως, η τακτική της αυτή δημιούργησε ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των μουσουλμανικών λαών. Είναι προφανές ότι επηρεάστηκαν οι Ρεπουμπλικανοί από την 11η Σεπτεμβρίου τόσο ώστε να εξισώσουν όλους τους μουσουλμάνους με την Αλ Κάιντα.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή